Ter illustratie. Screenshot YouTube
In navolging van de EU en USA werkt Israël aan een wet waardoor een database kan worden opgezet die alles zal verzamelen van vliegtuigpassagiers, van creditcardnummers tot maaltijdverzoeken om terreur, misdaad en pandemieën te bestrijden.
De Israëlische autoriteiten stellen een wetsvoorstel op dat luchtvaartmaatschappijen verplicht om privé-informatie te delen over reizigers die het land binnenkomen of verlaten, inclusief het creditcardnummer dat is gebruikt om het ticket te betalen, hun factuuradres en waar ze nog meer naartoe reizen, meldt de Times of Israel op basis van informatie van anonieme defensiefunctionarissen.
Volgens de tekst van de wetgeving waaraan wordt gewerkt door het Ministerie van Justitie, de Shin Bet-veiligheidsdienst en de Nationale Veiligheidsraad, die nog in de maak is maar werd gezien door The Times of Israel, zal er een passagiersdatabase worden gecreëerd om een breed scala aan informatie over "iedere persoon die landt of binnenkort zal landen in Israël of opstijgt of er binnenkort van zal opstijgen."
Naast de naam, nationaliteit, geboortedatum en paspoortnummer van de persoon, die al aan de autoriteiten zijn doorgegeven, verzamelt de database bestanden die worden gebruikt door luchtvaartmaatschappijen, PNR's genoemd, of persoonsgegevens van passagiers. Deze omvatten een breed scala aan informatie over passagiers, de vlucht of vluchten die ze hebben genomen, hoe de tickets zijn gekocht en reisstatus, inclusief waar ze zitten, hoeveel bagage ze inchecken of meenemen, en eventuele speciale verzoeken zoals maaltijden of andere in -vlucht diensten.
Met de database kunnen autoriteiten de creditcardnummers zien die zijn gebruikt om een ticket te kopen, evenals een factuuradres en of er andere gerelateerde kosten op de kaart staan. Als een passagier deelneemt aan een frequent flyer- of rewards-programma, een upgrade heeft gekregen of een enkeltje heeft gekocht, staat het in de database en als bijvoorbeeld zes tickets samen zijn gekocht of iemand zijn vlucht heeft gemist, zal dit ook in de database staan.
Naast de naam, nationaliteit, geboortedatum en paspoortnummer van de persoon, die al aan de autoriteiten zijn doorgegeven, verzamelt de database bestanden die worden gebruikt door luchtvaartmaatschappijen, PNR's genoemd, of wel de persoonsgegevens van passagiers. Deze omvatten een breed scala aan informatie over passagiers, de vlucht of vluchten die ze hebben genomen, hoe de tickets zijn gekocht en reisstatus, inclusief waar ze zitten, hoeveel bagage ze inchecken of meenemen, en eventuele speciale verzoeken zoals maaltijden of andere diensten.
De database bevat ook het volledige reisschema van de reiziger, inclusief aansluitende vluchten; lidmaatschap van frequent flyer-programma's of andere loyaliteitsacties van luchtvaartmaatschappijen; informatie over hun ingecheckte bagage en handbagage; en of het ticket een enkele reis of een retourreis is.
Volgens The Times of Israël zal volgens het wetsvoorstel in de database "het toegewezen stoelnummer en andere informatie met betrekking tot de stoel" worden opgenomen, die alles kan bevatten, van het bestellen van een speciale maaltijd of het aanvragen van speciale uitrusting voor een baby of gehandicapte, tot of de stoel wordt geleverd met extra beenruimte. Zelfs de aankoop van een wifi-service of een belastingvrije fles parfum tijdens de vlucht kan onder de voorgestelde wetgeving in de database worden weergegeven.
Van bijzonder belang voor autoriteiten tijdens de pandemie is te weten waar reizigers vandaan kwamen – niet alleen hun laatste directe vertrekhaven, maar elke plaats die ze bezochten of een verbinding hadden.
Israël verbood eerder de toegang voor aankomsten uit bepaalde landen en legde soms verschillende quarantaineregels op, afhankelijk van de besmettingspercentages op verschillende locaties, maar die regels konden gemakkelijk worden omzeild door verbinding te maken via een derde locatie.
De VS en de Europese Unie onderhouden dergelijke databases met PNR-informatie, inclusief creditcards en andere specifieke informatie, en hebben een overeenkomst om deze met elkaar te delen als antiterreurhulpmiddel. In de VS staat in een online richtlijn dat raciale, etnische en religieuze gegevens ook uit PNR's kunnen worden verzameld, hoewel die alleen in buitengewone omstandigheden zullen worden gebruikt.
In tegenstelling tot de VS, wordt in Israël de wet zodanig gemaakt, dat de database kan worden gedeeld met een breed scala aan overheidsinstanties, volgens een kopie van het conceptwetsvoorstel dat door The Times of Israel is gezien.
Meer informatie vindt u hier.
