Illustratie via Universiteit van Tel Aviv
Een nieuwe studie van onderzoekers van de Universiteit van Tel Aviv ontdekte dat microplastics in het milieu giftige organische stoffen absorberen en concentreren en zo hun toxiciteit met een factor 10 verhogen, wat kan leiden tot ernstige gevolgen voor de menselijke gezondheid.
De studie werd uitgevoerd door Dr. Ines Zucker van de School of Mechanical Engineering en de Porter School of the Environment and Earth Sciences aan de Universiteit van Tel Aviv, samen met Ph. D. student Andrey Eitan Rubin.
De studie is onlangs gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift Chemosphere.
Microplastic is een algemene naam voor plastic materialen die voorkomen in een configuratie van deeltjes en microscopisch kleine vezels ter grootte van tientallen microns tot enkele millimeters. Microplastics komen bijna overal voor: in putten, in de bodem, in voedselproducten, in waterflessen en zelfs in gletsjers op de Noordpool.
De onderzoekers leggen uit dat omdat plastic geen natuurlijk materiaal is, het in de natuur heel langzaam afbreekt, in een proces dat soms duizenden jaren duurt en als onderdeel van dit proces worden dezelfde microplastics gevormd. Tijdens het hele proces komen de microplasticdeeltjes in aanraking met milieuverontreinigende stoffen die zich aan hun oppervlak hechten, en als paar kunnen ze een bedreiging vormen voor de gezondheid van het milieu en voor de mens.
In de studie onderzochten de onderzoekers het hele proces dat het microplastic ondergaat, van de interacties die het heeft met milieuverontreinigende stoffen tot het vrijkomen van de verontreinigende stoffen en het creëren van verhoogde toxiciteit. De onderzoekers ontdekten dat adsorptie van die organische verontreinigende stoffen aan de microplastics de toxiciteit met een factor 10 verhoogt en ook ernstige gevolgen kan hebben voor mensen die worden blootgesteld aan besmet voedsel en drank.
Dr. Zucker legt uit: “In dit onderzoek hebben we aangetoond dat zelfs zeer lage concentraties van milieuverontreinigende stoffen, die niet giftig zijn voor mensen, na adsorberen aan het microplastic resulteren in een significante toename van de toxiciteit. Dit komt omdat microplastics een soort 'magneet' zijn voor milieuverontreinigende stoffen, die ze op het oppervlak concentreren, ze door ons spijsverteringskanaal 'transporteren' en ze in bepaalde gebieden in geconcentreerde vorm vrijgeven - waardoor een verhoogde toxiciteit wordt veroorzaakt."
Ph. D. student Andrey Eitan Rubin voegt toe: "Voor het eerst presenteren we een complete 'levenscyclus' van microplastics: vanaf het moment van hun introductie in het milieu, via de adsorptie van milieuverontreinigende stoffen en tot hun gezamenlijke toxiciteit in mensen. De hoeveelheid afval die jaarlijks in de oceaan wordt gedumpt is enorm – het bekendste voorbeeld is het plastic eiland in de Stille Oceaan, dat een oppervlakte heeft die 80 keer groter is dan de staat Israël.
Maar dit is niet alleen een probleem op afstand – Uit onze voorlopige monitoringgegevens blijkt dat de kusten van Israël tot de meest vervuilde met micro plasticafval behoren. Elk van de microplasticdeeltjes die in deze gebieden worden uitgescheiden, heeft een enorm potentieel voor schade, aangezien ze dienen als een effectief en stabiel platform voor elke verontreinigende stof die ze kunnen tegenkomen op hun weg naar het menselijk lichaam."
Dr. Zucker concludeert: “We hebben ontdekt dat de adsorptiecapaciteit van een geoxideerd microplastic deeltje (de configuratie van het microplastic na verwering door de omgeving) significant hoger is dan van een niet-geoxideerd deeltje. Nadat de milieuverontreinigende stoffen aan het microplastic zijn geadsorbeerd, kan het voorgeladen deeltje het spijsverteringskanaal bereiken door de inname van besmet voedsel en water, waar het de gifstoffen vrijgeeft in de nabijheid van de cellen van het spijsverteringskanaal, waardoor de toxiciteit van deze stoffen toeneemt.
Dit is opnieuw een pijnlijke herinnering aan de ernstige gevolgen van de vervuiling van het mariene en terrestrische milieu met gevaarlijk industrieel afval, dat de afgelopen decennia helaas verzadigd is geraakt met plastic. De gevaren zijn niet theoretisch, maar tastbaarder dan ooit. Hoewel er veel bewustzijn is van dit probleem, drukken de preventieve maatregelen in het veld nog lang geen significant stempel."
