Gili Adar, 24: padvinderleider en vrijwilliger die ‘altijd vrolijk’ was, vermoord door Hamas- op het nova-muziekfestival op 7 oktober

Foto via Times of Israel

Gili Adar, 24, uit de stad Lapid, werd op 7 oktober vermoord door Hamas-terroristen op het Supernova-muziekfestival.

Ze ging naar de rave met haar vriend Avraham Tiberg, die daar ook door Hamas werd vermoord.

Haar vader, Eldad, vertelde aan Channel 13 News dat Gili probeerde het feest te ontvluchten, maar de politie keerde haar de rug toe en vertelde haar dat er vlakbij een infiltratie van terroristen was. Ze belde haar vriend die ook op de vlucht was en vertelde haar dat ze dat gebied moest vermijden om haar leven te redden, zei hij.

Eldad zei dat Gili de familie bleef sms'en tot ongeveer 09.15 uur, waarin ze vertelde dat ze zich verstopte in de buurt van het feestterrein, terwijl geweerschoten om hen heen sloten. Niet lang daarna stopte ze met antwoorden.

Hij zei dat hij onmiddellijk zuidwaarts richting de grens met Gaza was gegaan om haar te zoeken, waarbij hij de politiebarricades omzeilde en zich zelfs in legerkonvooien had ingebed, maar haar niet kon vinden. Drie dagen later kreeg de familie te horen dat haar lichaam was gevonden.

Ze werd op 11 oktober begraven nabij Modiin. Ze laat haar ouders, Orna en Eldad, en haar oudere zus, Adi, achter.

Haar ouders vertelden aan het tijdschrift La'Isha dat Gili, al jarenlang padvindersleider, een jaar lang vrijwilligerswerk deed voor de nationale dienst, overdag werkte met kinderen met speciale behoeften en 's avonds jonge Amerikaanse joden ontmoette om hen zionistische trots bij te brengen.

Ze diende bij de IDF als artillerie-instructeur en na haar vrijlating vertrok ze voor een grote reis naar Zuid-Amerika, waar ze in mei 2023 terugkeerde. sollicitatieproces.

Haar ouders beschreven haar tegenover La'Isha als “een meisje van geluk en gelach, geïncarneerde levensvreugde! Iemand prees haar en zei: 'Ze was geen lichtstraal, ze was de zon!'

Jarenlang werkte en deed ze vrijwilligerswerk bij de scouts, en leidde ze onder meer hun delegaties in het buitenland. Gili bracht in 2017 een zomer door als raadgever in Camp Ben Frankel, een slaapverwekkend Joods zomerkamp in Makanda, Illinois, als afgevaardigde van de scoutsbeweging en werkte in 2019 en 2022 ook in Camp Tel Yehudah, een Joods zomerkamp in New York.

De directeur van Camp Ben Frankel, Aaron Hadley, vertelde een lokale nieuwssite dat “ze daar was met boodschappen van vrede en geluk en een echte lichtstraal was.”

“Ze was een bron van vreugde en humor, slim en ze gaf er om. Ze was iemand die de wereld een betere plek wilde maken door vrijwilligerswerk te doen en met kinderen te werken, en dat is ongeveer net zo nobel als het in mijn ogen staat, 'zei Hadley.

Haar vriendin Shira Samorai, die met Gili de rave bijwoonde en wist te ontsnappen, schreef op Facebook dat 'iedereen die Gili ooit heeft ontmoet, weet waar we het over hebben, en degenen die dat niet deden - wauw, je hebt iets gemist, oh wat heb je iets gemist.”

“Er kunnen veel woorden worden gezegd over deze prachtige zonneschijn, maar je kunt niet echt begrijpen wat een ongelooflijk meisje ze was, de mooiste ziel, het zeldzaamste ras, een bron van eindeloze energie, een lachend monster, een kwaadaardig genie en op de een of andere manier een rolmodel voor dergelijke waarden.”

Haar vader zei tegen La'Isha: 'We wisten altijd dat Gili 'het zout van de aarde' was. Maar tijdens de shiva [rouwperiode] voor haar leerden we steeds meer. Het is zo triest dat het enorme potentieel van een perfect meisje als zij verloren is gegaan. Het is een enorm verlies voor het gezin, voor de Israëlische samenleving en voor de mensheid.”

Haar moeder Orna vertelde het openbare radiostation KAN dat we sinds haar dood “van over de hele wereld [nieuws hebben ontvangen over] allerlei initiatieven en herdenkingen voor Gili en avonden die ter nagedachtenis aan haar worden gehouden.”

“Mensen houden echt van gelukkige mensen, en van mensen met wie het leuk is om mee om te gaan, en die je een boost geven – Gili was een echt, echt gelukkig persoon,” vertelde Orna. “Ze was altijd blij en altijd vrolijk en altijd opbeurend, altijd met haar aanstekelijke lach – een geliefd en liefdevol persoon.”