Ter illustratie. Screenshot YouTube
Het eerste onderzoek in zijn soort in Israël door de Sackler Medical School van de Universiteit van Tel Aviv onthult gegevens over tweedehands roken door kinderen van rokers: volgens de studie bleek 70% van de kinderen nicotineresiduen in haarmonsters te hebben.
De studie werd uitgevoerd onder leiding van een team van experts van de Tel Aviv University School of Medicine onder leiding van professor Leah (Laura) Rosen van de School of Public Health samen met onderzoekers Dr. Vicki Myers, proefessor Nurit Guttman, Ms. Nili Brown, professor Mati Berkovitch en dr. Michal Bitan. Proessor David Zucker van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem en Dr. Anna Rule van de Johns Hopkins University in de VS namen ook deel aan het onderzoek. De studie werd gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift Nicotine & Tobacco Research.
In de studie probeerden de onderzoekers te onderzoeken of het vergroten van het bewustzijn van de blootstelling van kinderen door objectieve feedback het gedrag van de ouders en de blootstelling van het kind zou kunnen veranderen.
Ongeveer 140 Israëlische gezinnen namen deel aan het onderzoek, ouders van kinderen tot 8 jaar, waarvan ten minste één ouder een roker is. Het gemiddelde roken per huishouden was 15 sigaretten per dag, waarbij een derde van de respondenten aangaf binnen te roken en een derde zei dat ze de gewoonte hadden om op het terras of balkon te roken, maar niet binnen.
Allereerst testten onderzoekers het blootstellingsniveau van kinderen via een biomarker, nicotine in haar, wat wijst op cumulatieve blootstelling aan tabaksrook. De onderzoekers namen haarmonsters van de kinderen en testten het nicotinegehalte in elk monster in een laboratorium. (Het is belangrijk op te merken dat de test was voor nicotine die een integraal onderdeel werd van de haarlok en niet alleen van buitenaf.)
De bevindingen waren zeer zorgwekkend: nicotineresidu werd gevonden in 70% van het haar van de geteste kinderen, en slechts 29,7% van de geteste kinderen vertoonde geen nicotineresidu in hun haarmonsters.
De onderzoekers verdeelden de families in twee groepen: een groep die uitgebreide instructies kreeg over de effecten en gevaren van blootstelling aan roken, inclusief feedback en informatie over de testresultaten, en die ook hulpmiddelen kreeg om hun kinderen te beschermen tegen blootstelling aan sigarettenrook en een aanbeveling om hun huis en auto rookvrij te houden. De tweede groep kreeg na zes maanden, aan het einde van het onderzoek, feedback over het nicotinegehalte in het haar van de kinderen.
Zes maanden na de start van het onderzoek voerden de onderzoekers aanvullende nicotinetests uit op het haar van de kinderen, en men kon al een significante verbetering in de gegevens zien: onder de groep die uitgebreide training kreeg, nam het percentage kinderen van wie de haarmonsters nicotine bevatten af van 66% naar 53%, terwijl in de tweede groep (die aan het begin van het onderzoek geen training kreeg), het percentage kinderen van wie de haarmonsters nicotine bevatten, daalde van 74% naar 49%.
De onderzoekers theoretiseren dat de wetenschap dat de kinderen werden getest op blootstelling aan tabaksrook, en dat de aanvullende tests waren gepland na zes maanden, wat ertoe leidde dat de ouders hun gedrag veranderden en de blootstelling van de kinderen verminderden. Als resultaat van de bevindingen van het onderzoek raden de onderzoekers aan om dergelijke tests uit te voeren om de blootstelling routinematig te meten bij jonge kinderen in Israël.
Professor Leah Rosen zei: "Tot onze grote ontsteltenis wordt volgens de gegevens van het ministerie van Volksgezondheid ongeveer 60% van de kleine kinderen in Israël blootgesteld aan passief roken en de schadelijke effecten ervan. Op basis van de bevindingen van het onderzoek zijn wij van mening dat het uitvoeren van nicotinetests - in het haar, de urine of met behulp van andere testmethoden - voor elk jong kind in Israël kan de perceptie van ouders over het blootstellen van hun kinderen aan tabaksrook veranderen. Het veranderen van deze perceptie kan ook leiden tot veranderend gedrag, blootstellingsniveaus en zelfs sociale normen met betrekking tot passieve blootstelling aan roken – zowel blootstelling van kinderen als blootstelling van volwassenen.
"We roepen rokers op om niet te roken waar niet-rokers en in het bijzonder risicogroepen, waaronder kinderen, zwangere vrouwen, ouderen en zieken, kunnen worden blootgesteld aan sigarettenrook. Niet-rokers moeten begrijpen dat blootstelling aan tabaksrook een reëel risico inhoudt, en ze moeten aandringen op hun recht en het recht van hun kinderen en familieleden om overal rookvrije lucht in te ademen. Natuurlijk speelt de overheid een centrale rol bij het handhaven van wetten met betrekking tot roken op openbare plaatsen en het blijven uitvaardigen van wetten om het individu overal te beschermen tegen blootstelling aan passief roken, aldus professor Rosen.
