Foto John Jeffay via ISRAEL21c
Kibboetsnik pakte acht terroristen in een vuurgevecht en redde vervolgens zijn buren uit hun brandende huizen.
Eran Smilansky verstopte zich in zijn kast toen een paar Hamas-terroristen op 7 oktober zijn huis in kibboets Nir Oz bestormden.
Hij zat achter de laatste deur die ze openden. Hij verraste hen en schoot ze allebei neer.
Toen er nog zes arriveerden, pakte hij ze een voor een in een dodelijk verstoppertje.
En later slaagden hij en een vriend erin tientallen kibboetsbewoners uit hun brandende huizen te plukken, die door de terroristen in brand waren gestoken.
Smilansky, 27, is aardappelteler en lid van het eerstehulp team van de kibboets.
Hij hoorde om 06.30 uur een spervuur van raketten, gevolgd door schieten, raketgranaten (RPG's) en geschreeuw in het Arabisch.
Hij wist dat hij de terroristen moest verbergen en verrassen.
“Ik had maar 35 kogels voor mijn wapen, en dat is niets. Het is alleen maar om jezelf te redden”, zei hij tegen ISRAEL21c. “Ik wist dat ik ze moest pakken voordat ze mij te pakken kregen.
“Het duurde een uur of twee voordat ze eerst alles hadden gestolen wat ik in huis heb. Zelfs voordat ze mij kwamen zoeken, stalen ze alles wat ze konden en braken ze alles wat ze konden.
“Toen stopten ze met schreeuwen en begonnen ze zachtjes te praten. Op dat moment begreep ik dat ze mij kwamen halen.”
De terroristen gingen hem zoeken in de veilige kamer en zijn slaapkamer.
'Ik hoorde ze naar mij zoeken in de kast, onder het bed. En ik zat achter de laatste deur, de kast.
“Twee terroristen openden de deur, ze zagen mij en waren erg geschokt. Ik sprong de deur uit en schoot ze heel snel neer.
Nog zes Hamas-leden schoten de mannen neer. Eran vertelde hoe hij schoot en zich verstopte, schoot en zich verstopte, terwijl hij zich door zijn huis en balkon bewoog.
Vervolgens wisselde hij vuur met een Hamas-sluipschutter.
Gedurende de hele beproeving kreeg hij telefoontjes van andere kibboetsleden: “Je moet ons komen helpen, want we gaan dood.”
Ze zaten vast in hun veilige kamers en hun huizen stonden in brand.
Hij en een ongewapende vriend legden natte handdoeken over hun gezichten en redden veel levens, maar in sommige gevallen konden ze niets doen.
‘We hebben alles gezien, dode mensen, levende mensen’, zei hij. “Er waren gezinnen waar ze beide ouders vermoordden en de kleine kinderen stierven door de rook.
“We waren op zoek naar terroristen omdat we niet wisten of ze er nog waren of niet. Elke minuut, elke seconde verwachtte ik de IDF. Ik wist zeker dat ze zouden komen.”
Maar het Israëlische leger was overweldigd door de naar schatting drieduizend terroristen die door het grenshek heen braken, en het duurde vele uren voordat er soldaten arriveerden.
“Het voelt als een steek in de rug, van het leger en van de regering”, aldus Smilansky. “En een steek in de rug van de Palestijnen die met ons werkten in de velden en bij de bouw van de kibboets. We weten dat alle inlichtingen van die mensen naar Gaza zijn gekomen.”
Wat een dapper mens
er wordt veel duidelijk door zijn getuigenis