Foto Amos Ben-Gershom / GPO
Premier Benjamin Netanyahu was dinsdagavond aanwezig op de Hartog National Security Conference in het Setai Hotel in Tel Aviv-Jaffa en werd geïnterviewd door prof. Walter Russell Mead.
De voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo en de voormalige Amerikaanse ambassadeur in Israël David Friedman namen ook deel aan de conferentie terwijl ook op de conferentie aanwezig waren Simcha Rothman, Amerikaanse senatoren, Tikvah Fund bestuursvoorzitter Elliott Abrams en Amerikaanse zakenmensen en academici op het gebied van economie en veiligheid.
In antwoord op de vraag: Wat zou het beleid ten aanzien van Iran zijn, in de veronderstelling dat de Amerikaanse regering beweert dat de nucleaire overeenkomst volledig is afgerond, antwoordde premier Netanyahu:
'Stel een vraag. Hoe voorkom je dat een schurkenstaat kernwapens verwerft? Eens kijken. Ik bedoel, er zijn enkele voorbeelden, dus misschien kunnen we een regel afleiden.
Je had er een die het Irak van Saddam Hoessein wordt genoemd. Het werd tegengehouden door militair geweld, het onze. Je had een tweede, Syrië genaamd, die probeerde kernwapens te ontwikkelen. En het werd gestopt door een militaire actie, de onze. Er was een derde land, het Libië van Muammar Gaddafi. Het wilde kernwapens achtervolgen en gaf het op door te dreigen met een militaire actie, de jouwe. Er is een vierde land, Noord-Korea, dat probeerde kernwapens te ontwikkelen, en het werd niet uitgedaagd. En trouwens, een ondertekenaar van de NPV's en zo. Het betekent niets. Ze werden niet tegengehouden, omdat er geen dreiging van militaire actie was. En dus ontwikkelden ze dit vermogen.
Nu hebben we Iran. Iran probeert het te ontwikkelen. In 2003 werd het eigenlijk een jaar lang stopgezet in hun programma, toen ze dachten, vlak na de Golfoorlog, toen ze dachten dat jullie, Amerika, actie tegen hen zouden ondernemen. Dus stopten ze en veranderden ze in een geheim programma, vermomd door verschillende civiele zogenaamde onderzoeksorganisaties. Maar ze gingen door. En ze zijn tegengehouden, of beter gezegd vertraagd door verschillende acties die we hebben ondernomen en enkele sancties die zijn opgelegd. De sancties kwamen tot stand omdat de Amerikanen zeiden: 'Deze gek in Jeruzalem gaat ze bombarderen, tenzij we iets doen.' Dus zo kwam Iran aan tafel, maar toen lieten ze het geld op tafel liggen en sloten een waardeloze overeenkomst.
Het enige dat op geloofwaardige wijze schurkenstaten ervan heeft weerhouden kernwapens te ontwikkelen, is een geloofwaardige militaire dreiging of een geloofwaardige militaire actie. Je kunt dat koppelen aan verlammende economische sancties, maar dat is geen voldoende voorwaarde. Een noodzakelijke en vaak voldoende voorwaarde is geloofwaardig militair optreden.
Hoe langer je wacht, hoe moeilijker dat wordt. We hebben heel lang gewacht.
Ik kan u zeggen dat ik er alles aan zal doen om te voorkomen dat Iran kernwapens verkrijgt. Dat is niet alleen een Israëlisch belang; het is een Amerikaans belang; het is in het belang van de hele wereld."
Met betrekking tot Saoedi-Arabië zei premier Netanyahu: "Als we de cirkel van vrede uitbreiden naar Saoedi-Arabië, dan denk ik dat we effectief een einde maken aan het Arabisch-Israëlische conflict, wat betekent dat we niet binnenstebuiten werken, maar het Palestijnse probleem oplossen.
Ik geloof dat het nastreven van een vrede die is gebaseerd op gemeenschappelijke belangen, het gebruik van de Israëlische macht – militair, inlichtingendiensten, technologisch en economisch – ter ondersteuning van lokale, dat wil zeggen vredesovereenkomsten en normalisatieovereenkomsten met onze buren, twee dingen kan helpen bereiken. Ten eerste kan het de cirkel van vrede vergroten. Ten tweede kan het dienen als een bolwerk tegen Iran.
Ik denk dat we een enorme sprong voorwaarts kunnen maken als het Saoedische leiderschap besluit dat het hier formeel deel van wil uitmaken. Informeel maken ze hier deel van uit."
