top of page
  • Foto van schrijverJoop Soesan

"Elke dag dat ik hier kom en een uniform draag geeft een goed gevoel in mijn hart"

Foto IDF woordvoerder


Dit artikel verscheen eerder op zaterdag in de Hebreeuwse website van de IDF en is geschreven door Hila Gad.


Aan het begin van de oorlog namen vrijwilligers van de vereniging "Groot in uniform" een pauze in hun dienst, maar nu, twee maanden later, zijn ze op grote schaal terug. We spraken met de vrijwilligers van de Logistieke Divisie van het Thuisfront Commando en hoorden van hen over hun wens om een ​​bijdrage te leveren en hun liefde voor de IDF.


Direct vanaf de ingang van de Logistieke Divisie van het Thuisfront Commando in Ramla kun je de enorme muurschildering zien die alles zegt over deze plek - en vooral over degenen die daar dienen.


Dit zijn ongeveer 50 vrijwilligers van de vereniging "Gedolim in Uniform", wiens doel het is om jongeren met een handicap te integreren in de IDF. Ze hebben allemaal een groot verlangen om een ​​bijdrage te leveren en te dienen, net als elke andere soldaat.

“Er zijn hier vrijwilligers die doof en blind zijn, met spierdystrofie, autisme en andere beperkingen waardoor ze niet op de gebruikelijke manier bij het leger kunnen gaan”, begint Talia, een vrijwilligersvereniging in de Nationale Assemblee, en een vertegenwoordiger van de associatie.


Foto IDF woordvoerder


Ze beginnen hun militaire dienst op een andere manier: ze doen een jaar ervaring op, waarna ze een band krijgen en een dienstverlenging. "Ons doel is dat iedereen een volledige service krijgt en bij iedereen past", legt Talia uit.


Bij het uitbreken van de oorlog moest de Algemene Vergadering hen laten weten dat ze vanwege de veiligheidssituatie niet konden komen. Na anderhalve maand keerden 15 vrijwilligers terug naar de huidige activiteiten van de basis.


"In het begin, toen ik er niet was, vond ik het heel moeilijk", vertelt Maor Haika. "Zodra we hoorden dat we terugkwamen, ontroerde het me echt en ik kwam meteen."


Zijn eenheidsgenoot Paz deelt ook zijn gevoelens: "Toen ik besefte dat ik niet kon komen, besloot ik vrijwillig voedsel in te pakken voor de soldaten. Ik had het gevoel dat ik een bijdrage leverde, maar het komt niet in de buurt van het gevoel van bijdrage dat ik hier voel. Toen ze ons vertelden dat we terugkwamen, was ik zo blij dat ik de avond ervoor in ShG wilde slapen.'


Foto IDF woordvoerder


Alle vrijwilligers verrichten magazijnwerk: het tellen van voorraden en bestellingen, en het verstrekken van uitrusting aan alle commandobases van het thuisfront. "De PG levert zowel routinematig als in noodgevallen service", legt RNG Ran Maman uit, logistiek manager bij het Malan (Mobiel en Stationair Logistiek Centrum) in het commando, "De vrachtwagens vertrekken hier non-stop sinds het begin van de oorlog. gevuld met winteruitrusting, logistieke uitrusting en gevechtsuitrusting voor de brigade, de reddingsbrigade en de bataljons. Dit alles wordt gedaan door onze vrijwilligers, samen met het vaste en reservepersoneel."


Foto IDF woordvoerder


"De vrijwilligers die hier kwamen dragen veel bij - dankzij hen gaat alles beter en sneller", verduidelijkt R.N.G. Maman, "ze zijn volwaardige partners in de oorlogsinspanningen, en ze zijn nodig, net als elke soldaat die op de normale manier dienst neemt."


"Elke dag dat ik hier kom en een uniform draag, voelt mijn hart goed", zegt Paz glimlachend. "Ik heb het hier naar mijn zin en ik denk dat ik geen andere plek heb."






























































































231 weergaven0 opmerkingen
bottom of page