Foto IDF woordvoerder
Dit artikel verscheen eerder in de Hebreeuwse pagina van de IDF en is geschreven door
Hila Gad.
De Nahal Patrol stond aan het hoofd van de strijdkrachten vanaf het moment dat ze de Strip binnenkwamen, en de daaropvolgende negen maanden hielden ze hun ogen niet van het doel af. We spraken met drie leden van dat team tijdens een korte opfriscursus we hoorden de verhalen, de intense ervaringen, de momenten ertussen - en begrepen wat hen echt elke dag weer scherp houdt.
"Ik kijk terug en realiseer me dat we hier echt vanaf de eerste dag waren", zo beschrijft sergeant Oded, de sergeant van Team 10, mij, terwijl hij probeert de afgelopen negen maanden samen te vatten. Of het nu de steegjes zijn van Jabaliya of de wolkenkrabbers in Shati, vanaf het begin De manoeuvre van de Nahal Patrol bestrijdt terroristen en vernietigt de terroristische infrastructuur over de hele Gazastrook.
Ik zit bij hem en twee van zijn goede vrienden, Tamir en Yair, die meer dan twee jaar geleden samen in dienst zijn getreden. Ze doorliepen de lange training van de kruiser zij aan zij en werden zelfs tijdens hevige gevechten niet gescheiden. "Ik ken ze zo goed dat ik hun geur al van ver weet te herkennen", lacht sergeant Yair.
Foto IDF woordvoerder
Ze kennen Gaza al als hun broekzak en heimwee is een voortdurend verschijnsel. Maar de leden zeggen dat zelfs op de moeilijke momenten het team hen op de been houdt. "We maken alles samen door, het goede en het slechte", vertelt sergeant Yair. "We beschermen het land en doen hier belangrijke dingen, maar uiteindelijk zijn we er voor elkaar."
"Aan het begin van de gevechten", herinnert hij zich, "waren er nachten dat ik naar bed ging en bij mezelf dacht: 'Wauw, het is een wonder dat ik nog leef', en het is beangstigend, maar toen keek ik naar mijn vrienden, en dat is wat mij scherp en alert hield."
Foto IDF woordvoerder
Een van de moeilijkste dagen die ze meemaakten was in Jabaliya, ruim drie maanden na begin van de oorlog. Toen vond er, zoals de drie beschrijven, een belangrijke en langdurige strijd plaats tegen een terroristeneenheid: “Vijftien van de eenheden raakten die dag gewond en mijn commandant werd geraakt door een granaatscherf op slechts een meter afstand van mij. Ik herinner me dat er veel brancards uit een van de gebouwen werden gehaald, en in plaats van naar de andere kant te rennen, rende ik in dezelfde richting om de dreiging te neutraliseren."
Nadat ze Jabaliya hadden verlaten, ondergingen ze een operatie gericht op Shati die ze zich nog goed herinneren. "Dit was onze meest gecompliceerde en interessante operatie", legt sergeant Yair uit, "we opereerden in een gebouw van ongeveer vijftien verdiepingen hoog, met drie trappen. Omdat één team in zo’n groot gebied niet alleen kan opereren, zijn we met drie teams samen het pand binnengevallen.”
Maar tussen momenten van face-to-face gevechten en een groot aantal detecties is er ook tijd om uit te rusten, te lachen en een deel van de spanning te verlichten die zich ophoopt tijdens lange uren van vechten. ‘Als we twintig minuten de tijd hebben om te ontspannen, verspillen we geen tijd’, zegt sergeant Oded, ‘iemand trekt een kop koffie open, iemand maakt een grapje en de spanning is verbroken. Maar als we weer moeten gaan vechten, al het gelach en de aarzeling verdwijnt - en iedereen is gefocust op zijn missie ".
Foto IDF woordvoerder
De afgelopen twee maanden hebben de strijders in het Rafah-gebied geopereerd, waar ze als eerste infanteriemacht binnenkwamen. 'Onze missie als team is veranderd', legt Oded uit. 'Er zijn nieuwe capaciteiten aan ons toegevoegd. Nu zijn wij verantwoordelijk voor het besturen van de drones, en het doen van gekke dingen, daar kan natuurlijk niet over gesproken worden. In de laatste ronde hebben we bijvoorbeeld een terroristengroep geïdentificeerd en deze uit de lucht geëlimineerd, zodat we zowel de volgende hinderlaag hebben voorkomen als onze troepen hebben behouden."
"Uiteindelijk is alles een groot hoofdstuk in ons leven", besluit sergeant Tamir. "Dat klopt, je ziet niet veel van een huis. We waren hier in hitte en kou, in zon en regen, en er waren ook dagen waarop we kapot gingen en het moeilijk was om vooruit te komen, maar uiteindelijk herinneren we ons alleen het goede."
コメント