Onderofficier Ibrahim Kharuba. Foto IDF woordvoerder
Onderofficier Ibrahim Kharuba, 39, een spoorzoeker in de Gaza-divisie, uit Maghar, werd op 7 oktober gedood tijdens een gevecht met Hamas-terroristen bij de Nahal Oz IDF-buitenpost.
De basis was de plaats van de slachting van veertien ongewapende vrouwelijke observatiesoldaten en de ontvoering van nog eens zeven, in een strijd die een van de symbolen werd van de Hamas-aanval op Zuid-Israël.
Volgens zijn familie werd Ibrahim naar het grensgebied geroepen met nieuws over de Hamas-invasie. Daar vocht hij tegen terroristen die Israël binnenstormden, voordat hij werd gewaarschuwd dat een grote groep de buitenpost van Nahal Oz had bereikt. Hij voerde een vuurgevecht met tientallen terroristen binnen de basis, in een poging de jonge rekruten te beschermen die ineengedoken in de schuilkelder zaten, voordat hij werd gedood.
Hij werd op 15 oktober begraven in Maghar. Hij laat zijn vrouw Asmaa, hun vier kinderen, Rafif, Leen, Muhammad en Jan, zijn ouders, Hassan en Hamda, en zijn broers en zussen Noura, Mahmad, Sleiman, Ahmed, Anwar en Azhar achter.
Eyal Eshel, de vader van de gedode observatiesoldaat Sgt. Roni Eshel vertelde Kan dat hij en andere familieleden van gedode uitkijksoldaten “een ontmoeting hadden met de familie van Ibrahim Kharuba, de spoorzoeker die werd gedood en herinnerd moet worden. Eén van de mensen die hebben gevochten. We hoorden dat hij om 11.50 uur [die ochtend] nog steeds aan het vechten was en de meisjes probeerde te beschermen.”
Zijn broer, Sleiman, vertelde in een KAN-podcast dat “het heel belangrijk is dat het verhaal van Ibrahim – dat het land zal begrijpen en weten wat er is gebeurd.”
“Ibrahim vocht tot zijn laatste moment”, zei hij. “Tot zijn laatste adem. Totdat hij in de schuilkelder viel.’
Sleiman zei dat Ibrahim zich in 2002 bij de IDF meldde en aanvankelijk bij de Parachutistenbrigade diende, voordat hij een carrière als officier begon.
“Ibrahim was een geweldige man, hij hield van leven, hij hield van sport”, zei hij, waarbij hij opmerkte dat hij ook een toegewijde huisvader was voor zijn vrouw, kinderen, broers en zussen en ouders.
“Hij hield er altijd van om mensen te helpen, toen onze vader een hartaanval kreeg, zorgde hij voor hem, hij zorgde voor ons allemaal, hij gaf ons steun in elke zin van het woord – fysiek en mentaal”, voegde hij eraan toe. “Hij hield ervan om te helpen, waar iemand dat nodig had… hij hielp me in alle opzichten… Hij wordt zo gemist door ons, thuis en door zijn kinderen, ze blijven vragen waar hij is.”
