Yuval Hizkiah, "Ik ben hier zodat iedereen veilig naar huis terugkeert" . Foto N12News
Yuval Hizekiah uit Shoham had vóór de oorlog geen ervaring met gevechtsgeneeskunde. Ze voltooide de paramedische cursus en ging meteen vechten in Gaza, in een tank van een reservecompagnie van het 9e Bataljon, 401e Brigade.
Haar integratie met de tankbemanning verliep natuurlijk en gemakkelijk. Ze sliep met haar benen over elkaar in een kleine hut en poepen en plassen deed ze in een fles of zak, net als de rest van haar tankgenoten.
Toen Yuval hoorde over de dood van haar neef Liel Haiu tijdens de gevechten in Seja'iya, organiseerde ze haar bezittingen ter voorbereiding op zijn begrafenis. Ze verliet de formatie en stapte op een tank die op weg was de strip te verlaten, met alleen haar doktersvest aan. Drie minuten nadat ze richting Israëlisch grondgebied begonnen te rijden, werd de tank voor hen dodelijk getroffen en stormde Yuval, zonder het grootste deel van haar medische uitrusting, naar de plaats van het incident.
"Ik herinner me dat er een heel, heel grote explosie was. Ik keek meteen weg , en een seconde daarna, toen ik mijn ogen opende, zag ik niets, omdat er brand was en onze gezichten verbrand waren , en ook vanwege het brandblussysteem in de tank die eigenlijk alles maskeerde”, zegt kapitein Tom Shaffer, de tankcommandant.
Generaal-majoor Shahar Shiloni voegt eraan toe: ‘Ik had een tekort aan zuurstof. Je doet je mond open, probeert lucht naar binnen te zuigen en er komt niets binnen."
De tankchauffeur kwam er ongedeerd uit, tankcommandant Tom wist niet dat hij zelf vol granaatscherven zat, en ook hij stapte uit de tank.
"Ze namen Shahar mee naar mij toen hij ernstig gewond raakte, en ik begreep het vanaf het eerste moment omdat hij zonder been arriveerde", vertelt Yuval over de noodlottige momenten. "In plaats daarvan doe ik hem een tourniquet aan en bracht hem achter een muur. Op dat moment komt er een andere gewonde man, Tom, naar buiten, en hij presteert uitstekend en helpt me met de zorg voor Shahar. Het duurt even voordat ik besef dat ook hij gewond is."
‘En alles rondom is als in een film: geschreeuw en de generaal-majoor begint zich te verbergen. Ik begrijp eigenlijk ook dat we ons in een zeer kwetsbaar gebied bevinden, en stuur er een om ons te dekken.
Shahar was ernstig gewond en verloor grote hoeveelheden bloed, en de grote uitdaging voor Yuval was om hem wakker te houden, voor zijn overleving: "Gedurende de behandeling ging zijn bewustzijn op en neer, en ik besefte dat alles in het werk moest worden gesteld om Shahar wakker te houden. Het is echt een waansituatie, het voelt als een scène uit een film. We bevinden ons midden op een slagveld , overal een vloedgolf van geweervuur, en hij zegt tegen mij: "Geef me kapas". Maar voor zover ik weet maak ik me zorgen, als dat is wat hem wakker houdt , dan zal dat gebeuren."
De minuten verstreken, de magazijnen gingen af, maar de redding van Shahar en Tom was nog steeds niet gearriveerd. "Op een gegeven moment vroeg ik Tom om Shahar even wakker te houden terwijl ik wegrende om te kijken wat er aan de hand was met de evacuatie", zegt Yuval. Shahar herinnert zich: 'Ze wilde communiceren, begrijpen wat er aan de hand was. Waarom heeft hij vertraging opgelopen bij de evacuatie ? Ze begon daar naar iedereen te blaffen om in beweging te komen. Ze plaatste me op een betere plek, begon te schieten en had de situatie echt onder controle".
"Als je in extreme situaties onder vuur ligt, en je ziet dat mensen voor je gewond raken, en je beseft dat jij het net zo goed zou kunnen zijn, altijd bang, maar uiteindelijk laat je de angst niet de overhand nemen over jou. Ik ben er om ervoor te zorgen dat iedereen veilig naar huis terugkeert, en wat mij betreft is de angst achter mij", zegt Yuval over de moed die haar in staat stelt zelfs in de meest moeilijke omstandigheden te functioneren.
Na ongeveer 40 minuten in het veld arriveerde een evacuatieploeg met een grondteam. De ploeg reed met Shahar en Tum naar buiten de Strip, waar ze op een helikopter werden gezet. Zelfs de dokter in de helikopter was er niet zeker van dat Shahar het zou overleven vanwege de hoeveelheid bloed die hij had verloren . Hij werd drie dagen lang verdoofd en beademd, totdat hij wakker werd en wist te herstellen.
Tijdens de zeldzame en korte keren dat Yuval Gaza verlaat, bezoekt ze Shahar. De eerste keer was in Soroka . Het tweede bezoek was vorige week op de revalidatieafdeling van het Sheba Hospital. "Het gaat beetje bij beetje beter met me. Ik kan al op mijn voeten lopen en er zelfs op springen", zegt Shahar.
