Premier Yair Lapid was bij de afstudeerceremonie voor marineofficieren

Foto Koby Gideon / GPO

Premier Yair Lapid heeft woensdag op de marinebasis van Haifa, deelgenomen aan de diploma-uitreiking van de cursus marineofficieren, die werd gehouden in aanwezigheid van IDF-stafchef Lt.-Gen. Aviv Kochavi, bevelhebber van de marine Vice-admiraal David Salama, militair secretaris van de premier Gen.-majoor. Avi Gil en de cursus zijn afgestudeerd.

Premier Lapid hield daarbij een toespraak, waarbij hij het volgende zei:

"Ik wil je meenemen naar die eerste dag, de eerste dag van het selectieproces voor de Marineofficier cursus. Het lijkt waarschijnlijk heel lang geleden.

Je ging die eerste dag in zonder veel te weten. Hoeveel je ook leest of googled, hoeveel mensen je ook hebt gesproken of of je vrienden of familieleden hebt bij de marine, je wist nog steeds niet hoe het werkelijk zou zijn.

De kennis die je miste ging niet over de cursus, maar over jezelf. Wie je bent, hoe je ermee om zou gaan en hoeveel mentale kracht je hebt. U wist dat u voor uitdagingen zou komen te staan ​​die moeilijker en complexer zijn dan die waarmee 99,9% van de mensen van uw leeftijd te maken krijgen.

Wat je niet wist, was hoe het je zou vergaan. Ik weet zeker dat je om advies vroeg, dat je mensen vroeg wat volgens hen de sleutel was. Hoe slaag je voor een van de zwaarste en meest veeleisende cursussen, niet alleen in Israël, maar in legers over de hele wereld?

Wat je toen nog niet wist, is dat het neerkomt op drie woorden: 'Geef niet op'. Ieder van ons heeft zijn limiet, zijn breekpunt. Voor sommigen slaan ze het midden in een oefening, voor sommigen gebeurt het 's nachts wanneer ze eindelijk in bed liggen, maar iedereen bereikt dat punt. Niet iedereen doet wat jij deed - naar binnen keren en tegen zichzelf zeggen: "Ik geef niet op."

Ik weet niet wat je gaat doen in je militaire dienst. Ik weet niet wat je in je leven gaat doen. Ik weet niet met wie je gaat trouwen en hoeveel kinderen je krijgt. Maar ik weet één ding over jou: jullie zijn de mensen die niet opgeven.

Ongeacht de ontberingen waarmee je wordt geconfronteerd, ongeacht hoe ver je je lichaam, je ziel en je capaciteiten moet pushen, jullie zijn de mensen die niet zullen stoppen. Dat wist je op die eerste dag van de try-outs niet: dat je die kracht hebt, dat het een deel van je is.

Op de Naval Academy vertelt iemand je altijd wat je moet doen. Je hebt orders, er is een trainingsprogramma. Er is constant het gevoel dat iemand anders elke minuut van je leven beheert.

Het lijkt zo, maar dat is het niet, want het ding dat de afgelopen 28 maanden echt heeft geregeerd, wat echt de belangrijke beslissingen heeft genomen, is dat ding in jou, de kern in ieder van jullie die tegen jezelf zei: "Ik zal geef niet op. Ik zal dat formulier niet ondertekenen. Ik zal niet ergens gemakkelijker heen gaan. Ik ben hier en ik ga door tot het einde.'

Dus je hebt het tot het einde gehaald. Vandaag is de dag. Je hebt het gehaald vanwege dat ding dat je in je hebt, die kracht. Nu weet u niet alleen dat het er is; iedereen die je vanaf vandaag ontmoet, zal het ook weten.

Iedereen die onder u dient, iedereen die uw commandant is, weet dat u mensen bent waarop u kunt rekenen, zelfs als het moeilijk wordt. Jullie zijn de mensen die niet zullen opgeven, hoe groot de uitdaging ook is.

Jullie ouders zijn hier. Jullie families zijn hier. Zelfs zij wisten dit niet van jou. Ze hadden vertrouwen in je, maar ze wisten het niet. Dus nu weten ze het. Ze zitten hier in de wetenschap dat hun zonen en dochters deel uitmaken van een elitegroep in de Israëlische samenleving, de crème de la crème, de allerbeste, de meest veerkrachtige. Zij zijn de mensen waar een heel land op rekent.

We rekenen op je. We vertrouwen u het belangrijkste toe dat er is: de veiligheid en beveiliging van negen en een half miljoen mensen, onze nationale veiligheid en die van onze kinderen en onze kleinkinderen, die u als hun commandanten zullen hebben.

Vanaf vandaag is het uw plicht om ons te beschermen. Maar het is ook de plicht van het land om u te beschermen. Ik hoor de oproepen om IDF-soldaten te vervolgen na de dood van Shireen Abu Akleh. Ik hoor de oproepen om onze omgangsregels te veranderen.

Israël heeft haar verdriet geuit over haar dood. Het was een tragedie die plaatsvond in een incident waarbij zwaar vijandelijk vuur was. De IDF schiet nooit opzettelijk op onschuldige mensen. We zijn zeer toegewijd aan de persvrijheid en aan enkele van de strengste regels voor engagement ter wereld.

Maar voor alle duidelijkheid: ik zal niet toestaan ​​dat een IDF-soldaat die zichzelf beschermde tegen terroristisch vuur, wordt vervolgd alleen maar om applaus uit het buitenland te krijgen. Niemand zal ons onze engagementsregels dicteren, wanneer wij degenen zijn die vechten voor ons leven. Onze soldaten hebben de volledige steun van de regering van Israël en het volk van Israël.

De schepen en soldaten die onder uw bevel zullen staan, zullen tegen de wind in varen en geconfronteerd worden met enkele van de ergste bedreigingen die we kennen: voor de kust van Libanon, die wordt gecontroleerd door Hezbollah, voor de kust van Gaza en in de Rode Zee, waar is een steeds grotere Iraanse aanwezigheid.

We zullen deze aanwezigheid niet accepteren. We zullen niet toestaan ​​dat Iran en zijn volmachten een centrale speler worden in onze maritieme arena. Ze zullen proberen ons tot het uiterste te duwen, maar dat is waar jij binnenkomt, en ze weten dat je beter bent dan zij.

Er zullen momenten zijn waarop we u vragen om naar verre en gevaarlijke plaatsen te varen die nooit openbaar zullen worden gemaakt, om risico's voor onze nationale veiligheid te dwarsbomen voordat ze zelfs maar van start gaan. Deze uitdagingen zullen niet gemakkelijk zijn, maar we kennen de mensen die we daarheen sturen. We sturen de mensen die niet zullen opgeven, hoe moeilijk de uitdaging ook is.

Tot slot wil ik nog iets zeggen tegen je ouders. Ik weet niet hoe je het deed, maar je hebt het geweldig gedaan. Uw kinderen zijn geen kinderen meer, maar het is geen toeval dat ze mensen zijn geworden waar het hele land trots op is. Ze zijn door jou opgevoed. Hun waarden zijn door jou gesmeed en gevormd. Vandaag is ook jouw dag.

Nathan Alterman schreef: "De wind sloeg de zee en de zee sloeg het schip / Toch was de taak voltooid, heilige Mozes! / We drinken op u, kapitein, en heffen het glas hoog / We zullen elkaar weer ontmoeten op deze wateren. "

Kapiteins, ik groet u. Vandaag weeg je het anker en begin je aan de reis van je leven. We zijn trots op je. Wij vertrouwen jou. Goede reis!"