top of page
  • Foto van schrijverJoop Soesan

Hoe de Arava van een dorre woestijn veranderde in Israëls groente-en fruitschuur


Tanya Pons Allon plukt aardbeien bij Arava R&D Center. Foto door Laura Ben-David


Abigail Klein Leichman van ISRAEL21C ging op onderzoek uit en ontdekte hoe de Arava van een dorre woestijn veranderde in Israël's groente-en fruitschuur.


Maayan Kitron geeft me een vreemd uitziende gele vrucht gewikkeld in een cocon.


Voorzichtig open ik de papierachtige schil en neem een ​​zoete hap van deze gouden bes (ook wel een aardkers- of aardbeitomaat genoemd), waarvan de smaak wordt vergeleken met ananas met hints van cherrytomaat en vanille.

Een gouden bes die groeit in de Arava. Foto door Abigail Leichman


Kitron, coördinator van bloemen- en kruidenonderzoek bij Arava R&D, voorzag ook bezoekende verslaggevers van cherrytomaatjes, paprika's en aardbeien die zijn gekweekt in deze strook van de Negev woestijn die zich uitstrekt langs de oostelijke grens van Israël van de Dode Zee tot Eilat.


Dit is een plaats met lange, slopende zomers - nauwelijks gastvrije omstandigheden voor de landbouw.


"De gemiddelde zomerdag is meer dan 40 graden, en 's nachts daalt de temperatuur slechts 10 graden", zegt Kitron, die ook een familieboerderij heeft in het centrum van Arava.


Desalniettemin verbouwen de kassen van het R&D-centrum Gulliver's spinazie (een spinazie-achtige bladgroente die gedijt in warme klimaten en een maand houdbaar in de koelkast), Momordica (een bittere meloen die potentiële nutraceutische stoffen bevat, waaronder een "natuurlijke insuline"), cherrytomaatjes, aubergines, meloenen, komkommers en exotische gewassen zoals kiwano (gehoornde Afrikaanse meloen).

Maayan Kitron van het Arava R&D Center toont Gulliver's Spinazie. Foto door Abigail Leichman


Er zijn zelfs hangende aardbeien. De grond is hier te warm voor ze, maar aan de andere kant brengt zonlicht hun zoetheid naar voren, legt Kitron uit.


'Hier kan niets groeien'


"In de jaren vijftig was hier niets", zegt Tanya Pons Allon, een Arava-boer en directeur van het Kasser Joint Institute for Global Food, Water, and Energy Security, een samenwerkingsverband bij Arava R&D in samenwerking met het Jewish National Fund-USA , de Universiteit van Arizona en de Centrale Arava Regionale Raad .


'En toen wilden twee idealistische pioniers van in de twintig hier in de Arava een gemeenschap beginnen en iedereen dacht dat ze gek waren, dat ze zouden sterven van uitdroging en gebrek aan alles. Maar [de eerste premier van Israël] David Ben-Gurion, die echt geloofde in het regelen van de Negev, ondertekende een document dat hen toestond zich in dit gebied te vestigen”, zegt ze.


“Hij stuurde experts om de bodem en het water te testen. Iedereen was het erover eens dat hier niets zou kunnen groeien, behalve één agronoom die zei dat als je water op een efficiëntere manier zou kunnen gebruiken, of de grond op de een of andere manier zou kunnen veranderen, het misschien zou kunnen gebeuren. Ben-Gurion zei: 'Dat is goed genoeg voor mij.'


"En wat we hier vandaag zien, bewijst dat je met vastberadenheid en out-of-the-box denken en geen nee als antwoord accepteert, alles kunt bereiken", zegt Allon, die rondleidingen leidt namens JNF-USA in het Vidor Visitor Center van Arava R&D.


“We hebben nu 4.000 inwoners in deze regio en er worden nieuwe gemeenschappen gebouwd. Dit gebied zou niet tot bloei zijn gekomen zonder mensen die geloofden dat het zou kunnen.”


Maar waar komt het water vandaan?


Kitron zegt dat de gemiddelde jaarlijkse regenval in de Arava-vallei 50 millimeter is. Dit jaar viel er nog geen 20 millimeter.


"Ons water komt uit ongeveer 60 putten die we hebben geboord, allemaal aangesloten op één controlesysteem in Eilat", zegt ze, en nu krijgen ze ook water uit een ontziltingsinstallatie in Ashkelon.


Het zoute bronwater moet worden behandeld, maar het voordeel is dat irrigeren met zout water zoetere producten oplevert. (Kitron legt uit dat dit komt door osmose: de zoutconcentratie van het water zorgt ervoor dat de wortels van de plant meer suikers afgeven.)


"De gemiddelde boerderij hier is 12 hectare groot en elke boerderij heeft een dagelijks, maandelijks en jaarlijks waterquotum", zegt ze.


Druppelirrigatie, een Israëlische innovatie, maakt dit werkbaar. Maar ook de hitte en de niet bijzonder vruchtbare grond vormen een uitdaging.


"En toch produceerden we in onze gloriedagen 60 procent van de groenten die uit Israël werden geëxporteerd, voornamelijk paprika's", zegt ze.


“Tegenwoordig is het veranderd vanwege internationale valutakwesties. Het grootste deel van onze productie gaat naar de binnenlandse markt. En we zijn vertakt van paprika's naar andere seizoensgroenten en naar dadel- en mangoplantages."


Wereldwijde impact


Het centrale Arava R&D-centrum werd in 1986 opgericht door de Israëlische regering en KKL-JNF als onderdeel van het Negev-Arava R&D-programma.


Het doel is om nieuwe materialen te ontwikkelen en vooruit te helpen, de kwaliteit van de producten te verhogen, nieuwe gewassen te vinden om te verbouwen en nieuwe markten te openen om boeren in dit perifere gebied te ondersteunen.


In de afgelopen jaren heeft zich een afdeling wetenschappelijk onderzoek ontwikkeld die zich richt op moleculaire biologie, medicijnontdekking, biotechnologie, ecologie en geologie.


Het Kasser Joint Institute for Global Food, Water, and Energy Security maakt deel uit van die uitbreiding en heeft tot doel gemeenschappen in aride en hyper-aride landen te helpen.


Net als Kitron en Allon zijn de 30 professionele medewerkers van het R&D-centrum eerste en tweede generatie inwoners van de Arava.


"Dit nieuwe project van het Kasser Institute is spannend voor mij", zegt Allon, "omdat het hier meer werkgelegenheid biedt en omdat het een wereldwijde impact heeft. We nemen technologie die is gemaakt en gepatenteerd op basis van de Arava en sturen deze naar de hele wereld.”


CAP Tanya Pons Allon met Steven, een Keniaanse viskweker, bij het Kasser Joint Institute for Global Food, Water, and Energy Security. Foto door Abigail Leichman


De huidige wereldbevolking van 7,7 miljard zal naar verwachting toenemen tot ongeveer 10,5 miljard in 2050, zegt ze.


“En tegelijkertijd zijn er minder boeren en minder hulpbronnen, en wordt het klimaat gek. Als je hier in de woestijn iets kunt verbouwen zonder water in een ruw klimaat, kun je het overal laten groeien - als je de kennis hebt."


Vis duurzaam kweken


De eerste focus van het Kasser Institute is Kenia, waar 70% van het land off-grid is. Onderzoekers in Arizona en in het zuiden van Arava ontdekken welke gewassen het beste groeien onder zonnepanelen.


Hier in het centrale Arava is er een experiment in duurzame aquacultuur voor Kenia.


Allon stelde ons voor aan Steven, 29, een Keniaanse afgestudeerde van het nabijgelegen Arava International Centre for Agricultural Training (AICAT) .


Steven uit Kenia. Foto door Laura Ben-David


Steven, een tilapia-boer, legde uit dat visvoer erg duur is. In het centrum van Kasser leert hij een circulair systeem op zonne-energie te gebruiken dat de vissen voorziet van voedingsstoffen die worden afgegeven door eendenkroos dat hydrocultuur wordt gekweekt met water uit het aquarium. De larven van de zwarte soldaatvlieg voeden zich met het kroos en worden dan visvoer.


"Als ik terug ga naar Kenia, zal ik het ministerie van Landbouw helpen, want door de bevolkingsgroei en het tekort aan water hebben we nieuwe oplossingen nodig om onze mensen te voeden", zei hij. "Er is kennis hier in de Arava-woestijn die we thuis niet hebben."


Hij gaat niet alleen terug met kennis, maar ook met de connecties van AICAT. "De Israëlische ambassade in Nairobi heeft beurzen gegeven aan AICAT-afgestudeerden om initiatieven in Kenia te starten", zegt Allon.


Kom en zie hoe de woestijn bloeit


We ontmoetten Kitron in de lobby van het Vidor Visitor Centre en R&D Centre in Hazeva, opgericht in 2014 om reizigers te verleiden om te stoppen op weg naar Eilat en te zien wat de woestijn doet bloeien.


Vidor herbergt een interactieve tentoonstellingsruimte, audiovisuele displays en producten van Arava die te koop zijn. Alle displays zijn voorzien van Engelstalige opties, zodat u kunt zien hoe het water de Arava bereikt en over individuele families die hier van het land leven.


De centrale Arava heeft nu een drukke toeristische sector met veel kleine 'zimmers' of B&B's, die extra inkomsten voor boeren opleveren.


Voor meer informatie over het Vidor Visitor Center, klik hier.









































270 weergaven0 opmerkingen
bottom of page