Gil Buyum (links) en zijn zoon, Inbar Buyum. Foto via Times of Israel.
Gil Buyum, 55, en zijn zoon Inbar “Buri” Buyum, 22, werden beiden op 7 oktober gedood toen ze probeerden een Hamas-invasie van kibboets Be'eri af te weren.
Na lang wachten werden hun lichamen eindelijk geborgen en op 17 oktober begraven in Savyon.
Een nieuw verhaal in de Times of Israel serie over die we zijn verloren.
Ze laten hun vrouw/moeder, Ayelet, en kinderen/broers en zussen Omer, 20, Anog, 18 en Adi, 16 achter. Gils zus, Shiri Weiss, werd met haar dochter Noga naar Gaza ontvoerd ; ze werden op 25 november vrijgelaten. Shiri's echtgenoot, Ilan, werd bijna drie maanden vermist en op 1 januari dood verklaard. Gil wordt ook overleefd door zijn moeder, Tamar, en zijn broers Yaron en Lior.
Als lid van het lokale veiligheidsteam van de kibboets werd Gil met terugwerkende kracht erkend als een gevallen soldaat met de rang van onderofficier.
Gil was thuis toen de aanval begon en hij verliet het huis om de terroristische invasie te bestrijden. Zijn zwager, Ofer Revivo, vertelde The New York Times dat Gil “met hen vocht en erin slaagde er een paar te doden, maar toen zonder munitie kwam te zitten.” Hij werd twee keer in zijn benen geschoten en stierf kort daarna in een kibboetskliniek.
Inbar was in het huis van zijn vriendin Yuval in de nabijgelegen stad Mabu'im, na een dienst van 12 uur als bewaker in Ashkelon. Toen hij hoorde wat er aan de hand was, besloot hij zijn wapen op te halen van zijn werkplek en te proberen zijn huis, Be'eri, te beschermen.
Onderweg werd hij in een hinderlaag gelokt en gedood. De familie denkt dat ze allebei binnen enkele minuten na elkaar stierven, op twee verschillende locaties.
Gil, die bij drukkerij Be'eri werkte, werd herinnerd als een liefdevolle en toegewijde vader, die graag reisde in Israël en daarbuiten, en een grote fan was van muziek. Inbar, die overwoog een medische studie te beginnen nadat hij medio 2023 werd vrijgelaten uit zijn militaire dienst – waar hij paramedicus was bij de Golani Brigade – werd teruggeroepen als een liefhebbende grote broer, die ook een grote muziekfan was en graag toevoegen aan zijn toch al uitgebreide collectie tatoeages.
“Mijn hele lichaam roept ‘waarom zij’, omdat ze op engelen leken”, vertelde Ayelet aan The New York Times. “Ze hebben allebei een goed geloof en een zuiver hart.” Hoewel haar man lid was van het beveiligingsteam van de kibboets, hoefde haar zoon niet naar de frontlinie te gaan, merkte ze op, “maar zo iemand is hij niet… hij wilde altijd zijn vrienden en familie beschermen.”
In een interview met Channel 13 News zei Ayelet: "Ik wil mijn verdriet uitschreeuwen, zodat mensen weten wie Gil was en wie Inbar was... elke avond vertelde hij me 'Ik hou van je', tot zijn laatste avond," zei ze. van haar man.
“Alles wat we wilden, deed hij voor ons,” vertelde Gils dochter Anog aan Channel 13. “Het kleinste ding, zelfs midden in de nacht, als iets niet werkte, kwam hij onmiddellijk helpen. Hij was een perfecte vader.”
Inbars vriendin, Yuval Tal, vertelde de tv-zender dat “hij geweldig was, hij was een beetje verlegen, dus benaderde hij mij op een verlegen manier. We begonnen meteen over onze tatoeages te praten en ontdekten dat we dezelfde tatoeage hadden.”
Zijn moeder zei: “Inbar was een kind dat altijd in het middelpunt van de belangstelling stond. Hij had zo’n ruggengraat, hij was altijd de luisteraar – de vriend die luisterde, de vriend die steunde.” Zijn broer, Adi, zei dat het hem niet verbaasde dat Inbar erop uit was de kibboets te beschermen: ‘Dit zijn de waarden waarmee mijn vader en moeder ons hebben opgevoed, alle broers en zussen – om te gaan, om te helpen, zoveel als we kunnen, de familie, iedereen – om anderen op de eerste plaats te zetten.”
In een bericht op Facebook schreef Omer aan zijn vader en broer: “Gil en Inbar, de geliefde en de lieflijke, in leven en dood gingen niet uit elkaar. Jullie gingen allebei op pad om te beschermen en jullie werden allebei om 07.30 uur bij ons weggehaald – op verschillende locaties, maar samen.
