Yedidim is een grote niet-medische noodorganisatie met vrijwilligers door het hele land. Foto met dank aan Yedidim via ISRAEL21C
Yedidim is een vrijwliigersorganisatie met zo'n 36.000 vrijwilligers door het hele land die klaar staan om te helpen bij elke niet-medische noodsituatie, groot of klein.
“Autokabels zijn de meest voorkomende noodsituatie. We hebben het over 60 procent kabels, nog eens 20% lekke banden, en de rest zijn afgesloten auto's, olie, water en gas”, merkt de oprichter, Israel Almasi, op in een gesprek met ISRAEL21C.
“Ook halen we gemiddeld vijf tot acht kinderen per dag uit afgesloten auto’s. In de afgelopen drie jaar hebben we meer dan 5.000 kinderen gered,” voegt hij eraan toe.
Een vrijwilliger van Yedidim helpt met een kapotte auto. Foto met dank aan Yedidim via ISRAEL21C
Vorig jaar stak Almasi namens de vrijwilligers een fakkel aan tijdens de Onafhankelijkheidsdag ceremonie in Israël, en dit jaar ontving Yedidim de President's Award for Volunteerism.
“Het was een heel spannend telefoontje. Ik was de kinderen aan het douchen,' merkt Almasi op. "Deze erkenning krijgen, de President's Award - het betekent zoveel voor alle vrijwilligers dat het establishment hun werk erkent."
De Yedidim-organisatie ontvangt de President's Award uit handen van president Reuven Rivlin. Foto met dank aan Yedidim via ISRAEL21C
Eten bezorgen, deuren openen
"We hebben vrijwilligers in het hele land die weten hoe ze moeten reageren en ook heerlijk flexibel zijn met betrekking tot plotselinge projecten, zoals de coronaviruscrisis", zegt Almasi.
"In 2020 hadden we meer dan 400.000 Covid-gerelateerde evenementen, zoals het transport van tienduizenden voedselpakketten, medicijnen en spelletjes", zegt hij. “We hebben het volk van Israël wat routine gegeven tijdens de noodsituatie.”
Toen in mei raketten uit Gaza op delen van Israël vielen, hielp Yedidim mensen de ramen en deuren van hun veilige kamers te beveiligen met enorme, zware metalen luiken die moeilijk te verplaatsen zijn als ze niet in gebruik zijn.
De vrijwilligers van de organisatie werden ook vaak geroepen om voordeuren te ontgrendelen die in het slot vielen als mensen naar de schuilkelder renden.
Honden en airconditioners
Alfasi heeft ook enkele ongebruikelijke telefoontjes met versoeken om hulp gekregen.
“Eentje kwam bijvoorbeeld uit een gezin dat om 2 uur 's nachts thuiskwam van een evenement en een enorme hond voor hun deur aantrof. Hij wilde niet weggaan en ze waren bang om hem met hun kleine kinderen te benaderen. Op dat moment waren er twee jongens die ook vrijwilligerswerk deden voor de hondenafdeling van de politie in de buurt, ze haalden de hond er zo uit en lieten het gezin binnen.”
Een ander, zegt hij, valt op door de vrijgevigheid en bescheidenheid van de vrijwilliger.
“Ongeveer twee jaar geleden, in de zomer, kregen we een telefoontje van een oudere man die zei dat hij het warm heeft en dat zijn airconditioning het niet doet. Nu krijgen we veel van dit soort telefoontjes van oudere mensen, die ons vragen om hun tv of afstandsbedieningen te installeren, dus het is vrij eenvoudig. Een vrijwilliger ging erop uit en na een tijdje meldde hij dat alles geregeld was.
“Ongeveer een maand later krijg ik een brief – een heel attente, geschreven in rijmpjes – waarin de oudere man schrijft dat een vrijwilliger genaamd Uri naar zijn huis kwam, de verschrikkelijke staat van de AC zag en hem zei dat hij over een half uur terug zou zijn. Diezelfde Uri is een AC-man, en zonder het iemand te vertellen bracht hij een nieuwe AC mee en binnen een paar uur was er een nieuwe airconditioning in huis.”
Almasi belde Uri de vrijwilliger en vroeg hem waarom hij niets over het incident had gezegd, maar kreeg te horen dat de airco oud was en dat het duidelijk was dat er een nieuwe nodig was.
“Ik denk dat deze opleiding om gevoelig te zijn voor anderen ons totaal andere mensen maakt en de plek waar we wonen veel beter maakt. Deze opvoeding die steeds maar doorgaat, is onze overwinning.”
Risicojongeren, mensen met een handicap
De vrijwilligers, merkt Almasi op, komen uit alle sectoren van de Israëlische samenleving.
"Yedidim, als ik het in één zin zou moeten samenvatten, gaat helemaal over het creëren van verbanden tussen behoeften en bekwaamheden in al onze mensen: religieus, seculier, joden, Arabieren", zegt hij. “Eenheid, liefde en wederzijdse steun zijn onze belangrijkste drijfveren.”
Almasi zegt dat risicojongeren en mensen met een lichamelijke handicap zijn geïntegreerd in het callcenter en het vrijwilligersnetwerk van Yedidim.
"We helpen niet alleen mensen met een lekke band, maar ook mensen met een 'lek' in het leven, we geven ze zin en dat betekent voor mij zoveel."
Als vrijwilliger sturen mensen hun gegevens online naar hun lokale Yedidimbranch, waar ze leren hoe ze de locatiegebaseerde app van de organisatie kunnen gebruiken.
“De app stuurt een pushbericht over evenementen in de buurt. Vervolgens bepaal je of je het gesprek aangaat. Zo niet, dan is dat prima. De vrijwilligers zijn niemand uitleg verschuldigd', zegt Almasi.
“Ik zeg dit bescheiden, maar ik denk dat we de vrijwilligersmethode voor 2021 hebben gekraakt, omdat mensen zich niet graag ergens aan binden. In plaats daarvan is dit het soort discours dat leidt tot het grootste soort vrijwilligerswerk, omdat het beste vrijwilligerswerk plaatsvindt als je dingen niet forceert.”
Vooruitblikkend heeft Almasi grote plannen voor Yedidim.
“Hoe groot we vandaag ook zijn, we staan pas aan het begin van het begin. Mijn doel is om een half miljoen vrijwilligers te hebben, een vrijwilliger in elk gebouw. Daar gaan we naartoe”, besluit hij.
Voor meer informatie, klik hier
