Ter illustratie. Screenshot YouTube
In een eerste in zijn soort studie gebruikten onderzoekers van de Universiteit van Tel Aviv en het Academisch College van Tel Aviv-Yaffo smartwatches en een speciale app om 169 mensen te volgen voor en tijdens Israëls tweede COVID-19 lockdown (oktober 2020). De horloges en app leverden de onderzoekers nauwkeurige dagelijkse gegevens voor het meten van levenskwaliteitsparameters, zoals stemming, stress, duur en kwaliteit van de slaap, hartslag in rust, ontmoeting met anderen en lichamelijke inspanning.
De studie werd uitgevoerd door een groep experts van de Iby en Aladar Fleischman Faculteit Ingenieurswetenschappen aan de Universiteit van Tel Aviv onder leiding van Dr. Erez Shmueli, Dr. Dan Yamin, Shay Oved en Merav Mofaz, in samenwerking met TAU's Professor. Noga Kronfeld Schor van de School of Zoology aan de George S. Wise Faculty of Life Sciences en de Sagol School of Neuroscience, en Dr. Anat Lan en Prof. Haim Einat van het Academisch College van Tel Aviv-Yaffo. De studie is onlangs gepubliceerd in het toonaangevende Journal of the Royal Society Interface.
De gegevens die in het onderzoek zijn verzameld, geven aan dat de proefpersonen tijdens de lockdown over het algemeen meer sliepen (6:08 versus 6:01 uur), minder mensen persoonlijk ontmoette (11,5 versus 7,8 dagelijkse ontmoetingen), minder oefenden (30 versus 27 minuten), liep minder (dagelijks aantal stappen van 8.453 vs. 7.710) voelde zich minder gelukkig (0,87 vs. 0,76 op een schaal van -2 tot 2) en vertoonde een lagere hartslag in rust (62,6 vs. 62,1 slagen per minuut ).
Bij de jonge deelnemers werd een forse daling in de dagelijkse stappentelling geregistreerd: van 9.500 stappen voor naar 8.200 stappen tijdens de lockdown. Ter vergelijking: het gemiddelde aantal stappen per dag in de leeftijdsgroep 60+ daalde van 7.500 naar 7.200.
De lockdown was ook erg nadelig voor de stemming van de jongere proefpersonen. Op een schaal van -2 tot 2 daalde hun gemiddelde score van 0,89 vóór tot 0,72 tijdens de lockdown, terwijl oudere proefpersonen slechts een kleine daling rapporteerden - van 0,85 naar 0,8.
Interessant is dat bij inzoomen op de jongere leeftijdsgroep de toename in slaapduur vooral tot uiting kwam in late chronotypes (7:05 uur vs. 7:24 tijdens de lockdown). Late chronotypes, vooral in de leeftijd van onze jongere groep die meestal werken of studeren en jongere kinderen hebben (ook in onze studie), lijden normaal gesproken aan slaapverlies. Omdat ze de kinderen niet wakker hoeven te maken of naar dagelijkse verplichtingen hoeven te gaan, zou het meer ontspannen sociale schema dat door de afsluiting wordt veroorzaakt, hen in staat kunnen stellen later wakker te worden zonder een wekker te gebruiken en hun slaapduur te verlengen. Daarentegen kwam bij inzoomen op de oudere leeftijdsgroep de toename van de slaapduur vooral tot uiting in vroege chronotypes (6:48 uur voor vs. 6:58 tijdens de lockdown). Het is mogelijk dat deze populatie bepaalde vroege sociale activiteiten zoals groepssporten niet kon uitoefenen, maar er zijn ook andere verklaringen mogelijk
Analyse naar geslacht onthulde dat terwijl het stressniveau van mannen daalde van -0,79 vóór tot -0,88 tijdens de lockdown, de stress van vrouwen steeg van -0,62 naar -0,52. De onderzoekers suggereren verschillende mogelijke verklaringen voor deze bevindingen:
Ten eerste verloren volgens het Israëlische ministerie van Financiën meer vrouwen hun werkplek (ontslagen of onbetaald verlof) dan mannen. Ten tweede waren scholen en kinderdagverblijven tijdens lockdowns gesloten en moesten ouders van jonge kinderen thuis bij hen blijven. Verschillende onderzoeken meldden dat mannen zich tijdens lockdowns meer zorgen maakten over betaald werk, terwijl vrouwen zich meer zorgen maakten over kinderopvang. Ten derde is volgens gegevens van de Israëlische politie het huiselijk geweld tegen vrouwen toegenomen tijdens de lockdowns.
Bovendien was de lockdown 'effectiever' om vrouwen ervan te weerhouden anderen persoonlijk te ontmoeten. Terwijl voor mannen het aantal van dergelijke ontmoetingen daalde van 11 naar 9, rapporteerden vrouwen een sterkere daling van gemiddeld 12 naar 7 dagelijkse ontmoetingen. Het is bekend dat persoonlijke ontmoetingen, zelfs een willekeurige ontmoeting met een buurman of een bestuurder van het openbaar vervoer, de stemming van mensen verbeteren en depressie en angst verminderen.
"We hadden geluk", zegt Dr. Shmueli. "Ongeveer twee jaar voor het uitbreken van de pandemie hadden we een grootschalig experiment gepland met als doel een eerdere en verbeterde diagnose van geïnfecteerde ziekten te bieden, door meerdere gegevensbronnen te integreren, zoals zelfgerapporteerde vragenlijsten en slimme horloges. Het is duidelijk dat we toen nog geen COVID-19 in gedachten hadden, maar dankzij het lopende experiment konden we proefpersonen relatief lang volgen voor en tijdens de tweede lockdown in Israël."
"De bevindingen van ons onderzoek zijn op zichzelf belangrijk en suggereren dat bepaalde subpopulaties meer aandacht zouden moeten krijgen dan andere tijdens lockdowns. Naast de directe negatieve effecten van lockdowns op het welzijn, kunnen lockdowns echter ook indirect ons immuunsysteem aantasten - het is goed Het is bekend dat stemming, stress, fysieke activiteit en slaapduur en -kwaliteit een groot effect hebben op ons immuunsysteem. Meer aandacht besteden aan de getroffen subpopulaties kan daarom helpen om beter met het virus om te gaan en zelfs de effectiviteit van vaccins te verbeteren."
"De COVID-19-crisis heeft aanzienlijke middelen vrijgemaakt voor het welzijn en het welzijn van ouderen, en terecht, aangezien zij meer dan de jongere bevolking worden blootgesteld aan de gezondheidsrisico's van de ziekte zelf. Maar onze studie toont aan dat de nadruk ook moet worden gelegd op geplaatst op de mentale gezondheid van jongeren – die een zwaardere prijs betaalden voor maatregelen zoals sociale afstand en lockdowns.”
