Raz Bokovza. Foto via Times of Israel
Dit is een artikel uit de Times of Israel serie Those Who We Have Lost.
Raz Bokovza, 23, uit Beit Nehemia in centraal Israël, werd op 7 oktober door Hamas vermoord op het Supernova-muziekfestival.
Op huiveringwekkende beelden van die zaterdag is te zien hoe Raz uit een pick-up springt waar hij samen met andere feestgangers door Hamas werd gegijzeld. Nadat hij eraf is gesprongen, wordt gezien hoe Raz wordt doodgeschoten door de terroristen terwijl de andere gijzelaars, waaronder Hersh Goldberg-Polin, vanuit de vrachtwagen toekeken.
Zijn familie zei dat Raz al gewond was geraakt door geweerschoten toen hij probeerde te ontsnappen.
“Hij was dapper en sprong uit de vrachtwagen, probeerde te vluchten en als hij niet gewond was geraakt, zou hij teruggevochten hebben!” zijn broer, Ofek, schreef online. “We zijn trots op zijn keuze en de moed en durf die hij had, die God hem op die momenten gaf… Hij deed wat we wisten dat hij zou doen: zichzelf proberen te redden tegen alle verwachtingen in.”
Zijn lichaam werd een week later gevonden en geïdentificeerd, en hij werd op 15 oktober begraven in Beit Nehemia. Hij laat zijn ouders, Riki en Amos, zijn broers Ofek en Noam en zijn grootmoeder Perla achter.
Hij woonde de rave bij met zijn vrienden Shaked Habani en Roni Polbanov, die beiden die dag ook werden gedood.
Zijn goede vriend, Master Sgt. (res.) Ilay Cohen werd tijdens de oorlog opgeroepen voor de reservaten en diende in Gaza, waar hij Raz herdacht door zijn naam op gebouwen in de Strip te krabbelen totdat Cohen op 5 december sneuvelde tijdens gevechten.
Raz werkte als kok in restaurant M25 in Tel Aviv en was nog maar net terug van een zes maanden durende reis naar het buitenland, een paar weken voor de rave. Zijn vrienden zeiden dat hij van paardrijden en surfen hield, en dat hij zijn legerdienst iets meer dan een jaar had vervuld voordat hij werd vermoord. Hij was begonnen als gevechtssoldaat, maar vanwege gezondheidsproblemen werd hij kok, en daar begon zijn liefde voor de keuken.
De chef-kok van M25, Jonathan Borowitz, schreef dat "Raz een aantal maanden kok was en deel uitmaakte van het keukenteam van het restaurant, totdat hij op reis ging naar Zuid-Amerika", en die vrijdag, de dag voordat hij werd vermoord, was zijn eerste dienst terug in het restaurant na zijn terugkeer naar Israël.
Voordat hij vertrok, schreef Borowitz: “Ik wenste hem de reis van zijn leven, en ik vroeg hem niets te missen – hij reisde, genoot en keerde terug.” Vrijdag, zo zei hij, was het zo druk in het restaurant dat we, ondanks dat we die dag vele uren samenwerkten, geen kans kregen om te praten. Ik wilde horen over zijn plannen voor de toekomst, waar hij zichzelf zag in deze branche en ik wilde over de wereld praten.
“Ik zei tegen mezelf dat ik hem er nu niet mee lastig zou vallen, ik zou hem laten feesten, dit is zijn tijd, en volgende week zouden we gaan zitten praten en plannen maken. Maar volgende week kwam niet en Raz werd een paar uur na zijn dienst op het festival in de buurt van kibboets Re'im vermoord. Onze Raz, mooi, wonderbaarlijk, nobel, heldhaftig en onbevreesd. De familie Meatmarket zal je voor altijd herinneren.’
Zijn moeder, Riki, schreef online dat "Raz' passie was om te koken en uit te blinken op dat gebied." Ze zei dat de familie zowel gepijnigd als trots was om zijn laatste momenten die dag te zien: “Zelfs in de enorme nachtmerrie van 7 oktober besloot hij wat er zou gebeuren… Ze vermoordden hem, maar hij besloot dat ze hem niet wilden meenemen.”
Ofek vertelde de publieke omroep KAN in december dat Raz “een ongelooflijke glimlach had, hij geloofde in God, hij had moed zoals je op die beelden ziet… In de keuken kon hij van elk kruimeltje een maaltijd bereiden”, voegde hij eraan toe. "Hij hield ervan om mensen zijn eten te zien eten en ervan te genieten."
