Ter illustratie. Screenshot YouTube
Wetenschappers van de Universiteit van Tel Aviv hebben tijdens een nieuw onderzoek ontdekt dat mannen die ongelukkig zijn in hun huwelijk een groter risico lopen om te overlijden, vooral door beroertes. De studie was gebaseerd op uitgebreide gezondheidsgegevens van meer dan 30 jaar onderzoek waarin de dood van 10.000 Israëlische mannen werd bijgehouden.
Als onderdeel van het onderzoek voerden de onderzoekers statistische analyses uit van een database die in de jaren zestig begon met het verzamelen van gegevens en 32 jaar lang de gezondheid en het gedrag van 10.000 mannen, allen Israëlische overheidswerknemers, bijhield, met speciale aandacht voor overlijden door beroertes en vroegtijdig overlijden in het algemeen.
Aan het begin van het onderzoek waren de meeste deelnemers in de veertig. Sindsdien stierf 64 procent aan een reeks ziekten. "We wilden de gegevens die longitudinaal zijn verzameld analyseren met behulp van verschillende parameters om gedrags- en psychosociale risicofactoren te identificeren die de dood door een CVA en vroegtijdig overlijden om welke reden dan ook kunnen voorspellen", legt Dr. Lev-Ari, hoofd van de afdeling gezondheidsbevordering, uit.
De onderzoekers zeggen dat aan het begin van het 32 jaar durende onderzoek de deelnemers aan het langjarig onderzoek werd gevraagd hun niveau van huwelijkstevredenheid te rangschikken op een schaal van 1 (huwelijk is zeer succesvol) tot 4 (huwelijk is niet succesvol).
Tot verbazing van de onderzoekers bleek uit de analyse dat deze schaal een voorspellende factor was voor de levensverwachting, vergelijkbaar met roken en gebrek aan lichaamsbeweging. Het aantal overledenen aan een beroerte was bijvoorbeeld 69 procent hoger onder degenen die hun huwelijkstevredenheid op 4 beoordeelden (dwz het huwelijk is niet succesvol) in vergelijking met degenen die hun huwelijkstevredenheid zeer hoog scoorden - 40,6 doden onder de zeer ontevredenen versus 24,0 onder de erg tevreden.
Als het ging om overlijden door welke oorzaak dan ook, was het verschil 19 procent in het voordeel van gelukkig getrouwden. Uit de gegevens blijkt dat er onder de ongelukkig getrouwden om wat voor reden dan ook 295,3 sterfgevallen waren, maar onder de zeer gelukkig getrouwden slechts 248,5.
De onderzoekers merken op dat de verschillen nog groter waren bij mannen die aan het begin van het onderzoek relatief jong waren (onder de 50).
Daarnaast voerden de onderzoekers een statistische analyse uit van alle bekende risicofactoren die bijdragen aan overlijden door hart- en vaatziekten, zoals diabetes, hypertensie, te hoge BMI en sociaaleconomische status. Ook hier waren de gegevens zeer verrassend. Het blijkt dat het relatieve risico op overlijden om welke reden dan ook onder de ongelukkig getrouwden versus de gelukkig getrouwden 1,21 hoger was onder degenen die ontevreden waren met hun huwelijk. Deze percentages zijn vergelijkbaar met gegevens in de literatuur over rokers en mensen die een zittend leven leiden.
Samenvattend zegt Dr. Lev-Ari : "Ons onderzoek toont aan dat de kwaliteit van het huwelijk en het gezinsleven gevolgen heeft voor de gezondheid van de levensverwachting. Mannen die aangaven dat ze hun huwelijk als een mislukking beschouwden, stierven jonger dan degenen die hun huwelijk als zeer succesvol ervoeren. Met andere woorden, de mate van tevredenheid met het huwelijk is naar voren gekomen als een voorspellende factor voor de levensverwachting in een tempo dat vergelijkbaar is met roken (rokers versus niet-rokers) en fysieke activiteit (activiteit versus inactiviteit).
"Bovendien is het belangrijk op te merken dat we een hoger risico hebben waargenomen onder relatief jonge mannen, onder de 50. Op hogere leeftijd is de kloof kleiner, misschien door aanpassingsprocessen die levenspartners in de loop van de tijd doormaken.Deze bevindingen kwamen overeen met andere onderzoeken die de effectiviteit van educatieve programma's hebben aangetoond het bevorderen van goede levenspartnerschappen als onderdeel van een nationale strategie om gezondheid en welzijn voor het grote publiek te bevorderen," aldus Dr. Lev-Ari.
Het onderzoek is inmiddels gepubliceerd in het Journal of Clinical Medicine .
