Premier Netanyahu's toespraak tijdens het evenement "Vijftig Staten – Eén Israël" op het Ministerie van Buitenlandse Zaken, met de grootste delegatie Amerikaanse wetgevers ooit

Foto Haim Zach / GPO

Premier Benjamin Netanyahu, vandaag (maandag 15 september 2025), tijdens het evenement "Vijftig Staten – Eén Israël" op het ministerie van Buitenlandse Zaken, met de grootste delegatie Amerikaanse wetgevers die ooit Israël bezocht:

"Mag ik een vraag stellen? Hoeveel van jullie bezoeken Israël voor het eerst? Hoeveel zijn er al eerder geweest? Wauw, twee."

Nou, welkom allemaal. Het is erg fijn om jullie hier te zien met minister van Buitenlandse Zaken Saar en viceminister Sharren Haskel en onze ambassadeur in Washington, Yechiel. Sta op. Kijk naar deze man. Kijk naar deze man. Kijk naar hem. Hij, Yechiel, vertegenwoordigt de grootste militaire comeback in de recente geschiedenis.

Op 7 oktober werden we zonder enige aanleiding aangevallen door de Hamas-monsters. Ze vermoordden 1200 van onze burgers. Ze verbrandden baby's levend. Ze verkrachtten en vermoordden vrouwen. Ze onthoofden mannen. Ze namen zo'n 250 gijzelaars, grootmoeders, kleinkinderen, Holocaustoverlevenden, mee naar De kerkers van Gaza.

Ik denk dat veel mensen dachten dat we aan de rand van de afgrond stonden of misschien plat op de grond lagen en geen kans hadden om terug te komen. Een dag later, op 8 oktober, mengde Hezbollah zich in de strijd. Ze begonnen onze steden te beschieten met raketten. Nogmaals, geen provocatie.

Ik zei die dag dat we het gezicht van het Midden-Oosten zouden veranderen. Ik zei dat omdat het me vanaf dag één duidelijk was dat we niet alleen Hamas bestreden. We bestreden de Iraanse as, die bestond uit Iran, Hamas, Hezbollah, de Houthi's, de drie H's en een paar anderen daartussenin. En hoewel we met Hamas zouden beginnen, zouden we uiteindelijk de beschermheer en in het ene of het andere oor alle elementen van deze terreuras moeten bereiken.

Dit is wat we vervolgens deden. Eerst door Hamas hard aan te vallen. Toen hun belangrijkste strijdkrachten, de belangrijkste georganiseerde militaire strijdkrachten, waren vernietigd, gingen we naar het noorden. Ik hoop dat niemand van jullie een pieper heeft. En vervolgens Hassan uitschakelen. Nasrallah van Hezbollah, die in feite de as van de as was. Hij hield deze as feitelijk bijeen. En toen hij eenmaal weg was, stortte Assad, het moorddadige Assad-regime in Syrië, in.

Want tijdens de Syrische Burgeroorlog was het niet het Syrische leger dat tegen Assads vijanden vocht. Het was steevast, wanneer de strijd niet goed verliep, dat Nasrallah duizenden, soms tienduizenden Hezbollah-troepen stuurde om zijn regime te redden. Nu was Nasrallah weg, Hezbollah was verlamd, dus Assad viel. En toen hij eenmaal viel, was de landroute die deze as van Teheran naar de zee, Libanon, verbond, verdwenen.

En nu gebeurde het dat de doodsstrop die Hamas wilde... die Iran om onze nek wilde leggen, verdwenen was. Dat was een van hun middelen om Israël te vernietigen. Vergeet niet dat ze scandeerden: 'Dood aan Amerika, dood aan Israël.' Om de dood van Amerika te bewerkstelligen, moeten ze eerst de dood van Israël bewerkstelligen, want wij vormen hier de frontlinie van Amerika. En de enige macht in het Midden-Oosten die hen uitdaagde, met geweld uitdaagde en bestreed in hun streven naar overheersing, onderwerping en vernietiging, maar uiteindelijk waren ze op Amerika gericht.

Dus, hun doel was om Israël te vernietigen, dus wat deden ze? Ze begonnen te racen naar de bom. Ze hadden al genoeg verrijkt uranium, maar je hebt het wapen nodig rond die uraniumbol. En dus begonnen ze in het geheim te werken aan het activeren van hun wapenteam, zoals het in jargon heet, oké? We wisten dat als we niet binnen een jaar in actie kwamen, ze één atoombom zouden hebben, mogelijk twee. Dus we handelden. We handelden als iemand met twee kankergezwellen. Eén gezwel is de atoomkanker, het spectrum van atoombommen, en de tweede is het spectrum van 20.000 ballistische raketten, ballistische raketten van één ton die neerkomen met een kracht van Mach zes tot Mach acht. Rechtstreeks uit de lucht. En ze vernietigden alles wat ze aanraakten. Twintigduizend daarvan in de staat, zo groot als New Jersey. Precies, groter dan Rhode Island, groter dan Rhode Island. Maar dat is het dan ook, weet je? Nou, dat staat gelijk aan twee atoombommen, dus we moesten handelen. Als we niet handelden, zouden we sterven. En met ons sterft het hele verhaal, het drieënhalf millenniumverhaal van het Joodse volk.

En natuurlijk, als je wél handelt, weet je, kan het terugkomen. Dat is wat er met kanker gebeurt. Maar als je niet handelt, zul je hier niet meer zijn. Dus handelden we met de ongelooflijke hulp van president Trump en die dappere piloten van de Verenigde Staten. Onze soldaten vochten als leeuwen. Onze piloten sloegen in als de bliksem. En onze alliantie brulde, brulde als de donder. En dat deed dat. We duwden die twee grote gevaren van onze deur, en van jullie deur, weg, want Irans plan was om ballistische raketten te hebben die eerst diep in Europa zouden reiken, en dan 8000 kilometer. Voeg er nog drie toe, en je bent aan de oostkust. Degenen onder jullie die dieper binnenin zitten, zullen wat meer tijd nodig hebben. Maar dat was het doel, Dood aan Amerika. En ze zouden deze ballistische raketten, ICBM's, hebben en de middelen om ze van kernkoppen te voorzien. Jullie liggen allemaal onder vuur.

We vochten dus niet alleen tegen onze vijanden, we vochten tegen jullie vijanden, en nu keren we terug naar Gaza om de klus te klaren, waar het allemaal begon. Er zijn nog steeds een paar bolwerken die we moeten ontmantelen. Ze houden onze gijzelaars vast. We zijn samen met Amerika vastbesloten om alle gijzelaars, de levenden en de doden, op te vangen en te bevrijden, en we gaan daar geen compromissen over sluiten, noch zullen we compromissen sluiten – noch zullen we compromissen sluiten over de eliminatie van Hamas – want als Hamas er is, zullen ze zich hergroeperen, zich herstellen, zich herbewapenen. En zoals ze beloven, zullen ze dat keer op keer doen.

Dus dit is waar we nu staan, op het punt Gaza binnen te vallen, Hamas te verslaan en de gijzelaars te bevrijden. Dit is niet gemakkelijk geweest. Niet voor onze dappere soldaten, niet voor ons dappere Israëlische publiek, maar zij die het volhielden, niet minder effectief dan het Britse volk, en die standhielden in de blitz. Dat is precies wat we hadden. Maar we genoten ook de steun van de Verenigde Staten. We hebben genoten van de steun, en we hebben genoten van jullie steun. Jullie vormen de grootste delegatie wetgevers die ooit naar Israël is gekomen, en ik dank jullie dat jullie hierheen zijn gekomen om op te komen voor Israël.

Dank jullie wel. Democraten en Republikeinen. We waarderen en koesteren jullie steun. En er wordt actief geprobeerd om die te ondermijnen. Die poging om Israël te belegeren, Israël te belegeren. Niet alleen, en niet zozeer geïsoleerd, als wel Israël te belegeren. Die poging wordt georkestreerd door dezelfde krachten die Iran steunden. Irans poging om ons militair te belegeren, heeft ons uiteindelijk gewurgd. We zijn erin geslaagd om ons te bevrijden uit die belegering, en we zullen verschillende dingen moeten doen om ons te bevrijden uit deze belegering, die door een paar staten wordt georganiseerd. Eén daarvan is China, en de andere is Qatar. En zij organiseren een aanval op Israël, de legitimiteit, via de sociale media van de westerse wereld en de Verenigde Staten. We zullen ons ertegen moeten verzetten, en we zullen dat met onze eigen inspanningen doen.

Ik denk dat dat regel nummer één is. Het tweede is iets wat ze uniek kunnen doen in West-Europa. West-Europa kent grote islamistische minderheden. Ze zijn luidruchtig. Velen van hen zijn politiek gemotiveerd. Ze sluiten zich aan bij Hamas, ze sluiten zich aan bij Iran. Ze zetten de regeringen van West-Europa onder druk, waarvan velen Israël welgezind zijn, maar ze zien dat ze in werkelijkheid worden ingehaald door campagnes van gewelddadig protest en constante intimidatie. En dus vallen ze in deze belegering, en wij kunnen deze belegering doorbreken. Ik zei dit net in een andere vergadering, en ze zeiden: 'Oh, Israël is geïsoleerd. Israël kan de belegering niet doorbreken.' En ik zei: 'Dat zullen we wel.' Sommigen van hen hebben de levering van wapenonderdelen stopgezet. Kunnen we hieruit komen? Ja, dat kunnen we. We zijn behoorlijk goed in het produceren van wapens. Net als inlichtingen delen we beide met de Verenigde Staten. Een flink deel, een flink deel van jullie inlichtingen. En of wapensystemen delen we met de Verenigde Staten.

We zijn enorm dankbaar voor de steun van beide partijen en de militaire zaken aan Israël in voorgaande jaren. En ook vandaag. Maar jullie hebben mobiele telefoons? Jullie hebben hier mobiele telefoons? Nee. Jullie houden daar een stukje Israël vast. Weet je dat? Ik bedoel, veel van de mobiele telefoons, de medicijnen, het eten, jullie eten cherrytomaatjes? Weet je waar dat gemaakt is? Ik hou niet van cherrytomaatjes, maar, maar het is - wat kan ik doen, het is een Israëlisch product, net als zoveel andere dingen. En ik denk dat dit dient ter verbetering, ter verbetering van de hele mensheid en vrouwelijkheid. Ik denk dat dat de onbekende bijdrage van Israël is, maar wij zijn, wij kunnen dingen maken, wij kunnen dingen produceren, we koesteren het feit dat we de constante Amerikaanse steun hebben, ondanks de pogingen om die te ondermijnen. En we zullen blijven werken om ervoor te zorgen dat dat aan beide kanten van het gangpad blijft. Het is heel belangrijk voor ons. Maar we zullen uiteindelijk ook de onafhankelijkheid creëren die we nodig hebben, dus degenen in West-Europa die denken dat ze ons dingen kunnen ontzeggen, zullen daar niet in slagen.

We kunnen deze belegering doorbreken, en dat zullen we ook. En het laatste wat ik wil zeggen, is dat dit niet alleen een strijd is voor het nationale belang. Niet alleen voor ons nationale belang en jullie nationale belang. Die theologische schurken in Teheran die de menigte verzamelden, die Amerikaanse gijzelaars namen in de eerste dagen van hun tirannie, en die sindsdien "dood aan Amerika" scanderen. Zij zien Israël alleen als een obstakel op weg om jullie te onderwerpen, te onderwerpen en te bedreigen. En zij zien Israël als jullie.

En als je kijkt naar wat de islamitische radicalen hier en over de hele wereld zeggen, dan zeggen ze dat wij jullie zijn. Wij zijn slechts een stukje van jullie, en jullie zijn wij. Ik ben het oneens met alles wat ze zeggen, behalve dit. Ik denk dat ze gelijk hebben. Ik denk dat we deel uitmaken van een gemeenschappelijke beschaving met diepe historische wortels, van een gemeenschappelijk erfgoed. Toen ik daarheen ging, heb ik vier keer gesproken in de gezamenlijke zitting van het Congres, en ik kijk naar de achterste muur, en sommigen van jullie, misschien wel allemaal, zullen daar uiteindelijk terechtkomen, weet je. Willen jullie dat echt? Nou, degenen onder jullie die gek genoeg zijn om het te willen. Ik bedoel, iedereen die de politiek ingaat, moet wel gek zijn, maar er zijn hier nogal wat gekken. Dus, voor degenen onder jullie die daarheen gaan, of de volgende keer dat jullie het Capitool bezoeken, kijk gewoon naar wat er op de andere muur staat, het podium. En ik kijk naar de achterste muur, en wat hebben ze daar? Mozes, Mozes, een citaat uit de Bijbel, over vrijheid.

Herinner je je Mozes nog, die het volk Israël uit de slavernij in Egypte leidde? Ken je het verhaal? Ik ben blij dat er genoeg zijn. We hebben een gemeenschappelijk erfgoed, en dat erfgoed wordt nu uitgedaagd door mensen die ons niet alleen terug willen brengen naar de vroege middeleeuwen met hun ongelooflijke fanatisme en wreedheid. Het is ook wreedheid. De dingen die we op 7 oktober tegenkwamen, de dingen die we net tegenkwamen, niet alleen in Gaza, maar in Syrië, tijdens de moedwillige aanval op onze Druzen-buren, dat is een niet-islamitische sekte. En ze leven daar in een berg. En wat ze hebben doorstaan, overtrof in sommige gevallen de gruwelen die we op 7 oktober zagen. Maar wat we daar zagen, is wat jullie op 11 september zagen. Het is hetzelfde. Het is deze pure wreedheid. De, de zweem van moord. Weet je, die wilden op 7 oktober? Ze hadden GoPro-camera's. En ze zonden live uit, live-uitzendingen, terwijl ze baby's verminkten. En de gruwelen die ze aanrichtten. Dus er is een vreugde, een afschuwelijke vreugde, over de dood in de aanbidding van een doodscultus daar, die volledig het tegenovergestelde is van de waarden die wij koesteren, leven, vrijheid. Wat is die andere? Ik bezocht Monticello, Jeffersons huis. En dat is wat ik daar zag. Ik zag Jefferson, die goed thuis was in de Bijbel, over het Heilige Land spreken en de profeten citeren. Hij begreep de wortels van onze gemeenschappelijke beschaving, net als de andere grondleggers van Amerika, zoals Abraham Lincoln. Bij zijn dood, op zijn sterfdag, zei hij dat zijn enige hoop was om Jeruzalem te bezoeken, naar het Heilige Land te komen. Om de plek te zien waar ons gemeenschappelijke erfgoed begon en waar het zal voortbestaan.

Ik ben blij dat jullie hier zijn om Jeruzalem te bezoeken, om de plek van ons gemeenschappelijke erfgoed te zien en waar onze gemeenschappelijke beschaving, goed verdedigd door onze grote alliantie, zal voortbestaan.

Bedankt dat jullie naar Jeruzalem zijn gekomen.

Bedankt allemaal."