Holocaust overlevende speelt laatste voicemail van haar kleinzoon af

Holocaust-overlevenden Bella Haim (R) en Simcha Zohar, van wie beiden kleinkinderen op 7 oktober door Hamas werden ontvoerd, spraken gisteren in de Knesset. Foto Noam Moskovitz / Knesset-woordvoerder

“De Holocaust overkomt ons opnieuw, met grote intensiteit”, zei Holocaust-overlevende Bella Haim dinsdag. Haar kleinzoon Yotam Haim werd gegijzeld in de Gazastrook en vervolgens per ongeluk vermoord door het leger.

Bella Haim deelde de verhalen van haar en haar kleinzoon op een speciale Knesset-conferentie ter gelegenheid van de Internationale Holocaustherdenkingsdag.

‘Na alle nachtmerries dacht en geloofde ik dat de Holocaust niet nog een keer zou gebeuren. Ik dacht dat ik vrede had bereikt, en ik was gelukkig. Maar ik werd wakker op 7 oktober en besefte dat het leven niet meer zou zijn wat het was."

“Ik ben in 1938 in Polen geboren”, zei Haim tegen de aanwezige Knessetleden en ministers. “Ik geloofde dat de Holocaust niet zou terugkeren. Ik heb gekozen en ik heb gevochten om te leven… Vandaag heb ik vijf kleinkinderen en twee achterkleinkinderen. Ik dacht dat ik rust had gevonden en gelukkig was.”

Tijdens de hoorzitting las ze het laatste gesproken bericht voor dat ze van haar kleinzoon ontving voordat hij werd gegijzeld. 'Hallo, oma. Ik sta een beetje onder druk. Er zijn terroristen hier in de kibboets, maar op dit moment zorg ik goed voor mezelf. Zorg ook goed voor jezelf; ze kunnen nu overal komen.'

‘Ik ben een overlevende van de Holocaust,’ zei ze, ‘en ik kan niet geloven dat de Holocaust weer bij ons is teruggekeerd.’

Wanneer Yotam in de 11e klas zat en op het punt stond op schoolreisje naar Polen te gaan, vroeg hij haar wat er met haar was gebeurd tijdens de Holocaust. 'Je keek me aan met je mooie ogen en je prachtige glimlach', zei ze. “Ik zei tegen je: ‘Wij, het Joodse volk, hebben gewonnen; we hebben een staat gesticht en gezinnen grootgebracht. Mijn wraak is dat jij en alle andere tieners degenen die ons haten laten zien dat we hier zijn, en zoiets als dit zal nooit meer gebeuren. weer gebeuren.

‘Ik had het mis,’ voegde ze eraan toe. "Ik heb je een nieuwe en betere wereld beloofd, maar die belofte hebben we niet kunnen waarmaken. Ik had nooit gedacht dat ons verhaal zo zou eindigen. Ik huil nog steeds en ik weet dat ik opnieuw op de proef wordt gesteld , en ik kies voor het leven."