Foto Haim Zach / GPO
Premier Benjamin Netanyahu nam vandaag, woensdag, op de berg Herzl in Jeruzalem deel aan de eerstesteenleggingsceremonie voor de Hall of Remembrance for Victims of Terrorism.
Premier Netanyahu: "De hoeksteen die we vandaag in de grond leggen op Mt. Herzl is voor een extra gedenkplaats in ons land, maar het is een gedenkplaats op nationale schaal. Enkele jaren geleden, niet ver van hier, bouwden we de Hall of Remembrance for the Fallen of Israel's Wars, en over een paar jaar zal hier een herdenkingshal voor de slachtoffers van terrorisme staan.
Abie en Roi, ik herinner me dat we hier enkele jaren geleden samenkwamen. Ik denk dat het na een van de ceremonies was, en je zei: 'De tijd is gekomen voor ons om hier een herdenkingshal te bouwen.' We hebben het besproken en ik heb u beloofd dat de hal zou worden gebouwd, en ik ben vandaag erg ontroerd, omdat het zal worden gebouwd.
Burgemeester van Jeruzalem, mijn vriend Moshe Lion, er komt nog een site hier in onze hoofdstad. Dergelijke sites weerspiegelen de geest van de natie. We realiseren dit samen, gebaseerd op het inzicht dat de dood van de slachtoffers van terrorisme nationale betekenis heeft. Onze soldaten in uniform sneuvelden tijdens het bewaken van ons vaderland, terwijl burgers die niet in uniform waren, vielen door toedoen van vijanden die zich verzetten tegen ons bestaan in ons vaderland. Helaas, ik moet dit zeggen, is het thuisfront ook een front, het burgerfront.
Honderdtweeënzeventig jaar scheiden het eerste slachtoffer van terrorisme, Rabbi Avraham Shlomo Zalman Tzoref, die een van degenen was die de Joodse gemeenschap in Jeruzalem nieuw leven inblies, en het meest recente slachtoffer, Lucy Dee, wiens leven werd ingekort, samen met de levens van haar dochters, Maya en Rina, door gruwelijke terroristen minder dan twee weken geleden in de Jordaanvallei.
De haat is dezelfde haat. De opruiing is dezelfde opruiing. De liefde voor bloedvergieten is dezelfde wrede liefde voor bloedvergieten, maar er is nog steeds een enorm verschil tussen toen en vandaag. Dankzij onze diplomatieke kracht vereffenen we rekeningen met elke terrorist. We treffen de vervloekte terroristen, inclusief degenen die verantwoordelijk zijn voor de gruwelijke moord op de vrouwen van de familie Dee; We zullen niet toegeven.
Foto Haim Zach / GPO
Het grote verschil is dat de moordenaars toen te maken hadden met een kleine gemeenschap die er nauwelijks in slaagde zich te verdedigen. Vandaag de dag, ook al verminderen ze ons en verwonden ze ons en leven we ons leven te midden van beproevingen en beproevingen, is er geen twijfel over ons vermogen om ze af te wijzen.
De vraag naar ons bestaan was ooit twijfelachtig; vandaag is dat niet het geval, ook al is de prijs hoog. Je geliefden worden van je afgerukt en dan geven de pijn en het verlangen niet toe. Familie na familie, stuk voor stuk, ervaart de leegte thuis. Familie na familie heeft zijn herinneringen, maar hier willen we alle herinneringen in één hal verzamelen.
De herinnering die verenigt zal op de muren van het gebouw worden geëtst, zal de diepte van onze wederzijdse verantwoordelijkheid onderstrepen. Zelfs als er onder ons verschillen van mening en visie zijn, zijn we voor alles broeders en zusters. Het terrorisme dat opzettelijk onschuldigen treft, maakt geen onderscheid tussen seculier en religieus, Jood en niet-Jood, rechts of links. We zijn allemaal gebonden aan één lot. We herinneren ons ze allemaal en we beloven in hun naam om het terrorisme volledig te bestrijden.
Ik wil nog iets anders zeggen. Geheugen is niet alleen een naam of een foto. Herinnering is ook geest, waarden en een leven van betekenis. Yigal Yaniv, die twee maanden geleden samen met zijn broer Hallel werd vermoord bij de terroristische aanslag in Hawara, schreef een briefje dat na zijn dood werd gevonden tussen zijn persoonlijke bezittingen. Aan de vooravond van de laatste Rosj Hasjana schreef Yigal: 'Om een traktaat af te maken, om de familie meer te eren, om meer vrijwilligerswerk te doen.' De moeder van Hallel en Yigal, Esti Yaniv, nam op de avond van de moord een boodschap op voor de jongeren in de gemeenschap van Har Bracha: 'Maak soep en geef het aan de soldaten.' Wat een grootheid van geest, wat een denken aan de medemens, op de pijnlijkste van alle momenten, waarin twee van haar kinderen levenloos voor haar lagen, maakte zij zich zorgen om de soldaten.
Duizenden slachtoffers van terrorisme in de jaren van onze nationale heropleving zijn niet langer onder ons, maar hun aanwezigheid, gevuld met licht, zal in deze zaal voor de komende generaties bewaard blijven. Iedereen hier, iedereen die eraan doneert, zal grote verdiensten hebben. Ik wil je bedanken en je vertellen dat de herinnering aan je geliefden verbonden zal zijn in het hart van de natie."
De ceremonie werd geleid door Rachel en Avraham Fraenkel, de ouders van Naftali Fraenkel die in 2014 samen met zijn vrienden Gil-ad Shaar en Eyal Yifrach werd vermoord. Ook aanwezig waren minister van Welzijn en Sociale Zaken Ya'akov Margi, minister van Arbeid Yoav Ben-Tzur, stafchef van de premier Tzachi Braverman, burgemeester Moshe Lion van Jeruzalem, voorzitter van de organisatie Slachtoffers van Terrorisme Abie Moses en nabestaanden
