Het 123 Squadron ("Desert Birds") en 190 Squadron ("Magic Touch"). Foto IAF
Afgelopen week trainden het 123 Squadron ("Desert Birds") en 190 Squadron ("Magic Touch") samen, een aanvalshelikoptereskader naast een gevechtshelikoptereskader. De nauwe verbinding tussen de arrays, die begint in de pilotencursus waarin ze zijn verenigd onder één dak, drukt het precisie werk uit dat van hen wordt verwacht in de strijd.
Maar er is ook een verschil tussen beide in het operationele doel en de mogelijkheden - hoe vullen de twee arrays elkaar aan en creëren ze een operationeel beeld waarin elke verwachte uitdaging wordt beantwoord?
In het 123e squadron ("Desert Birds"), dat de "Owl"-helikopter (Black Hawk) bestuurt en zich op de basis van Palmachim bevindt, wordt de trainingsdag, "Ramon Day" genoemd die deze week plaatsvond.
De geografische afstand tussen de Masar Squadrons en de Masar Squadrons is een grote uitdaging bij het plannen van dergelijke dagen, en in veel van hen komen de piloten helemaal niet bij elkaar en wordt de hele planning gedaan in virtuele gesprekken. Deze challenge is een goede training voor oorlog, waarbij tijdgebrek ontbreekt en de coördinatie kort voor het opstijgen op afstand gebeurt, soms zelfs vanuit de lucht. De huidige trainingsdag werd echter gedaan in de fysieke aanwezigheid van leden van het 190th Squadron ("Magic Touch"), die de "Petan" -helikopter bestuurt, in het 123rd Squadron. De fysieke aanwezigheid van hun oefenpartners.
"De training is opgedeeld in delen die 'pitches' worden genoemd. De eerste is een 'ground pitch', waar er niet langer een taak is, maar alleen een gezamenlijke vlucht, landingen en een gesprek - om het gevoel van samen vliegen te onthouden en te lokaliseren de vorm en dynamiek tussen ons", legt luitenant N., luchtmachtofficier van het 123e Squadron, uit. Een voorbeeld van deze verschillen zijn de nachtzichtmiddelen in helikopters - terwijl de raketarray werkt met een systeem dat het sterrenlicht vergroot, werkt de raketarray met een thermisch systeem dat een beeld schetst op basis van warmtedetectie van objecten in de ruimte. Dankzij de samenwerking leidt en helpt de MSC-array de MSC om zich waar nodig in de ruimte te oriënteren.
Foto via IAF
Twee andere 'pitches' die in training worden uitgevoerd zijn de missie pitches - evacuatie van gewonden en HITAN (redding van een achtergelaten piloot). "In gevechten zullen Masar's missies worden uitgevoerd in een bedreigd gebied, en zijn vermogen om zichzelf te verdedigen is beperkt Gecombineerde opleiding.
De twee arrays zijn fundamenteel verschillend - de missie van de raketarray aan het einde is gericht op landen of zweven, wat de stopmomenten zijn en waarop hij het meest traint. Daarentegen stopt de raketarray pas wanneer hij terugkeert naar de basis en zijn training is gericht op de aanval.
Luitenant A., een luchtmachtofficier in Squadron 190 en een oefenofficier van het squadron, zegt: "Terwijl de missie van het Squadron is om het gebied binnen te gaan en de gewonden te leiden, is het onze missie om de operatie te leiden en te helpen met vuur en dekking voor het eskader en de grondtroepen. We nemen contact op met de grondtroepen. De grondtroepen geven de gegevens die we van hen hebben gekregen door aan Masar, en helpen hem bij het schoonmaken van het landingsplatform en het identificeren van de relevante bedreigingen. "
Foto via IAF
Ondanks de grote verschillen hebben de twee arrays een gemeenschappelijke infrastructuur die nauw en effectief werken mogelijk maakt. "De missieplanning, navigatie, commando- en controlesystemen van de twee arrays zijn hetzelfde, dus als de raket overbelast is, kan de missionaris hem de gegevens in realtime sturen.
Ze tekenen een pad, markeren een punt en vormen een potentiële bedreiging door dezelfde technieken te gebruiken. Dus alle communicatie is eenvoudiger.", zegt luitenant-kolonel A. In samenwerking met andere arrays is het begrip van elkaars ervaring van de ander, wat hij ziet en welke informatie hij hem in de communicatiesystemen kan sturen beperkt. Ze kunnen de ervaring van de andere piloot voor hun ogen simuleren en dienovereenkomstig met hem communiceren.
Het unieke van deze oefening, in de fysieke ontmoeting van de piloten van de twee arrays, creëert de ideale omstandigheden om elkaar te begrijpen, de hiaten te identificeren en te overwinnen. "We streven er altijd naar om in onze training een staat van gevecht te simuleren, en in gevechten is de onderofficier de rechterhand van de onderofficier en vice versa", besluit luitenant A. "In de huidige oefening was de missie van begin tot eind gemeenschappelijk voor het Masar- en Masar-systeem. Dit is een ideaal waar we altijd naar streven.
