Screenshot YouTube
Een baanbrekende studie van de Universiteit van Tel Aviv heeft ongeveer 100.000 nieuwe soorten voorheen onbekende virussen ontdekt – een negenvoudige toename van de hoeveelheid RNA-virussen die de wetenschap tot nu toe kent.
Deze virussen werden ontdekt in wereldwijde milieugegevens van bodemmonsters, oceanen, meren en een verscheidenheid aan andere ecosystemen. De onderzoekers geloven dat hun ontdekking kan helpen bij de ontwikkeling van antimicrobiële geneesmiddelen en bij de bescherming tegen voor de landbouw schadelijke schimmels en parasieten.
De studie werd geleid door promovendus Uri Neri onder leiding van prof. Uri Gophna van de Shmunis School of Biomedicine and Cancer Research in de Wise Faculty of Life Sciences aan de Universiteit van Tel Aviv. Het onderzoek werd uitgevoerd in samenwerking met de in de VS gevestigde onderzoeksinstellingen NIH en JGI, evenals het Pasteur Instituut in Frankrijk. Het onderzoek werd gepubliceerd in het prestigieuze tijdschrift Cell en omvatte gegevens verzameld door meer dan honderd wetenschappers over de hele wereld.
Virussen zijn genetische parasieten, wat betekent dat ze een levende cel moeten infecteren om hun genetische informatie te repliceren, nieuwe virussen te produceren en hun infectiecyclus te voltooien. Sommige virussen zijn ziekteverwekkers die schade kunnen toebrengen aan mensen (zoals het coronavirus), maar de overgrote meerderheid van de virussen brengt geen schade toe aan ons en infecteert bacteriële cellen – sommige leven zelfs in ons lichaam zonder dat we ons daarvan bewust zijn .
Uri Neri zegt dat de studie nieuwe computationele technologieën heeft gebruikt om genetische informatie te ontginnen die is verzameld uit duizenden verschillende bemonsteringspunten over de hele wereld (oceanen, bodem, riolering, geisers, enz.). De onderzoekers ontwikkelden een geavanceerd rekeninstrument dat onderscheid maakt tussen het genetisch materiaal van RNA-virussen en dat van de gastheren en gebruikten het om de big data te analyseren. Door de ontdekking konden de onderzoekers reconstrueren hoe de virussen tijdens hun evolutionaire ontwikkeling verschillende acclimatiseringsprocessen ondergingen om zich aan te passen aan verschillende gastheren.
Door hun bevindingen te analyseren, konden de onderzoekers virussen identificeren waarvan wordt vermoed dat ze verschillende pathogene micro-organismen infecteren, waardoor de mogelijkheid ontstond om virussen te gebruiken om ze te bestrijden. Prof. Gophna: “Het systeem dat we hebben ontwikkeld, maakt het mogelijk om diepgaande evolutieanalyses uit te voeren en te begrijpen hoe de verschillende RNA-virussen zich doorheen de evolutiegeschiedenis hebben ontwikkeld.
Een van de belangrijkste vragen in de microbiologie is hoe en waarom virussen genen onderling overdragen. We identificeerden een aantal gevallen waarin dergelijke gen-uitwisselingen virussen in staat stelden nieuwe organismen te infecteren. Bovendien wordt, in vergelijking met DNA-virussen, de diversiteit en rol van RNA-virussen in microbiële ecosystemen niet goed begrepen. In onze studie ontdekten we dat RNA-virussen niet ongebruikelijk zijn in het evolutionaire landschap en in feite dat ze in sommige opzichten niet zo veel verschillen van DNA-virussen. Dit opent de deur voor toekomstig onderzoek en voor een beter begrip van hoe virussen kunnen worden ingezet voor gebruik in de geneeskunde en de landbouw.”
