Foto IDF woordvoerder
Dit artikel verscheen eerder in de Hebreeuwse website van de IDF en is geschreven door Abigail Ehrlich.
Aan het einde van 50 lange kilometers en na vele maanden van afwachting sta je in de gelederen van de commandojagers, die nu de baretreis hebben voltooid. Toch werd de bijzondere gebeurtenis versterkt door de verhalen van drie families: de zes decennia oude baret, de vader die de cirkel rond maakte, en het personeel dat zich dat herinnert "zelfs als het moeilijk is - dan lachen we"
Zestien maanden geleden, toen ze nog maar net aan hun opleiding begonnen, droomden de nieuwe commandostrijders van dit moment: rijen na rijen soldaten, met stoffige schoenen en glanzende ogen, die eindelijk die felbegeerde rode baret ontvingen.
De baretcampagne, die uiteraard sterk door die periode werd beïnvloed en die was gewijd aan het herdenken van alle gesneuvelden van de commandobrigade in de oorlog, hield ook het gevoel van het einde van de training in stand. Onder de finishers, vrienden en geliefden die daar opgewonden stonden, vielen de ontroerende verhalen van drie families op.
In de zee van rode baretten is er een andere, waarin oude herinneringen zijn opgeslagen. Deze baret is van mijn grootvader, die 65 jaar bij de parachutisten heeft gediend en hem nu aan zijn kleinzoon, soldaat Y., een strijder in Magellan, geeft die tijdens de campagne marcheerde. "Ik ben erg opgewonden", glimlacht mijn grootvader, "ik heb de baret gehouden omdat hij me heel dierbaar is, maar het kwam nooit bij me op dat ik hem op een dag aan mijn kleinzoon zou geven."
Foto IDF woordvoerder
Zelfs als het moreel in elke bocht hoog is, is het onmogelijk om de bijzondere opwinding van het S-team van het Cherry Battalion te missen, om een reden die een beetje verschilt van de rest. Op 7 oktober sneuvelde wijlen Yonatan Elazari, hun vriend en vechter in het team, tijdens de gevechten in Ofakim. Nu beëindigen ze de reis zonder hem en geven de baret aan zijn ouders - voor hem en ter nagedachtenis aan hem.
Foto IDF woordvoerder
"Hij zei altijd tegen ons: 'Als het moeilijk is, dan lachen we', en dat is precies wat we nu doen", vertelt de commandant van Team S, luitenant A. "Het team heeft een lange weg afgelegd, veel Het is dankzij hem te danken dat ze als familie zijn. En ik weet zeker dat als Elazari hier was, hij trots op ons zou zijn.'
En dit was niet de enige afsluiting van de cirkel in de kers. Een ander spannend moment werd vastgelegd toen Kobi Elosh, de vader van wijlen Liav Elosh, een Team 100-jager die sneuvelde in Khan Yunis, op reis marcheerde met de nieuwe Dovdevan-jagers.
"Het verdienen van de baret krijgt nu een andere betekenis", getuigt soldaat A, een frisse vechter, "alles wordt reëler, verhoogt de motivatie. Vecht voor degenen die vandaag niet bij ons zijn."
Foto IDF woordvoerder
Zijn woorden worden bekrachtigd door luitenant A, die concludeert: ‘Het is veelbetekenend en hartverscheurend om de soldaten op zo’n reis te zien, deze periode vergroot de toewijding om vooruit te streven en waardig te zijn om te vechten. En het allerbelangrijkste: het herdenken van de helden die vielen voor dit land."
