Foto Amos Ben-Gershom / GPO
In zijn eerste toespraak als premier tijdens een officiële ceremonie, zei Yair Lapid donderdag dat Israël “sterker, geavanceerder en taaier” is dan zijn vijanden, maar dat het moet werken om “het vertrouwen te herstellen” in staatsinstellingen.
Premier Lapid zei verder tijdens de afstudeerceremonie van de IDF Officers Course:
Elke keer dat dit moment komt, elke keer dat een officierscursus eindigt in Bahad 1, inventariseren we. Hoeveel officieren met een keppeltje waren er in de cursus? Hoeveel kibboetsen? Hoeveel Ethiopiërs? Hoeveel vrouwen? Hoeveel mannen? Hoeveel uit Maccabim-Reut zijn gestopt met de vliegschool? Hoeveel uit Tel Aviv?
Dat is niet wat ik voor me zie. Ik zie IDF-officieren voor me. Ik zie geen groepen: ik zie het eliteteam van het Israëlische volk: 463 officieren die het land de komende jaren zullen leiden.
Jullie zijn allemaal min of meer even oud, spreken dezelfde taal, dragen hetzelfde uniform. Jullie hadden allemaal dezelfde ervaring. Je deelt misschien niet dezelfde opvattingen, maar je deelt dezelfde waarden. Er is geen reden om u in groepen te verdelen.
Ik beweer op geen enkele manier dat jullie identiek zijn. Dat ben je niet. Je voltooit geen officiersopleiding in de IDF zonder een sterke persoonlijkheid en een sterke wil. Je eindigt pas als je competitief bent en jezelf wilt bewijzen.
Je hebt er echter voor gekozen om je leven te wijden aan een gemeenschappelijk doel. Tot een gemeenschappelijk goed. Als u vanaf vandaag wordt gevraagd om uzelf in een paar woorden te definiëren, zullen die woorden zijn: ik ben een officier in de IDF.
Het is gebruikelijk in dergelijke toespraken te zeggen: 'De mens is niets anders dan een mal van het landschap van zijn vaderland.' Dit is een citaat uit een prachtig gedicht van Shaul Tchernichovsky, maar het is niet waar. Mensen zijn veel meer dan dat. De vorm van uw thuisland is belangrijk, maar het is slechts een startpunt van waaruit u begint.
Je mal is je eigen creatie. Je hebt het gemaakt toen je werd aangeworven. Je hebt het gemaakt toen je ervoor koos om uit te blinken in je unit of bedrijf. Je hebt het gemaakt tijdens de 13 weken dat je hier in deze cursus was.
Het pad van je leven is niet vooraf bepaald. Je achtergrond en het moment van je geboorte zijn niet de enige dingen die je zullen definiëren tot de dag dat je sterft. De rang onderscheidingstekens die je draagt zijn het bewijs: wat je lot bepaalt, zijn de keuzes die je maakt.
De staat Israël is niet opgericht door mensen die de werkelijkheid accepteerden zoals die was, maar door jonge mensen - mensen van jouw leeftijd - die naar de werkelijkheid keken en tegen zichzelf zeiden: 'Ik ga het veranderen.' Onderweg deden ze nog iets. Ze keken in een spiegel en zeiden: 'Ik ga mezelf veranderen.'
Vandaag ontvangt u het insigne van uw IDF-officier omdat dit de keuze was die u maakte: leiden. Je nam deze uitdaging aan, zonder enige twijfel wetend dat het je meer zou definiëren dan al het andere dat je hebt gedaan.
En nadat je je keuze had gemaakt, bleef je elke dag dezelfde keuze maken: tijdens het hardlopen, op een trektocht, tijdens de training, terwijl andere mensen van jouw leeftijd dingen deden die veel leuker leken, ook al begrepen ze niet waarom ze dat voelden hun leven mist enige betekenis.
Zinvolle levens zijn levens die gewijd zijn aan een doel dat groter is dan wijzelf. Bij Training Base #1 praten ze veel over verantwoordelijkheid nemen. Verantwoordelijkheid is iets dat je zelf op je neemt, maar niet voor jezelf. Verantwoordelijkheid is een inspanning die je levert voor anderen. Het is niet genoeg om te willen slagen, om een officier te willen zijn. Je moet weten waarom je officier wilt worden, welk hoger doel je dient.
Hoe meer je van jezelf geeft, hoe beter je wordt. Jullie zijn niet alleen toekomstige officieren in de IDF, jullie zijn ook de toekomstige commandostructuur van de Israëlische samenleving. Jullie zijn niet alleen strijdmakkers, maar ook kameraden in waarden, in leiderschap, in doelgerichtheid, in liefde voor het land.
De staat Israël is een land dat geconfronteerd wordt met uitdagende dreigingen: een nucleair Iran, de precisiegeleide raketten van Hezbollah in Libanon, Hamas in Gaza, terroristische cellen in Jenin, een as van terreur die zich probeert te verschansen in Syrië.
Israël is sterker dan al zijn vijanden en we zullen niet aarzelen om geweld te gebruiken om onze burgers te beschermen. Onze vijanden moeten weten dat we op elk moment sterker, geavanceerder en harder zijn dan zij. En onze vijanden moeten nog één ding weten: dat we samen tegen hen staan, dat de Israëlische samenleving sterker is dan enig meningsverschil. De kracht van Israël is de kracht van eenheid.
Een van de dingen die deze plek leert, is dat het niet uitmaakt hoe getalenteerd je bent, je kunt niet alleen slagen. Als u wilt dat uw soldaten en uw commandanten u vertrouwen, moet u hen ook vertrouwen.
Onze missie als samenleving is om dat vertrouwen te herstellen: vertrouwen in onze democratie, vertrouwen in de IDF, in de politie, in de rechtbanken. Maar in de eerste plaats moeten we ons vertrouwen in elkaar herstellen.
Onze vijanden moeten aan één voorwaarde voldoen om te weten dat het niet de moeite waard is om ons op de proef te stellen: de beste van Israëls jonge mensen, de meest vastberaden... moeten hier naar Trainingsbasis #1 komen. Nu ik naar je kijk, zie ik dat aan deze voorwaarde is voldaan.
Als je wilt begrijpen wat we bedoelen als we het hebben over Israëlische afschrikking, kijk dan naar rechts en naar links - jij bent het. Jullie zijn Israëlische afschrikking.
Dit ging niet vanzelf. Het is niet iets dat we krijgen als onderdeel van een Amerikaans hulppakket. Israëlische afschrikking is gebouwd op de kracht van jonge mensen zoals jij die klaar zijn om zichzelf tot het uiterste en verder te duwen.
Niemand van jullie is hier omdat je succesvol was. Je bent hier omdat je je mislukkingen hebt overwonnen, omdat je elke keer dat je moeilijkheden tegenkwam, tegen jezelf zei: 'Dit is mijn test en ik zal het halen. Ik zal steeds weer vallen, maar elke keer dat ik val, zal ik opstaan.'
Vandaag weet je iets over jezelf dat je 13 weken geleden nog niet wist. Je weet iets over je vermogen om ontberingen te weerstaan. U weet hoe het is om te concurreren als de omstandigheden niet in uw voordeel zijn. Je weet dat de momenten die je definiëren, die zijn waarop je dacht dat je het niet zou halen, maar dat je het toch deed. Je kwam over de finish omdat je tegen jezelf zei: "Ik zoek geen excuses voor waarom ik heb gefaald: ik zoek in mezelf naar de kracht om door te gaan totdat ik er ben en een van de besten wordt."
Je bent niet de beste in vergelijking met degenen die nu naast je zitten. Je bent niet de beste in vergelijking met degenen die niet zijn toegelaten tot Training Base #1. Het is meer dan dat. Als je hier bent, betekent dit dat je de beste was in vergelijking met jezelf, dat je de beste versie van jezelf bent die je kunt zijn.
En de beste versie van jezelf is een versie die naar je vrienden kijkt en niet ziet waar ze vandaan komen, maar waar je naartoe gaat. Het ziet kracht in het feit dat we allemaal verschillend zijn, maar hetzelfde doel hebben.
De beste versie van jezelf is de versie die weet hoe je moet samenwerken voor de staat Israël, en weet dat het doel van meningsverschillen niet is om te vechten, maar om een beter resultaat te bereiken.
En het allerbelangrijkste: de beste versie van jezelf is degene die zegt: 'Ik heb de beste versie van mezelf nog niet bereikt. Ik ben er nog steeds mee bezig, maar ik heb aanzienlijke vooruitgang geboekt. Ik ben klaar met Training Base #1.
Ik wil afsluiten met een paar woorden voor de ouders. Het is gebruikelijk om bij ceremonies als deze te zeggen dat het allemaal aan jou te danken is. Niet deze keer. Dit hebben ze zelf gedaan. Je hebt ze gewoon onderwezen, opgevoed en jonge, geweldige mensen gemaakt die het zelf kunnen.
Officieren, de staat Israël is erg trots op jullie. Namens de regering van Israël ben ik erg trots op u.
Let op je veiligheid.
