Een Druzen vlag wappert in Daliat el-Carmel. Foto door Harvey Sapir Photography via Pikiwiki Israël
De geur van koffie vermengd met kardemom stijgt op uit een kruidenwinkel. Tienermeisjes lopen van school naar huis, sommigen in jeans en Blundstone laarzen, anderen met traditionele sluiers en rokken.
Een mobiele telefoonwinkel staat in de buurt van een winkel die houten mallen voor traditionele gebakjes verkoopt, en de graffitimuur heeft hippe letters naast een Druzen-man in een witte keffiyeh.
Een van de twee graffitimuren in Daliat el-Carmel. Foto door Diana Bletter
De Druzenstad Daliat el-Carmel (ook wel gespeld als Daliyat al-Carmel) is wat de loco-burgemeester Nisim Abu Hamad "een mengeling van moderniteit op basis van onze Druzencultuur en traditie" noemt.
Aan het ene uiteinde van de stad staat een grote Druzen-vlag met zijn ster en vijf kleuren; het andere uiteinde heeft een bord met de hashtag #Daliyatelcarmel.
Door het nieuwe met het oude te mengen, krijgt deze Israëlische Druzenstad een eigen merk.
Daliat el-Carmel begon als een kleine nederzetting van huizen op de heuvel in het Carmel Forest. In feite rijden de kronkelende weg door het bos langs geïmproviseerde kiosken die grote, flinterdunne Druzen-pitabroodjes, olijfolie en andere Druzen-specialiteiten verkopen.
Dat geeft de stad een pastoraal gevoel, maar, zei Abu Hamad, "het zal binnenkort worden geregistreerd als een stad met onze bevolking van 18.000 mensen, voornamelijk Druzen."
De toekomstige stad is ook begonnen aan een vernieuwingsproject, zei hij, om de levenskwaliteit te verbeteren, het onderwijs, de cultuur, de gezondheid en de infrastructuur van de stad te verbeteren.
Elke zaterdag zit Daliat el-Carmel vol met bezoekers van de openluchtmarkt die zich langs de hoofdstraat uitstrekt. Doordeweeks is het niet zo druk, maar net zo charmant.
Mensen komen om kunstgalerijen en winkels te bezoeken en de keuken te proeven. El Balad, in het hart van het centrum, staat bekend om zijn knafeh, een engelenhaargebak gemaakt met akawi-kaas (oorspronkelijk genoemd naar de stad Akka, of Acre), gegarneerd met gemalen pistachenoten en besprenkeld met rozenwater. Er zijn ook uitstekende hummus- en shoarma-restaurants.
Nasreen Halabi, directeur bedrijfsontwikkeling in Daliat el-Carmel, vergezelde Diana Bletter van ISRAEL21C op een wandeltocht samen met Rabie Husese, gemeentelijk directeur strategische planning.
Tijdens onze wandeling zei Husese: 'We proberen 'glokaal' te zijn. Dat betekent dat we mensen wereldwijd willen aantrekken en tegelijkertijd mensen lokaal willen helpen.”
De meest succesvolle Druzen-gemeenschap ter wereld
De Druzen tellen wereldwijd ongeveer een miljoen en zijn een monotheïstische uitloper van de islam, maar beschouwen zichzelf niet als moslim.
Er zijn ongeveer 143.000 Druzen in Israël. Majd Halabi, stafchef van het stadhuis, zei: "De Druzen in Israël zijn de meest succesvolle Druzengroep ter wereld." Het zijn loyale Israëlische burgers, die er meestal voor kiezen om in militaire dienst te gaan.
Miyseh Halabi kookt in haar keuken in Daliat el-Carmel. Foto door Diana Bletter
De gemeente werkt er hard aan om zoveel mogelijk bezoekers naar Daliat el-Carmel te trekken. Afgelopen maart namen 1.500 lopers deel aan een inaugurele halve marathon door de stad.
Vanaf januari, daarna in de lente en de herfst, zijn er festivals met optredens, muziek en kunsttentoonstellingen.
Het trottoir bij de studio van Sam Halabi in het centrum van Daliat el-Carmel. Foto door Diana Bletter
Bezoekers hoeven niet lang te zoeken om het atelier van de lokale kunstenaar Sam Halabi te bereiken; ze volgen gewoon het trottoir versierd met vierkanten van verschillende kleuren om de etalage te bereiken, bespat met de kenmerkende kleuren van Halabi. Halabi heeft een wereldwijd bereik. Zijn kunst trekt bezoekers. Zijn verhaal trekt luisteraars.
"Ik ben geboren na negen meisjes", vertelde Halabi aan ISRAEL21c. "Mijn ouders stopten pas toen ze een zoon kregen." Vanaf zijn vijfde hield hij van kunst.
De kinderkamer van Sam Halabi met zijn originele meubels. Foto door Diana Bletter
"Mijn moeder stuurde me altijd naar de lokale markt toen ik nog heel klein was en ik keek naar de ontwerpen op traditionele witte druzenhoofdsjaals voor vrouwen," vertelde Halabi.
"Ik kwam thuis en tekende de ontwerpen en dan naaide ze ze op haar Singer-naaimachine." Hij heeft enkele van haar geborduurde sjaals bewaard om te gebruiken in een van zijn volgende kunstprojecten.
"Als je een kind bent, zie je alles met levendige kleuren", zei hij, en legde uit waarom zijn kunst zo kleurrijk is.
Sam Halabi bij de eettafel in zijn ouderlijk huis. Foto Diana Bletter
In een deel van de studio heeft Halabi een uitstalling van de eettafel, helemaal klaar voor het diner voor vier, uit zijn ouderlijk huis. Alles is doordrenkt met verf, waardoor je de indruk krijgt van het huis van mevrouw Havisham in de roman Great Expectations , maar in plaats van spinnenwebben zijn er schitterende spatten van kleur.
Trots op hun erfgoed
Op Sheikh Amin Triff Street, ook in het hart van de stad, is Barawiz Gallery, waar je schilderijen van Manar Khalifeh kunt vinden.
"Ik schilder in acryl en ook in aquarellen, en ik schilder schetsen met mijn linkerhand, ook al ben ik niet linkshandig", zei Khalifeh.
Een schilderij van kunstenaar Manar Khalifeh. Foto met dank aan Manar Khalifeh
Ze legde uit dat ze "een verbinding tussen mij en de kijker wil creëren zonder dat ik aanwezig ben", eraan toevoegend dat haar kunstwerken een manier zijn om "mijn identiteit als Druzen-vrouw" uit te drukken.
Andere kunstenaars met studio's langs de straten zijn onder meer Fadi Hamoudi, die foto's maakt van sterrenstelsels, en Ghadeer Malak, die zwart-wittekeningen maakt. Er zijn ook winkels die traditionele Druzen-ambachten verkopen.
"We willen niet terug in de tijd", zei Majd Halabi op het stadhuis. “We kunnen niet terug. We willen vooruit.”
Iedereen die ik ontmoette was trots op hun erfgoed - en hun stad.
"Ik vind het hier geweldig en ik steun alles wat kan helpen", zei Nasreen Halabi. “En we moeten ook de volgende generatie helpen.”
Ik vroeg Miyseh Halabi, die bruiloften en evenementen verzorgt in Daliat el-Carmel, of ze voor mensen op andere plaatsen kon koken. 'Nee, ik heb het hier te druk. Er is altijd wel iets aan de hand,' antwoordde ze.
Meer informatie over Daliyat al-Carmel is hier te vinden.
