Screenshot YouTube
Bij de escalatie van vorige week tussen Gaza en Israël werden de schoten gelost door leiders van de Palestijnse Islamitische Jihad-groep in Libanon – nu een strategisch operatiecentrum voor meerdere Palestijnse gewapende groepen, schrijft Hanna Davis voor Axios vanuit Beiroet.
Het grote plaatje: terwijl de Arabische wereld de betrekkingen met Israël normaliseert, hebben de leiders van de PIJ en de grootste militante groep van Gaza, Hamas, steun gevonden bij Iran en zijn militante gevolmachtigde in Libanon, Hezbollah.
De afgelopen jaren is de coördinatie tussen Hezbollah en de Palestijnse groepen toegenomen, vooral sinds de Gaza-oorlog in 2021, vertelde Souhayb Jawar, een Libanese onderzoeker van islamitische politieke bewegingen, aan Axios.
Achter de schermen: elke actie die wordt uitgevoerd door de PIJ, inclusief de recente orders om meer dan 1.000 raketten af te vuren vanuit Gaza naar Israël, moet via Esmail Qaani, de commandant van de Quds Force, een van de vijf takken van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde, passeren , of de Hezbollah-agent die verantwoordelijk is voor de coördinatie met de Quds Force, zei Jawar.
De PIJ onderhoudt nauwe banden met Iran, dat hen voorziet van training, expertise en geld.
De secretaris-generaal van de PIJ, Ziad al-Nakhaleh, woont in Beiroet, naast de politieke leider van de PIJ, Ihsan Ataya, en de leider die verantwoordelijk is voor de Libanese politiek, Shakib al-Ayna, volgens Jawar.
Wat ze zeggen: Een dag voor het door Egypte bemiddelde staakt-het-vuren bevestigde Hezbollah-leider Hassan Nasrallah de steun van de partij aan de PIJ en zei : “Hezbollah staat voortdurend in contact met de leiding van het verzet in Gaza en we zullen niet aarzel om hulp te bieden wanneer dat nodig is."
De vertegenwoordiger van Hamas in Libanon, Ahmed Abdel-Hadi, kondigde tijdens het conflict aan dat er twee reacties zouden komen op de "zionistische agressie tegen Gaza". Hamas verwijst vaak naar Libanon als het "slagveld" in het geval van een wijdverbreid conflict met Israël, zei Jawar.
Ondertussen veroordeelde het Libanese ministerie van Buitenlandse Zaken de "Israëlische agressie tegen de Gazastrook" en riep op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren.
Stand van zaken: De meerderheid van de Libanese wetgevers hield zich stil over de Israëlische aanvallen in Gaza. "De huidige regering hanteert het principe van dissociatie", zei Jawhar.
Het Libanese parlement is grotendeels opgesplitst in twee kampen, een tegen en een gelieerd aan Hezbollah. Het oppositiekamp wil graag de betrekkingen met de Verenigde Staten onderhouden en zwijgt vaak over zaken die tot verdeeldheid met het Westen kunnen leiden, merkte hij op.
Maar Hezbollah's belangrijkste christelijke bondgenoten, de Vrije Patriottische Beweging en de Marada-beweging - de partij van Hezbollah's presidentiële keuze, Suleiman Frangieh - gaven geen commentaar op de Israëlische operatie in Gaza.
Deze partijen verwerpen de aanwezigheid en activiteit van Palestijnse militante groepen in Libanon, zei Jawar, en ze zijn ontevreden over elke activiteit die een oorlog met hun zuidelijke aartsvijand zou kunnen uitlokken.
Het komt erop neer: de eenwording van fronten tussen Hezbollah en Palestijnse verzetsgroepen is een manier om afschrikking te projecteren, in plaats van een oorlogsintentie tegen Israël, zei Azmi Keshawi, een Gaza-analist van de International Crisis Group.
“Als Hezbollah ten oorlog trekt, kan hij maar beter Hamas aan zijn zijde hebben. Het is voor beide partijen voordelig om als één te handelen”, verklaarde hij.
