top of page

'Het horen van de laatste strijd van mijn zoon is pijnlijk en een voorrecht', zegt Rabbijn Doron Perez

  • Foto van schrijver: Joop Soesan
    Joop Soesan
  • 29 apr
  • 3 minuten om te lezen

Rabbijn Doron Perez. Screenshot


Rabbijn Doron Perez deelde met Ynetnews het hartverscheurende verhaal van zijn zoon, kapitein Daniel Perez, die omkwam tijdens het bloedbad op 7 oktober, terwijl hij de grens verdedigde tegen de aanvallen van Hamas-terroristen. Rabbijn Perez zal dinsdagavond deelnemen aan 's werelds grootste Engelstalige Memorial Day-ceremonie in Yad L'Shiryon in Latrun, georganiseerd door Masa Israel Journey.


Het gezin, dat uit Zuid-Afrika emigreerde, koestert al lang de waarden van dienstbaarheid en opoffering. "We komen uit een zeer fysiek actieve familie, een zeer sportieve familie, een zeer zionistische familie", legt rabbijn Perez uit. "Daarom leek het me, zowel qua ideologische gedrevenheid als hun fysieke mogelijkheden en energie, duidelijk dat ze waarschijnlijk allebei voor de strijd zouden kiezen. En dat deden ze ook."

Op 7 oktober 2023 hadden beide zonen van rabbijn Perez zich aangemeld voor militaire dienst: zijn oudste, Yonatan, als compagniecommandant bij de parachutisten, en zijn jongste, Daniel, als tankcommandant bij het Pantserkorps. "Die dag voerde Daniel het bevel over een tank in de buitenpost Nahal Oz", vertelt rabbijn Perez, met een gevoel van trots vermengd met het verdriet in zijn stem.


De details van Daniels laatste gevecht zijn pijnlijk levendig, dankzij de "zwarte doos" van de tank, die de interne communicatie tijdens het gevecht registreerde. "We weten eigenlijk enorm veel", aldus rabbijn Perez. "De reden dat we veel weten over het gevecht zelf, is omdat de zwarte doos van de tank ons in staat heeft gesteld ernaar te luisteren." Ze hebben toegang tot de opnames van de 2 uur en 16 minuten waarin Daniel en zijn bemanning dapper vochten tegen een overweldigende overmacht.

Kapitein Daniel Perez. Foto IDF


"Het is een van de pijnlijkste dingen ter wereld om naar de laatste 2 uur en 16 minuten van het leven van je zoon te luisteren, wetende hoe het zal aflopen," reflecteert hij. "Maar het is ook een van de meest bevoorrechte momenten om te horen hoe hij en zijn tankbemanning met zoveel toewijding, overtuiging, eenheid en kameraadschap vochten." Hij herinnert zich het laatste halfuur van de strijd, waarop beelden lieten zien hoe Daniel van de tank stapte om een ​​groep Golani-scherpschutters te helpen. "Deze beelden zijn voor ons heel, heel indrukwekkend," zegt hij. "Het is de laatste foto die we nog van Daniel hebben."


Op die noodlottige dag was Nahal Oz de zwaarst getroffen basis, met 53 soldaten die het leven verloren. "Ze verlieten de veiligheid van hun tankpositie om er alles aan te doen om deze golf van 50 of 60 terroristen te stoppen", legt rabbijn Perez uit. "Ze doodden de meesten. Helaas werd de tank overrompeld."


Voor rabbijn Perez is het verlies van Daniel een wond die blijft knagen. "Met al het verdriet dat onze zoon helaas is overleden, geeft het feit dat ze zo heldhaftig hebben gevochten ons een soort betekenis, troost en kracht", vertelt hij. Toch blijft het verlangen naar een afsluiting een kwelling. "Hem terugbrengen zal de afsluiting zijn waar je naar op zoek bent."

Vernietiging van Nahal Oz op 7 oktober. Foto: GPO


"Daniels met bloed bevlekte uniform werd op 8 oktober gevonden", herinnert hij zich. "Na vijf weken kwam het leger ons vertellen dat het Daniels uniform en zijn bloed waren... Het was ongelooflijk moeilijk om te weten dat Daniel gewond was." De familie had maandenlang gehoopt dat hij nog leefde. "Ik moet zeggen, het volgende... het was de ergste dag van mijn leven, maar ik wil alleen maar zeggen we hebben tenminste een graf."


Rabbijn Perez voelt zich verbonden met families die nog steeds op zoek zijn naar hun dierbaren. "Ik ken vrienden van mij die soldaat zijn... die tegen me zeiden: Doron, jij en anderen hebben een graf om naartoe te gaan. Wij hebben niet eens een graf," klaagt hij.


Matan Angrest, de enige overlevende van Daniels tankbemanning, is nog steeds in handen van Hamas. "De familie Angrest is voor ons als familie geworden", vertelt rabbijn Perez. "De wetenschap dat hij 2,5 uur lang met Daniel heeft gesproken. Hij is ook de enige die weet wat er in de tank is gebeurd."

Matan Angrest in de Hamas video.


De band die door de gedeelde tragedie is ontstaan, heeft hun vastberadenheid versterkt. "We zijn ongelooflijk verdrietig en actief om alles te doen wat we kunnen om Matan en alle gijzelaars terug te halen," zegt hij. "Ik weet hoe het is om 163 dagen te moeten geloven dat je zoon nog leeft. Deze familie [de familie Angrest]... weet dat hun zoon leeft en God weet wat hij daar doormaakt."


Ondanks het overweldigende verdriet blijft rabbijn Perez zich richten op het eren van de nalatenschap van zijn zoon en het steunen van de families van andere gesneuvelde soldaten en gijzelaars. "We hopen en bidden dat al onze soldaten die hun leven hebben verloren, herdacht zullen worden en dat al onze gijzelaars zo snel mogelijk terugkeren", zei hij.




















































 
 
 

Comments


Met PayPal doneren
bottom of page