Foto ISRAEL21C
Eerst heeft een pandemie, en nu een oorlog, directeur Tania Coen-Uzzielli van het Tel Aviv Museum of Art (TAMA) geleerd dat “een museum een maatschappelijke rol heeft en niet alleen een rol bij het tonen van kunst. Als publieke instelling hebben we de plicht om onze middelen met het publiek te delen.”
Coen-Uzzielli bewijst niet alleen lippendienst aan dit idee.
Hoewel het museum ongeveer een maand gesloten was in de nasleep van de dodelijke Hamas-aanvallen op de Westelijke Negev – en de daaropvolgende raketten gericht op Tel Aviv – werd het grote plein buiten TAMA uitgeleend aan het Hostages and Missing Families Forum als tentoonstellings- en ontmoetingsruimte. Hij sprak de hoop uit op de terugkeer van alle gijzelaars die in Gaza worden vastgehouden.
TAMA blijft materialen, elektriciteit, toiletten, opslag en andere diensten leveren aan de vrijwilligers die de gijzelaars en het Missing Square bemannen.
“Als publieke instelling vinden we dat we er voor hen moeten zijn”, zegt Coen-Uzzielli.
Tel Aviv Museum of Art Directeur Tania Coen-Uzzielli. Foto door Hadas Parush via ISRAEL21c
Dat is alleen de buitenkant. Binnenin is er nog veel meer gebeurd.
Ruim voordat TAMA in november weer openging, kwamen er vrijwilligers binnen om tweetalige 'My Gallery'-creativiteitspakketten in te pakken, ontworpen door de educatieafdeling van het museum.
De kits werden uitgedeeld aan 60.000 kinderen in het hele land, waaronder evacuatiehotels en bedoeïenen- en andere Arabische dorpen “die lijden onder dezelfde raketten als wij”, zegt Coen-Uzzielli.
“We wisten dat kinderen thuis in hun veilige kamers onder raketten zaten of uit hun huizen werden geëvacueerd, en dat ze iets nodig hadden om hen bezig te houden, iets voor hun geest.”
Niet vanzelfsprekend
Coen-Uzzielli, geboren en getogen in Italië, kwam in 2019 naar TAMA na een decennium in het Israel Museum in Jeruzalem, meest recentelijk als hoofd van de curatoriële diensten.
Covid sloeg een jaar na haar aankomst toe. In 2021 was er een conflict met Hamas dat oversloeg naar gemengde Arabisch-Joodse steden en raketten op Tel Aviv bracht.
Om te zeggen dat haar ambtstermijn een behoorlijke uitdaging is geweest, zou een understatement zijn.
“Maar Covid was een gedenkwaardige crisis die mij heeft geholpen onze functie als publieke hulpbron die andere rollen heeft, beter te begrijpen, en niet alleen in de kunst”, vertelt ze aan ISRAEL21c.
“Natuurlijk is kunst onze eerste missie, maar ik geloof dat we via kunst veel dingen kunnen zeggen. Deze crisis gaf mij de kans om opnieuw te kijken naar de rol die elk museum heeft, niet alleen in Israël. Na het uitbreken van de oorlog hebben we zoveel dingen gedaan die niet voor de hand liggen voor een museum.”
Het creativiteitspakket wordt uitgedeeld aan kinderen in heel Israël, op een tafel waar jonge bezoekers van het Tel Aviv Museum of Art origami maken. Foto door Abigail K. Leichman via ISRAEL21c
Terwijl het museum gesloten was, vroegen curatoren of ze kunstlezingen via Zoom konden aanbieden, zoals ze tijdens de pandemie deden. Tot verbazing van de directeur schreven ruim duizend mensen zich in voor elk van de drie kunstlezingen van een uur per dag.
TAMA presenteerde tijdens de sluiting ook een digitale ‘Safe Space’, waarbij elke week een ander werk uit de collectie centraal stond dat in het licht van de huidige situatie opnieuw geïnterpreteerd kon worden.
Verbonden met de werkelijkheid
Bij het plannen van de heropening van het museum besloot Coen-Uzzielli dat de activiteiten en tentoonstellingen niet los zouden staan van de realiteit.
Bij elke bestaande tentoonstelling voegden de curatoren van TAMA een extra toelichtende tekst toe die de kunst relateerde aan de huidige situatie.
Een tentoonstelling die al voor de oorlog in de pijplijn zat, ‘Shalom Sebba: As a Matter of Fact’, werd opgezet met een nieuwe wending, waarbij de plotselinge dubbele betekenis werd erkend die kon worden ontleend aan de onderwerpen van deze schilder uit het Eerste Wereldoorlog-tijdperk, waaronder de kibboets van vóór de staat.
“Schapen scheren, 1947” door Shalom Sebba, olieverf op plexiglas. Foto met dank aan het Kunstmuseum van Tel Aviv via ISRAEL21c
Naar aanleiding van de oorlog ontstonden twee nieuwe tentoonstellingen, één voor volwassenen en één voor kinderen en gezinnen.
“Shmini Atzeret” (de naam van de Joodse feestdag die plaatsvond op die noodlottige 7 oktober) is een grimmige, ontroerende uitdrukking van de existentiële angst die veel Israëli’s voelen.
De show, die in slechts twee weken is samengesteld, bestaat uit fotografische afdrukken die passen bij elk woord van een vertaald Pools gedicht (“De tijd versnelt/mijn tijd is om/wat moet ik meenemen naar de andere oever/niets/zo is het moeder /ja zoon, dat is het/dus dat is alles/dat is alles/dus dit is het leven/ja alles”), afgewisseld met items uit de Israëlische kunstcollectie van het museum.
De foto van Deganit Berest, gekoppeld aan het woord “Ema” (moeder), krijgt een nieuwe betekenis in de tentoonstelling “Shmini Atzeret” in het Tel Aviv Museum of Art. Foto met dank aan TAMA via ISRAEL21c
Op een veel vrolijkere toon werd 'Op zoek naar een regenboog' opgevat als een plek waar kinderen zich kunnen laten inspireren door de kleurrijke papieren sculpturen van Merav Peleg. Aan een kindvriendelijke tafel worden ze aangemoedigd hun eigen origami-wezens te vouwen en aan de muren van de tentoonstellingshal te hangen.
Kinderen voegen hun origami-wezens toe aan de muren van ‘Looking for a Rainbow’ in het Tel Aviv Museum of Art. Foto door Dor Kedmi via ISRAEL21c
De catalogus beschrijft deze show als “een soort gebed om een einde te maken aan de overstroming die ons overkwam, een teken voor een betere toekomst vol kleur en licht.”
Tel Aviv Museum of Art Director Tania Coen-Uzzielli in ‘Op zoek naar een regenboog’. Foto door Abigail K. Leichman via ISRAEL21c
Helende ruimte
Een nieuw initiatief in het museum, ‘Healing Space’, begint nu aan een pilotfase.
Vijftien mensen die gewond raakten bij de aanval, waarvan ongeveer de helft soldaten en de helft overlevenden van het rave-bloedbad in Supernova, zullen in het museum tien kunsttherapiesessies krijgen in samenwerking met het nationale Civil Operations Center en de Israeli Association for Creative Arts Therapies (YAHAT).
Als de pilot goed wordt ontvangen en er extra geld wordt ingezameld, zou Healing Space kunnen worden uitgebreid naar andere groepen getroffen Israëli's, zoals ziekenhuispersoneel en maatschappelijk werkers die sinds het begin van de oorlog in overdrive hebben gezwoegd.
“Ik zie het museum graag als meerdere ruimtes waar bezoekers zich veilig kunnen voelen om zich te uiten en troost en rust kunnen vinden”, zegt Coen-Uzzielli. “Maar voorheen beschouwden we het museum niet als een genezende ruimte. We begrepen nu dat we daarin kunnen voorzien.”
Omdat kunst kijkers in staat stelt ‘complexiteiten vast te houden’, zegt Coen-Uzzielli, is een kunstmuseum uiteindelijk een veilige ruimte waar mensen samen kunnen leven met conflicten. En dit is wat zij en haar medewerkers bij TAMA hebben bereikt.
Voor meer informatie, klik hier.
