Foto IDF woordvoerder
Ik publiceer dit verhaal omdat het gaat over de zoon van mijn zwager.
Sergeant-majoor (res.) Itay Shlomo Moreno, 24, uit Aderet, een soldaat van de Maglan-commando-eenheid, werd op 11 oktober gedood in de strijd tegen Hamas-terroristen langs het Zikim-strand.
Hij werd op 12 oktober begraven op de militaire begraafplaats Mount Herzl in Jeruzalem. Hij werd samen met zijn beste vriend, Sergeant-majoor Daniël Kastiel.
Hij laat zijn vrouw Gal, zijn ouders Tamar en Moshe en zijn broers en zussen Adi, Eitan en Noa achter.
Zijn oom, luitenant-kolonel Emmanuel Moreno, een commando van de speciale strijdkrachten, werd in 2006 op 35-jarige leeftijd gedood tijdens gevechten in Libanon. Tot op de dag van vandaag heeft de IDF nooit een foto van de legendarische gevechtssoldaat gepubliceerd, vanwege de gevoeligheid van de operaties in Libanon. waaraan hij deelnam.
Een andere oom, rabbijn Shmuel Moreno, vertelde aan Channel 14 News dat zijn neef “een charmante jongeman was, een persoon die volkomen bescheiden en nederig was. Hij stormde vooruit, met grote toewijding aan het volk van Israël… een aardige man, bescheiden, schaapachtig, heel slim, heel knap – hij was, zoals zijn vrouw Gal zei, ‘perfectie.’”
Zijn jongere zus, Noa, 9, vertelde de publieke omroep KAN dat “hij altijd glimlachte – hij had de mooiste glimlach ter wereld. Hij hield altijd van me, noemde me zijn baby, pop, prinses. Hij leerde me hoe ik het ding kon doen dat ik het allerliefste ter wereld doe: zingen. Ik zong met hem op zijn bruiloft – hij speelde en ik zong alleen maar.” Noa zei dat haar broer ‘me zoveel dingen heeft geleerd, en dat ik bang ben ze te vergeten.’
Zijn vader, Moshe Moreno, schreef een artikel in Ynet met de kop: “Waar zal ik nu staan op de berg Herzl, bij het graf van mijn zoon of bij het graf van mijn broer?”
“Ik heb dit land in 2006 mijn heldhaftige broer Emmanuel gegeven en nu heb ik mijn zoon Itay gegeven. Ik heb niets meer te geven, maar ik wil dat wat ik al heb gegeven niet tevergeefs is”, schreef hij.
‘In zijn leven slaagde Itay in alles wat hij deed’, schreef zijn vader. “Er was niets waar hij niet goed in was: hij was een getalenteerde atleet, de beste ‘Negevist’ die er was in het leger, daarna sloot hij zich aan bij de Shin Bet, trouwde met de geweldige Gal, bouwde een huis, werd toegelaten tot een ingenieursstudie.”
“Mijn perfecte kind was ook mijn beste vriend”, vervolgde hij. “Ik zocht overal mijn advies, het was altijd belangrijk voor hem wat ik dacht, hij zorgde er altijd voor dat ik tevreden zou zijn. Elk jaar [op Memorial Day] gaf hij me kracht op de berg Herzl – en wat nu? Wie zal mij vasthouden en wie zal mij sterken? Waar zal ik staan, naast Itay of naast Emmanuel? Ik hou van je Itay, en ik heb geen andere keuze dan sterk voor je te zijn.
Zijn vrouw Gal schreef op Facebook dat ze een bericht in de krant zag over zijn overlijden: “Ze merkten op dat je de neef was van een Israëlische held! Maar dat was jij ook. Het is belangrijk voor mij dat de hele wereld zal weten dat jij Itay Shlomo Moreno was!! Jij bent de meest bescheiden en nederige persoon die er was, een held van Israël. Je hebt er nooit mee ingestemd de titel ‘neef van’ te gebruiken, omdat je een rechtlijnig persoon was die op zoek was naar gerechtigheid, en je hebt me altijd verteld dat je wilde slagen op basis van verdienste en niet op basis van gunst.’
“Mijn Itay, mijn hart, mijn eerste en enige liefde”, schreef ze. “Je verspreidde licht overal waar je binnenkwam. Hoe prijs ik je en spreek ik over je in de verleden tijd? Ik had het voorrecht om vanaf mijn zeventiende tot aan je laatste dag aan je zijde te staan... je droom was een gezin en kinderen, een klein eigen koninkrijk.'
Gal schreef: ‘Ik ben de vrouw van de grappigste en meest goedhartige persoon die er bestaat. De wereld verloor zo’n groot licht. We droomden over Thailand, Argentinië, we droomden ervan om samen onze studie af te ronden, we droomden van een huis en kinderen en alles werd ons afgenomen.”
