Foto Ma'ayan Toaf / GPO
Premier Benjamin Netanyahu en zijn vrouw Sara hadden donderdagavond (donderdag 2 mei 2024) op het kantoor van de premier in Jeruzalem een ontmoeting met overlevenden van de Holocaust, die als fakkelopstekers zullen dienen tijdens de officiële openingsceremonie voor de herdenking van Holocaustmartelaren en Helden.
Tijdens de emotionele ontmoeting hoorden de premier en zijn vrouw de verhalen van de overlevenden over de Holocaust, en over hun Alijah naar Israël en hun families.
[Alle onderstaande citaten zijn vertaald uit het Hebreeuws.]
Izi (Itzhak) Kabilio, een 88-jarige overlevende van de Holocaust uit Joegoslavië, zei dat wat er is gebeurd in de eerste plaats niet mag worden vergeten en voegde eraan toe: “Vandaag is de staat Israël de enige toevluchtsoord voor het Joodse volk. Als iemand ooit denkt dat de VS een toevluchtsoord zouden kunnen zijn, met wat daar vandaag de dag gebeurt, zien we dat dit niet langer het geval is. Daarom moeten we de staat versterken.' Premier Netanyahu bedankte hem voor zijn opmerkingen en benadrukte dat deze zeer nauwkeurig waren.
Sara Netanyahu merkte op dat zij de dochter is van een overlevende die vóór de oorlog Alijah maakte, en dat haar vader het enige lid van zijn hele familie was die het overleefde. "Ik ben het zeer eens met de definitie dat dit de Holocaust van het Joodse volk was."
Arie Eitani, een 97-jarige overlevende van de Holocaust uit Italië, zei: ‘Op 18-jarige leeftijd bleef er in het getto alleen een verzwakte bevolking over, en van hen allen keerde alleen ik terug. Er wordt mij gevraagd: ‘Waarom? ' en ik weet het niet. Ik was niet wijzer, religieuzer of sterker.
Eitani voegde eraan toe: “Ik zat ook gevangen in Syrië en op Cyprus, en ik ontsnapte. Ik heb twee maanden in de gevangenis gezeten. Ik heb in genoeg gevangenissen gezeten en ik heb maar één ambitie, meneer de premier, om de gijzelaars terug te brengen. Het stoort me enorm en het maakt me gek. Is het meneer, breng de gijzelaars terug."
Premier Netanyahu antwoordde: “We leveren grote inspanningen. We hebben de helft al teruggegeven, terwijl veel mensen geloofden dat we er niet eens één terug zouden brengen. Ik kan u vertellen dat we vastbesloten zijn om ze allemaal terug te geven – zowel de levenden als de overleden. Wij vergeten niemand.”
