Smid Walied Khoury met een van zijn sculpturen. Foto door Diana Bletter
In Europa geven smeden hun ambacht door van vader op zoon, volgens Walied Khoury, een smid in het dorp Fassuta in het westen van Galilea.
Maar er zijn nog slechts acht smeden in heel Israël. Khoury is een van hen en hij leerde het vak bijna bij toeval.
Khoury is een vriendelijke man gekleed in een T-shirt met de tekst BLACKSMITH erop, met een tatoeage van een aambeeld op zijn onderarm, een geschoren hoofd en een modieuze sik. Hij lijkt meer op een motorrijder dan op een smid.
Zijn werkplaats is in zijn huis, een groot stenen huis dat al vele jaren in zijn familie is.
Dit huis is niet alleen zijn geboorteplaats, maar ook de geboorteplaats van zijn ambacht.
"Ik ben hier in 1967 geboren", zegt Khoury tegen ISRAEL21C, staande in wat nu zijn galerij is vol met zijn creatieve kunstwerken: ijzeren poorten, kandelaars, rozen, haken, menora's, bedframes, sculpturen van Bijbelse taferelen.
In zijn smederij staan twee aambeelden, waarvan er één de inspiratie vormde voor de tatoeage op zijn arm.
Een van Walied Khoury's aambeelden en hamers. Foto door Diana Bletter
'Aambeelden zijn meer dan 1500 jaar oud', zegt Khoury, terwijl hij zich in zijn favoriete onderwerp verdiept terwijl we door de galerij naar het terras van zijn huis liepen waar hij zijn verhaal begon. We keken uit over de groene heuvels die zich in de verte uitstrekten.
"Hier is de Israëlische moshav van Netua", zegt Khoury. "En daar, op de volgende heuvel, is Libanon."
Walied Khoury op zijn terras in zijn smid T-shirt met uitzicht op Libanon in de verte. Foto door Diana Bletter
Fassuta heeft ongeveer 3.000 inwoners, allemaal katholieken, en de meesten van hen heten Khoury.
"De bevolking is in al die jaren niet toegenomen", zegt hij. “Het is ver weg van de dingen. Er vertrekken meer mensen dan er binnenkomen.”
Zijn ouders hadden een vleesfabriek met 50 werknemers, zei Khoury. “Ik was een man van verkoop; dat is alles wat ik deed, door het land rijden. Ik heb niets fysieks gedaan.”
Las workshop
Dat veranderde allemaal met de Tweede Libanese Oorlog in 2006.
'Overal om ons heen landden Kaytusha's,' zei hij. “Iedereen in het dorp vluchtte. Niemand was hier. Het was te gevaarlijk. Mijn vrouw was echter zwanger en we konden niet weggaan. Het dorp was leeg.”
Midden in de oorlog wilde Khoury een leuning maken voor de trap in zijn huis. Zijn vader, die altijd naar de lasser in zijn fabriek keek, vertelde Khoury hoe hij het moest doen.
"Ik hield van lassen", zegt Khoury. "Ik hield van het idee dat je een eenvoudige hengel kunt nemen en iets interessants kunt maken."
Walied Khoury laat de ijzeren roede zien die hij binnenkort tot kunst zal omvormen. Foto door Diana Bletter
Hij begon met lassen als hobby. Toen sloten zijn ouders hun fabriek en “op 1 januari 2008 opende ik een laswerkplaats.”
Tot 2012 maakte Khoury 'simpele dingen' van ijzer, maar voegde er zijn eigen creatieve toets aan toe.
Walied Khoury aan het werk in zijn smederij. Foto door Diana Bletter
Net als andere moderne smeden gebruikt Khoury gereedschappen en technieken die al vele eeuwen worden gebruikt. Een in Egypte gevonden dolk, daterend uit 1350 vGT, toont het bewijs dat een vroege smid hem had verhit en in vorm had gehamerd.
Over de hele wereld is er een groeiende belangstelling voor dit oude ambacht, en Khoury vond via YouTube informatie over het verwarmen en vormen van metalen met hoge temperaturen op een zeer moderne manier.
Walied Khoury bij de oven die hij bouwde met behulp van instructies op YouTube. Foto door Diana Bletter
"Natuurlijk kun je niet alles 100 procent leren op YouTube", zegt Khoury. “Je moet je eigen fantasie toevoegen, maar ik heb veel geleerd. 'S Avonds, na het werk, keek ik en ik was gefascineerd. Ik heb zelfs een oven gebouwd voor mijn ijzerwerk door naar YouTube te kijken.”
Vier dagen om te leren
Walied Khoury met zijn beeld van Eva en de boom in de Hof van Eden. Foto door Diana Bletter
Toen Khoury eenmaal een oven had, had hij de houtskool nodig om erin te gaan. Dat was toen hij Uri Hofi tegemoet reed in kibboets Ein Shemer, 100 kilometer verderop, in centraal Israël.
Hofi, toen 77, wordt beschouwd als een meestersmid. Een smid schreef op zijn blog: "Sommigen zeggen dat Uri Hofi voor smeden is wat een moderne Beethoven zou zijn voor muziek."
Hofi reisde vroeger om les te geven in Europa en de Verenigde Staten. Hij bood aan om Khoury in precies vier dagen les te geven.
Het was niet bepaald vader op zoon, maar het verhaal lijkt zoeter omdat Hofi, een jood, zijn vak doorgaf aan Khoury, een katholiek. Khoury bezoekt nog steeds Hofi, die nu bijna 90 is.
De leer bleef hangen. Khoury's eerste sculptuur won de eerste prijs in een wedstrijd in Engeland in 2014 en won de eerste prijs. Sindsdien heeft hij meerdere malen in Italië geëxposeerd.
"Is het niet vreemd dat dit een hightech wereld is en je iets doet dat zo oud lijkt?" Ik vroeg hem.
“Ik zeg tegen mijn kinderen dat geld niet alles is. Je moet doen wat je leuk vindt.”
Walied Khoury's smeden van de handel. Foto door Diana Bletter
Khoury verkoopt tegenwoordig zijn ijzerwerk in binnen- en buitenland. Hij leidt ook workshops in zijn smederij voor maximaal 12 personen.
Toen nam hij een ijzeren staaf van vijf inch, zette zijn oven aan, verhitte de staaf en ging aan het werk, terwijl hij langzaam het ijzer uitrekte en een blad vormde als een geschenk voor deze bezoeker, die binnen enkele minuten getuige was van een oud ambacht.
Het afgewerkte blad van Walied Khoury. Foto door Diana Bletter
Voor informatie over het bezoeken van de werkplaats van Waled Khalid, klik hier.
