Screenshot YouTube
Een nieuwe studie van de Universiteit van Tel Aviv omvatte een eerste experiment in zijn soort dat de veranderende omgevingsomstandigheden simuleerde waarmee zeedieren zich onderweg aan de bodem van containerschepen vastklampen.
Dergelijke dieren 'liften mee' en reizen met het schip naar verre streken over de hele wereld - bijvoorbeeld van Zuidoost-Azië tot Noord-Europa. Het experiment toonde aan dat het vermogen van de dieren om de zware reis te overleven afhangt van factoren zoals het type schip en de route die het aflegt, evenals de veranderende temperatuur en het zoutgehalte van het zeewater.
Volgens de onderzoekers worden de routes van schepen van verschillende grootte voornamelijk bepaald door technische beperkingen van infrastructuren in verschillende havens en door economische trends in de scheepvaart. Dit resulteert in unieke geografische routes die totaal verschillende omgevingen en andere uitdagingen creëren voor wezens die zich aan deze schepen hechten.
De onderzoekers waarschuwen: "Het fenomeen van zeedieren die verre regio's binnendringen, brengt de lokale mariene omgevingen en hun ingezeten soorten in gevaar. In deze studie laten we zien dat geschikte regulering dit fenomeen kan verminderen en kan voorkomen dat potentiële indringers nieuwe habitats bereiken."
De studie werd geleid door onderzoek student Doron Bereza onder toezicht van prof. Noa Shenkar van de School of Zoology aan de George S. Wise Faculty of Life Sciences en het Steinhardt Museum of Natural History aan de Universiteit van Tel Aviv. Het artikel is gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift Science of the Total Environment.
Prof. Shenkar: "Op elk willekeurig moment reizen duizenden zeedieren van de ene locatie naar de andere met zeeschepen. Ze doen dit op twee verschillende manieren: in het ballastwater - zeewater dat het schip opneemt om te stabiliseren, of door zich vast te klampen aan De romp van het schip. Het probleem van invasieve soorten die door ballast worden overgebracht, wordt aangepakt door wetgeving, maar de 'lifters' die zich aan de schepen vastklampen niet - en dus worden talrijke soorten van plaats naar plaats overgebracht langs internationale handelsroutes."
Ascidians zijn ongewervelde zeedieren die hechten aan harde oppervlakken zoals rotsen, golfbrekers en scheepsrompen. Er zijn honderden soorten ascidianen, en de toename van de wereldhandel stelt sommige opportunistische soorten in staat zich over grote afstanden te verspreiden, zich soms als invasieve soorten te vestigen en schade toe te brengen aan zowel de mariene infrastructuur als lokale soorten in hun nieuwe habitats. Een experiment uitgevoerd door onderzoek student Doron Bereza, samen met prof. Shenkar, onderzocht de overlevingskansen van twee soorten ascidians, waarvan bekend is dat ze schadelijk zijn, op een reis die een typische handelsroute volgt - van Zuidoost-Azië naar Noord-Europa.
Doron Bereza: "We hebben ons gericht op twee soorten ascidians die veel voorkomen in de Middellandse Zee, inclusief Israël, en waarvan bekend is dat ze door schepen worden overgebracht. Ik heb een uitgebreide database gemaakt, bestaande uit informatie van ongeveer 200 containerschepen, en gebruikt om een route te bouwen die de handelsroutes weergeeft van twee verschillende soorten containerschepen - gigantische schepen, meer dan 395 m lang, versus 'gewone' containerschepen die kunnen worden bediend door de infrastructuur van meer havens. Daarnaast heb ik gegevens verzameld over veranderingen in zeewatertemperatuur en zoutgehalte, maar ook over chlorofylconcentraties, als maat voor de beschikbaarheid van voedsel op de reis en in de verschillende havens onderweg."
In de tweede fase van het onderzoek stelden de onderzoekers beide soorten ascidians bloot aan vergelijkbare omstandigheden in het laboratorium. Bereza: "We ontdekten dat de overlevingskansen aanzienlijk werden beïnvloed door verschillende factoren: omgevingsomstandigheden, het type vaartuig en eigenschappen van het dier zelf. Onder extreme omstandigheden, zoals die in sommige oostelijke havens voorkomen, zoals een combinatie van hoge temperaturen en een laag zoutgehalte, één soort stierf volledig uit, terwijl er geen sterfte werd waargenomen bij de andere soorten.
In het echte leven, zelfs wanneer routes over het algemeen vergelijkbaar zijn, worden deze havens niet bezocht door schepen van een bepaalde grootte, bij gebrek aan geschikte infrastructuur. Zo concludeerden we dat aanleggen in havens met verschillende extreme omstandigheden kan de overlevingskansen van bepaalde soorten die zich aan de schepen vastklampen aanzienlijk verminderen. Aanvullende experimenten van dit type, specifiek gericht op groepen zeedieren die een bedreiging vormen, kunnen leiden tot effectieve regelgevende maatregelen om het transport van soorten."
Prof. Shenkar voegt toe: "We waren verrast om te ontdekken dat één tropische ascidische soort de hele reis naar Rotterdam heeft overleefd. Dit betekent niet dat de wezens genoten van hun reis, maar het feit is dat ze het hebben overleefd, en slechts een paar individuen zijn voldoende voor het lanceren van een invasieve populatie in het nieuwe territorium. Bovendien wordt een opwarming van de aarde verwacht om tropische soorten te laten gedijen in water dat nu nog te koud is. Het feit dat de omgevingsomstandigheden in sommige havens onderweg dodelijk bleken te zijn voor bijna alle leden van een bepaalde soort, suggereert dat dergelijke locaties kunnen worden gebruikt als milieubarrières om de verspreiding van invasieve soorten te voorkomen."
