Sergeant Danit Cohen. Foto Times of Israel
Dit is een artikel uit de Times of Israel serie Those We Have Lost.
Sergeant Danit Cohen, 19, een soldaat in het Zuidelijk Commando van de IDF, uit Sderot, werd op 7 oktober gedood tijdens een strijd tegen een Hamas-invasie van de IDF Urim-basis in het zuiden van Israël.
Danit en anderen op de basis, waaronder Sgt. Shir Shlomo ging naar de oorlogskamer van de basis toen de aanval begon, in de overtuiging dat dit de veiligste plek was. Daar, samen met Cpt. Alina Pravosudova en sergeant. Majoor Aharon Farash probeerden te voorkomen dat de terroristen de oorlogskamer zouden bestormen, maar dat lukte niet. Op twee na werden alle soldaten binnenin gedood, en de enige overlevenden waren degenen die gewond raakten maar voor dood speelden. In totaal werden op 7 oktober acht soldaten gedood op de Urim-basis.
Danit laat haar ouders, Yishai en Hana, en haar zeven broers en zussen, Tamar-Or, Shirel, Eliya, Lior, Taliya, Shenhav en Meshi achter. Ze werd op 9 oktober begraven in Noga. Haar oom, Master Sgt. Shimon Barami werd in 2011 vermoord tijdens zijn dienst bij de grenspolitie.
Ze was afgestudeerd aan de prestigieuze Mae Boyar High School in Jeruzalem, waar ze de hele tijd daar in de slaapzalen verbleef. In een bericht waarin haar dood werd aangekondigd, omschreef de school Danit als een ‘dapper meisje, gevoelig en met een groot zelfbewustzijn. Achter haar rustige figuur stond een jonge vrouw met een rijke interne wereld, hoge capaciteiten en een streven naar uitmuntendheid.”
In een lofrede op de website van het Dvorah Forum, die de integratie van vrouwen in nationale veiligheidsposities promoot, werd opgemerkt dat Danit uitblonk in haar rol in het leger en zelfs door haar superieuren was gevraagd om een officierscursus te volgen. In de post stond dat ze ervan droomde ooit actrice te worden, en altijd een actieve rol had gespeeld in toneelstukken op school, danswedstrijden en haar eigen stand-up-routines had georganiseerd voor haar vrienden in de slaapzalen. Ze hield ook van koken en bakken, vooral samen met haar moeder, die altijd haar favoriete eten maakte als ze uit het leger terugkeerde.
Danit's zus, Taliya, 14, schreef online dat toen ze thuiskwam uit het leger: 'We moesten zoveel dingen doen, Danit hield van bakken, dus bakten we altijd iets anders voor haar... Ik vond het heerlijk om gewoon vanaf de zijkant te kijken en haar te zien. dingen met liefde en vreugde voorbereiden, en weten dat het uiteindelijk ook voor mij gold.”
“Als Danit de weekenden bij ons was, werd er altijd gelachen, geen minuut zonder gelach”, vervolgde Taliya. “Ze was zo grappig en lachte om alles, zelfs als het op haar gericht was.” Te midden van de grote familie, zei ze, was Danit ‘iemand aan wie je alles kon vertellen en altijd goed advies kreeg… Met iedereen in de familie deelde ze een unieke taal en ze begreep iedereen, ons alle negen.’
Haar moeder, Hana, vertelde Yediot Aharonot : “Danit hield van het leger en ook van de baan die ze koos… Ik wist dat het haar taak was om in de oorlogskamer te zitten en te rapporteren of er een aanval of iets anders was. Meer dan dat heeft ze mij nooit verteld.” In plaats daarvan, zei Hana, stuurde Danit video's van zichzelf terwijl ze aan het werk was, terwijl ze vrolijke muziek op de achtergrond speelde en schreef: "Kijk, ik luister naar goede muziek en iedereen is blij."
Danit, zei ze, had een zeer nauwe band met Shir en met Cpl. Lior Levy, die die dag allebei op de basis sneuvelden: “Danit was degene die iedereen verenigde. Zelfs als ze klaar was met haar dienst en een van haar vriendinnen nog dienst had, bleef ze bij hen in plaats van te gaan slapen.”
Ze herinnerde zich dat Danit elke dinsdag op haar basis werd afgezet, nadat ze ‘haar uniform en koffer had gestreken en gerangschikt. Dit was onze quality time, 25 minuten van Sderot naar de basis, we speelden vrolijke muziek… Een 19-jarig meisje, met zoveel dromen die uiteen gespat zijn.”
🙏