N12News: "Hamas zal niet worden ontbonden, Iran heeft zijn lesje niet geleerd", zei voormalig Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo in interview

Mike Pompeo in het midden. Foto N12News

Weinig mensen hebben het Midden-Oosten de afgelopen tien jaar zo gevormd als Mike Pompeo. Als hoge functionaris in de vorige regering van Donald Trump stond Pompeo aan de basis van beslissingen die de benadering van Washington ten opzichte van Iran veranderden, de samenwerking met Israël verdiepten en de diplomatieke dynamiek die leidde tot de Abraham-akkoorden, aanwakkerden, schrijft N12News.

Zijn invloed binnen de Amerikaanse regering was aanzienlijk en voelbaar, en hij was een van de belangrijkste architecten van beleid dat nog steeds weerklank vindt in de regio.

In een interview met Globes doet hij voorspellingen over het voortduren van de oorlog in Gaza, bespreekt hij de mogelijkheid van een nieuwe opflakkering van de spanningen tussen Israël en Iran en legt hij uit hoe dicht Saoedi-Arabië werkelijk bij een normalisatieakkoord is.

"Riyad en Jeruzalem staan ​​aan dezelfde kant in dit conflict. De dreiging voor Saoedi-Arabië komt van Iran, niet van Israël, en iedereen in de regio begrijpt dat", zegt Pompeo vastberaden. "Dus moeten we allemaal een manier vinden om de Abraham-akkoorden uit te breiden. Misschien niet het bestaande één-op-één-model, maar een model dat zich richt op Iran en zijn bondgenoten."

Israëlische suprematie in gevaar? "Een technische kwestie"

Mike Pompeo (61) was van 2018 tot 2021 minister van Buitenlandse Zaken van de VS. Daarvoor was hij directeur van de CIA en Republikeins afgevaardigde voor het 4e district van Kansas in het Huis van Afgevaardigden. Momenteel is hij lid van de adviesraad van het Oekraïense beveiligingsbedrijf Fire Point, dat gespecialiseerd is in de productie van langeafstandsdrones.

Mike Pompeo en Benjamin Netanyahu. Foto N12News

Tijdens zijn ambtstermijn als minister van Buitenlandse Zaken speelde Pompeo een centrale rol in het vormgeven van Trumps buitenlandse beleid in het Midden-Oosten, waaronder het promoten van de Abraham-akkoorden, die leidden tot normalisatie tussen Israël en een aantal Arabische landen.

Pompeo wordt beschouwd als een van de meest fervente voorstanders van Israël binnen de Trump-regering en blijft zich inzetten voor de verwezenlijking van de visie van een historische normalisatieovereenkomst tussen Israël en Saoedi-Arabië – een stap die sinds 7 oktober is vastgelopen, maar mogelijk weer op de agenda komt.

Laten we het hebben over de ontmoeting tussen Trump en Bin Salman. Er is bezorgdheid over het verlies van Israëlische militaire superioriteit in de regio na het voornemen om F-35-vliegtuigen aan Saoedi-Arabië te verkopen.

"Ik zou me er niet al te veel zorgen over maken. Ik denk dat de kwestie van militaire superioriteit een militaire voorsprong is die afhangt van veel andere factoren, en meestal is het een heel technische kwestie. Ik was hier nauw bij betrokken binnen het kader van de Abrahamakkoorden en Israël hoeft zich daar niet al te veel zorgen over te maken."

In het kader van de gesprekken over mogelijke normalisatie met Israël eisen de Saoedi's een pad naar een Palestijnse staat. Wat vindt u daarvan?

In mijn privégesprekken met sleutelfiguren in het Midden-Oosten, en dit omvat niet alleen politici maar ook hooggeplaatste zakenlieden, begrijpen ze dat er op korte termijn geen kans is op een Palestijnse staat, tenminste totdat we de de-Hamasificatie aanpakken. Het is onmogelijk om zelfs maar te denken aan een nieuwe politieke structuur in Judea, Samaria of Gaza totdat Hamas een belangrijke speler is in de Palestijnse arena. Ik denk dat Riyad dit ook begrijpt.

Denkt u dat er in de komende jaren een kans is op normalisatie?

"Ja. Het is moeilijk met zekerheid te voorspellen dat de dingen in deze regio snel zullen veranderen, maar ik wed dat ze dat wel zullen doen; bovendien denk ik niet dat het alleen met Saoedi-Arabië zal gebeuren, maar ook met andere moslimlanden. Kazachstan is er al bij aangesloten, en ik denk dat de kans groot is dat Maleisië en Indonesië dat ook zullen doen. Hoe meer landen zich bij de Abraham-akkoorden aansluiten, hoe meer Israël zal bloeien, hoe meer de Arabische Golfstaten zullen bloeien en hoe meer de VS zullen bloeien – en hoe minder dreigingen er zullen zijn."

"De ideologie van Hamas zal niet veranderen"

Na bijna twee jaar van bloedige gevechten tekenden Israël en Hamas een staakt-het-vuren en lieten de gijzelaars vrij. Ondanks de onzekerheid, de schendingen door Hamas en de aanvallen van het Israëlische leger in de Gazastrook, dwingt de toenemende internationale druk – met name van de regering-Trump – beide partijen om zich aan de afspraken te houden.

Hoe groot is de kans dat het staakt-het-vuren standhoudt en Hamas zich ontwapent?

"Ik acht de kans daarop zeer klein", antwoordt Pompeo. "Uiteindelijk is dit een verzetsbeweging, een terroristische organisatie. Hamas bestaat maar voor één doel: de vernietiging van de staat Israël, en ondertussen voert het ook een terreurcampagne tegen zijn eigen bevolking. Er is geen reden om te denken dat zijn ideologie zal veranderen. Die is diepgeworteld in zijn bevolking."

Ik hoop dat de buitenlandse veiligheidstroepen die garant staan ​​voor de overeenkomst erin zullen slagen een oplossing te vinden, maar voor zover ik weet, heeft tot nu toe niemand ingestemd met meer dan 'traditionele vredeshandhaving'. Dat wil zeggen, niemand heeft ingestemd met de ontwapening van Hamas. Dit zal grotendeels de taak van de IDF zijn - en ik weet zeker dat de Israëlische leiders dit begrijpen.

We zagen dit ook bij de aanvallen in Beiroet en bij de moord op Hezbollah-leiders. Ik denk dat de mentaliteit van vóór 7 oktober nergens meer bestaat binnen de Israëlische leiding, van links tot rechts. Dit is geen controversieel politiek onderwerp in Israël. Het gaat om het behoud van de soevereiniteit en veiligheid van de staat.

Met andere woorden, gaat u ervan uit dat het Israëlische leger vroeg of laat weer in Gaza zal gaan vechten?

"Ik weet niet of er grote troepenmachten voor nodig zullen zijn, zoals aan het begin van de Gaza-campagne, maar het Israëlische leger zal de klus moeten klaren. Ik wou dat er anderen waren die het konden, maar het lijkt erop dat er nog steeds geen echte vrijwilligers zijn."

"Qatar heeft, net als elk land, zijn eigen belangen"

Een van de belangrijkste spelers die een centrale rol speelt in de campagne tegen de Palestijnen is Qatar. Enerzijds fungeert het als een belangrijke bemiddelaar in de onderhandelingen tussen Israël en Hamas en huisvest het de Al-Udeid-basis – een van de belangrijkste Amerikaanse militaire bases in het Midden-Oosten. Anderzijds biedt het Hamas diplomatieke bescherming en economische steun ter waarde van honderden miljoenen dollars per jaar, en stelt het de leiding van de organisatie in staat te opereren vanuit de hoofdstad Doha. Hoewel de Verenigde Staten afhankelijk zijn van Qatar als een essentieel communicatiekanaal met Hamas, krijgt deze complexe relatie steeds meer kritiek van Amerikaanse wetgevers en in Israël

Hoe denk je dat Israël de Qatarese regering zou moeten behandelen?

"Uit mijn ervaring met de Qatari's kan ik zeggen dat ze ons hielpen toen we onze weg probeerden te vinden in Afghanistan. Ze leidden bijvoorbeeld de bijeenkomsten met de Taliban. Kijk, uiteindelijk heeft elk land zijn eigen belangen. Qatar heeft ook zijn eigen belangen. Een tijdlang hebben we allemaal met Doha samengewerkt om een ​​manier te vinden om met Hamas om te gaan. Het was dus onze bemiddelaar.

De complexiteit in het Midden-Oosten is enorm. Daarbij mogen we twee dingen niet vergeten: ten eerste zal het gevaar dat boven Israël en de VS hangt niet verdwijnen, hoeveel macht en afschrikking we hier ook hebben. Israël moet in staat blijven om zijn vijanden voldoende schade toe te brengen.

Ten tweede, voegt Pompeo eraan toe: "De gebeurtenissen in het Midden-Oosten staan ​​niet los van wat er in de wereld gebeurt. De Russen werken nauw samen met de Iraniërs, en tegelijkertijd steunen de Chinezen Poetin. De alliantie tussen China en Rusland draait niet om het bevorderen van mensenrechten, eigendomsrechten en fundamentele menselijke waardigheid, en daarom heeft het Westen de plicht zich te blijven verdedigen en samen te werken met landen die gemeenschappelijke belangen hebben, ook al hebben we soms een andere kijk op de zaken."

"De Iraniërs proberen mij nog steeds uit te schakelen"

De relatie tussen Pompeo en Trump heeft ook turbulente momenten gekend. Vorig jaar gaf de Amerikaanse president een krachtige verklaring af waarin hij aangaf dat Pompeo niet betrokken zou zijn bij de huidige regering. Deze verklaring leidde tot een golf van speculatie over de spanningen tussen de twee, hoewel Pompeo zelf zich publiekelijk terughoudend opstelt en zich positief blijft uitspreken over Trumps beleid.

Zijn tijd markeerde ook een buitengewoon hoofdstuk in de betrekkingen tussen Israël en de VS. Hij was de eerste Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken die Judea en Samaria bezocht en stelde openlijk diplomatieke kaders ter discussie die decennialang waren geaccepteerd. Bovendien was hij een van de leiders van de beweging die de basis vormde voor de Abrahamakkoorden, gebaseerd op de opvatting dat open samenwerking tussen Israël en de soennitische staten de sleutel was tot het creëren van een regionaal evenwicht tegen Iran.

De wereld meldt dat Teheran is begonnen met het heropbouwen van zijn capaciteiten.

"Net als Hamas is het ayatollahregime niet van plan een nieuwe bladzijde om te slaan met Israël. Zullen ze proberen hun capaciteiten te herbouwen? Blijkbaar zijn ze daar al mee begonnen. Toch mag Israël trots zijn op zijn prestaties in de oorlog tegen Iran. President Trump gebruikte de term 'uitgewist' toen hij verwees naar de schade aan het nucleaire programma na de oorlog. Ik weet niet zeker of dat een juist woord is om de situatie te beschrijven, maar het scheelt niet veel. Het was een aanzienlijke en substantiële schade aan hun vermogen om over de volledige keten van instrumenten te beschikken die nodig zijn voor een nucleair programma.

Israël heeft goed en hard werk verricht aan het front tegen Teheran, en de VS hebben ook veel gedaan. De aanvallen hebben het Iraanse nucleaire programma een terugval gegeven, daar bestaat geen twijfel over. Dat betekent echter niet dat we op onze lauweren kunnen rusten en ook maar een moment kunnen denken dat ze hun lesje hebben geleerd. We hebben allemaal gezien wat er op 7 oktober is gebeurd en we kunnen niet toestaan ​​dat een van de entiteiten opnieuw tot zoiets leidt, of het nu in Israël, de VS, Europa of de Golf is. We moeten druk blijven uitoefenen op Iran - en dat betekent dat Israël en de VS Iran mogelijk opnieuw moeten aanvallen

Overigens, er zijn berichten dat het Iraanse regime in het verleden heeft geprobeerd u te vermoorden.

"Ze proberen me nog steeds te vermoorden. Ze zitten nog steeds achter een handvol hoge functionarissen aan die deel uitmaakten van de Trump-regering."

"Dit mag niet gebeuren in ons land"

Sinds het uitbreken van de oorlog heeft de westerse wereld een sterke toename van antisemitisme meegemaakt, aan beide kanten van het politieke spectrum. Massale demonstraties tegen Israël zijn uitgebroken op Amerikaanse universiteiten en in Europese steden, waarvan sommige de grens overschreden naar openlijke haat tegen Joden - met fysieke aanvallen, intimidatie van Joodse studenten en oproepen tot de vernietiging van de staat Israël.

Tegelijkertijd ontstaan ​​in conservatieve rechtse kringen in de VS klassieke antisemitische complottheorieën over Joodse economische en politieke macht, naast retoriek tegen 'globalisten' die soms als een verkapte bijnaam voor Joden wordt gebruikt.

Soms zijn er mensen die het label 'conservatief' delen omdat ze ogenschijnlijk conservatieve opvattingen over veel kwesties delen. Maar antisemitisme en bloedsprookjes mogen geen ruimte krijgen en genormaliseerd worden. Daar is geen plaats voor, die is er gewoon niet.

Ik kan veel mensen uitnodigen om deel uit te maken van de Republikeinse Partij, die ik graag deel wil laten uitmaken van de conservatieve beweging, met wie ik het 80% van de tijd eens ben en die mijn fundamentele overtuigingen delen. Maar iedereen die die grens overschrijdt, mag nooit worden getolereerd binnen onze partij, en bovendien binnen ons land. Dus of dit antisemitisme nu afkomstig is van iemand die radicaal links is, of van een mediafiguur van rechts, we mogen het als natie niet accepteren.

Het originele artikel werd gepubliceerd op de website "Globes".