top of page
Foto van schrijverJoop Soesan

Kapitein Idan Bloy, 21: Golani-officier leefde een 'doelgericht' leven. Gedood tijdens de strijd tegen Hamas-terroristen bij de IDF-buitenpost Nahal Oz op 7 oktober

Kapitein Idan Bloy. Foto Times of Israel


Dit is een artikel uit de Times of Israel reeks Those We Have Lost.


Kapitein Idan Bloy, 21, een Golani-signaalofficier uit Rishon Lezion, werd op 7 oktober gedood tijdens de strijd tegen de Hamas-invasie van de buitenpost Nahal Oz.


Toen Hamas de IDF-buitenpost binnenviel, was Idan een van de eersten die naar de warroom rende, maar later vertrok hij om terug te vechten, waarbij hij op de terroristen schoot terwijl hij nog steeds bevelen gaf via de radio, zo vertelden overlevenden. Hij werd gedood in het vuurgevecht.


"Toen ik bij [de warroom] aankwam, was hij er al, deed wat hij moest doen en meer," vertelde Maya Chaialovsky. "Wat moeilijk is in die situatie is om het commando te behouden, de controle te hebben, kalm te blijven — en hij had alles op 200%."


Zijn familie werd pas vier dagen later geïnformeerd dat hij was vermoord. Idan werd op 12 oktober begraven in Holon. Hij wordt overleefd door zijn ouders, Ravit en Alex, zijn jongere zussen, Ariel en Yahli, en zijn vriendin, Lihi Shamsian.


Idan was een groot fan van het voetbalteam Maccabi Tel Aviv en sterspeler Eran Zahavi deelde een foto van hem die meer dan tien jaar eerder met de jonge fan was genomen. Hij schreef daarbij dat de gevallen soldaat “een Maccabi-fan was vanaf de dag dat hij werd geboren.”


In een video die is gepubliceerd door het Computer Service Directorate van de IDF, zei Tomer Bargon, die onder Idan diende, dat hij zich vanaf het moment dat ze elkaar ontmoetten realiseerde dat hij "een klasse apart was, met een onvergelijkbaar professionalisme, met bevelsvaardigheden en een verlangen om zichzelf te geven en te werken voor het land, voor de IDF-bedrijven, voor de soldaten."


Zijn vriendin Yahel Shininger schreef op Ynet dat Idan “de beste van de besten” was.

"Ik kan niet geloven dat ik op mijn verjaardag geen sms van je krijg met alleen 'mazel', zoals elk jaar", schreef ze. "Dat je niet meer op picknicks en hangouts zult zijn, dat we niet meer zullen lachen om onze gedeelde grappen. Dat ik je niet uit het leger zal zien, niet zal zien reizen, niet zal zien trouwen — we hebben al deze fasen samen doorlopen, we zijn samen opgegroeid en nu word ik gedwongen om zonder jou te blijven groeien."


Haar vriendin Lihi vertelde Ynet dat het stel elkaar ontmoette op de dag dat ze allebei in dienst gingen bij het leger en dat ze vier maanden later een stelletje werden. Ze bleven bijna drie jaar bij elkaar.


“Onze relatie was heel uniek,” zei ze. “We zaten samen op hetzelfde spoor en we hebben samen extreme dingen meegemaakt. We wilden samen reizen en daarna trouwen en kinderen krijgen. We deden alles samen en het was een groot deel van mijn leven.”


Lihi was op 7 oktober gestationeerd op de Golanhoogten en wachtte vier dagen op nieuws over Idans lot. "Toen ze het me vertelden, was ik nog steeds bij mijn bataljon. Wat er door mijn hoofd ging, was dat Idan van me verwachtte dat ik zou blijven en zou werken en niet zou vertrekken. Ik heb hem op zijn begrafenis beloofd dat ik bij het bataljon zou blijven en zou doen wat hij van me wilde."


Tijdens een evenement ter nagedachtenis aan hem, ter gelegenheid van zijn 22e verjaardag, sprak zijn moeder, Ravit, over de tijden waarin ze “vasthield aan kleine genoegens.”


"De magie van de jongen die je was, je goede leven, gelukkig, vol doel, actie, succes, vrienden, je hebt een pure en ware liefde ervaren met Lihi," zei ze. "Op elk punt in het leven heb je je stempel gedrukt - als persoon, als vriend, als commandant. Idani hield ervan om te vieren, om zijn verjaardag te markeren, elk jaar met een groot en gewaardeerd feest, met veel muziek, dans en drankjes - en we zullen deze traditie voortzetten."

194 weergaven0 opmerkingen

Comments


bottom of page