Tehila, de moeder van gesneuvelde sergeant Omer Van Gelder: 'Deur blijft open zodat agenten niet hoeven te kloppen'

Omer van Gelder met zijn moeder Tehila. Foto IDF

Tehila, de moeder van sergeant Omer Van Gelder, die sneuvelde bij een explosie in Jabalia, Gaza, zei in een interview met Ynet Studio: "Omer nam twee maanden voor het begin van de oorlog dienst en is sinds het begin van zijn diensttijd onafgebroken in gevechten verwikkeld. 603 dagen lang is de deur van mijn huis open gebleven, zodat agenten niet hoeven te kloppen. Ook gisteren stond de deur open. De agenten kwamen bij ons thuis en vertelden ons wat we het meest vreesden sinds Omer in dienst trad."

"Hij wilde de ontvoerden echt terugbrengen en voor ons land vechten, zodat 7 oktober niet meer zou terugkeren": Sergeant Omer Van Gelder, een 22-jarige Givati-strijder uit Ma'ale Adumim, werd gedood door een krachtige explosie in het kamp Jabaliya in de noordelijke Gazastrook, samen met sergeant Lior Steinberg (20) en sergeant Ofek Barhana (20). Hij wordt vandaag (dinsdag) om 16.00 uur begraven op de militaire begraafplaats op de Herzlberg in Jeruzalem. Zijn moeder Tehila sprak over hem in een gesprek met Ynet Studio: "Hij was een zeldzaam persoon in zijn kwaliteiten, begaafd van geboorte tot geboorte. De oudste zoon."

Omars moeder, Tehila, schreef na de val van haar zoon op Facebook: "Mijn eerstgeboren zoon. Een enorm verlies." De overleden Van Gelder was ook familie van generaal-majoor (res.) Amar Moshe Galdor, een Golanstrijder die op 19 november vorig jaar in Libanon sneuvelde.

Volgens haar "nam hij twee maanden voor het begin van de oorlog dienst en was hij vanaf het begin van zijn diensttijd continu in gevechten." Ze zei dat de familie, ondanks de constante zorgen en angst voor wat er met Omar zou kunnen gebeuren, probeerde een routine aan te houden tijdens de oorlog: "We proberen een routine aan te houden, een noodroutine, maar voor ons is de oorlog nog geen moment voorbij en bij mij thuis is de deur al 606 dagen niet op slot geweest - om te voorkomen dat ze op mijn deur kloppen. Gisteren stond de deur ook al open."

Haar werd gevraagd of "dit iets was wat je bewust deed? Je zei: 'Ze kloppen niet op mijn deur'?" Waarop ze antwoordde: "Absoluut. Ik kan het niet verdragen, en ze kwamen ondanks alles. 'Ik woon waar ik wil', en ze kwamen." Ze beschreef haar zoon: "Ik weet dat elke moeder dit zegt, maar Omar is een zeldzaam persoon, zeldzaam in zijn kwaliteiten. Begaafd vanaf de geboorte en vanaf de geboorte. Zijn hele leven vrijwilligerswerk gedaan bij de MDA, op allerlei plekken, in 'Krambo's Wings'. Hij heeft een hart dat groter is dan zijn hersenen, en zijn hersenen waren al enorm. Hij was nieuwsgierig, een goede vriend, een goede partner, een geweldige zoon. Hij was de oudste zoon."

Ze voegde eraan toe: "Hij wilde de ontvoerde mensen echt terugbrengen en voor ons land vechten, dat we ons weer veilig zouden voelen en dat 7 oktober 2023 niet meer zou komen. Hij vertelde ons dat ze de afgelopen nachten heel belangrijke dingen hadden gedaan en dat hij er niet telefonisch over kon praten, maar dat hij wachtte om ons te zien en het ons te vertellen." De moeder merkte op dat "dit eigenlijk het laatste gesprek met Omar was, aan de vooravond van Sjawoeot."

De overleden Van Gelder en zijn familie op de basis. Foto via familie

"Hij schreef ons, we hebben een groep van mij, hem en zijn vader, hij schreef ons dat ze geweldige dingen doen, dat de nachten lang en wit zijn en dat het hem spijt dat hij niet met ons heeft gesproken op sjabbatavond, en dat hij zal proberen met ons te praten op de vooravond van de feestdag," vervolgde ze. "Ik belde op de vooravond van de feestdag en hij zei: 'Mam, ik kan niet praten, maar ik hou heel veel van je.' Gisteren schreef hij me ook om 18.00 uur om te vragen wanneer de herdenkingsdienst voor mijn zus was, en zei dat hij wilde proberen te komen. Ik schreef hem toen de herdenkingsdienst was en hij zei: 'Gesloten.' En dat was het dan".

Begrafenis vanmiddag om 16.00 uur op berg Mount Jeruzalem, Shiw 7 dagen bij zijn moeder thuis in Ma'ale Adumim. Foto via zijn moeder

De overleden generaal-majoor (res.) Amar Galdor, een neef van Omars vader, kwam in november vorig jaar om het leven in Zuid-Libanon tijdens de Israëlische gevechten. "Omar is twee jaar oud en Omar heeft zelf veel pijn en verliezen geleden in deze oorlog," zei de moeder. "Hij wist dat hij vrienden, kameraden, vrienden van vroeger had verloren. Zijn beste vriend raakte ernstig gewond in Libanon, een strijder bij de Golani Patrol. Deze oorlog is voor ons nog niet voorbij, ook al lijkt het leven hier een soort van routine te volgen – een gezegende routine en zo hoort het ook – maar voor ons was er altijd de grote angst."

Ilan Galdor, de oom van Omar, sprak vanochtend ook met Ynet: "Het is heel moeilijk. Het eerste bericht dat ik vanochtend stuurde, is aan Oren Galdor, de vader van Omar, die in Libanon is gesneuveld. Het zijn zionistische broers die tientallen jaren geleden vanuit Nederland naar Israël zijn geëmigreerd en Van Gelder heetten. Een deel van de familie besloot Hebreeuws te worden en de familie Galdor te noemen, en de jongere broer behield de oorspronkelijke naam Van Gelder, maar we zijn allemaal één familie. Zes maanden geleden werd ons een ramp overkomen toen Omar in Libanon omkwam. En nu Omar Van Gelder.

De overleden Omer en zijn familie. Foto via Ynet

"We zijn één familie, een zeer zionistische familie, een familie die van het land houdt. Elk van de kinderen, de nakomelingen, de familie, de vrijwilligers - wil er zijn, zoveel mogelijk bijdragen, in een gevechtseenheid zitten, waar de IDF hen ook nodig heeft. We zien dit als een missie, een belangrijk onderdeel van de bescherming van het land," voegde oom Ilan eraan toe. Er werd hem gevraagd of dit volgens hem niet een te hoge prijs is die één familie in de oorlog moet "betalen". "Persoonlijk is het een zeer hoge prijs, en op nationaal niveau begrijpen we dat oorlog een prijs heeft, en die prijs is zeer hoog en het doet pijn," antwoordde hij.

"We begrijpen dat er hier een strijd gaande is voor het bestaan ​​van de staat, en we moeten ervoor zorgen dat de staat Israël wordt gevestigd, bloeit en de bedreigingen waarmee hij wordt geconfronteerd, wegneemt. Oorlogen brengen hoge kosten met zich mee, maar als we naar het grotere geheel kijken, begrijpen we dat we hier zijn om de Joodse staat te vestigen en te versterken," zei hij. "Joden komen van over de hele wereld hierheen om de staat te vestigen." Hij sprak over de band tussen Amar en Omer: "Ze zijn afstammelingen van een familie die uit het zionisme naar Israël emigreerde en een missie zag in het leven hier in Israël, in het bevorderen van de staat, en natuurlijk in het vrijwilligerswerk voor het Israëlische leger. Dat gold ook voor Amar Galdor, die al 30 jaar oud was, getrouwd en twee kinderen had.

Naama Shasman, Omars tante, bracht hem een ​​eerbetoon: "Omar, de oudste zoon van mijn zus, diende in Givati ​​en ontving tijdens de opleiding tot compagniescommandant een certificaat van uitmuntendheid. Hij was een man die geliefd was bij iedereen met wie hij in aanraking kwam, hij was een vrolijk en getalenteerd persoon. Omar droomde ervan dokter te worden, deed vrijwilligerswerk bij de MDA en bracht trots bij al zijn familieleden, ooms, neven en nichten, en al zijn vrienden.

"Hij was een begaafd kind dat gitaar en mondharmonica speelde, altijd vrolijk was en altijd tegen me zei: 'Wat hou ik van jullie' en 'Ik heb het leuk gehad om bij jullie te zijn'. Hij waardeerde en complimenteerde me altijd, en we vonden het leuk om hem te ontvangen," vervolgde ze. "Afgelopen vrijdag kwamen ze een uurtje bij mijn ouders logeren en hij zei: 'We hebben tijd, dus laten we even bij mijn grootouders langsgaan.' Hij was altijd bezig met hoe hij mensen blij kon maken.

Ook de Amit Eitan High School in Ma'ale Adumim bracht een eerbetoon: "De school rouwt en treurt om de dood van onze geliefde oud-leerling Omer Van Gelder", aldus de verklaring. "Onze gedachten zijn bij zijn ouders, Hagai en Tehilah, en bij zijn hele familie, inclusief onze dierbare leerling Uri." Daniel Barry, de directeur van de onderwijsinstelling, zei: "Omer was een jongen die altijd gaf en al op jonge leeftijd als vrijwilliger werkte als medicus bij de MDA. Een getalenteerde, vrolijke en opgewekte jongeman, die zeer geliefd was bij zijn vrienden en leraren, en die als strijder en commandant een bijdrage wilde leveren aan het land."

Elior Ohana, Omers leraar op school, voegde eraan toe: "We hebben een bijzondere leerling verloren, vol liefde en verantwoordelijkheid voor iedereen. Hij was zeer actief binnen de MDA en bij alle vrijwilligersactiviteiten op school. Hij was de eerste die arriveerde met de gitaar die hij overal mee naartoe nam. De pijn is immens en het verlies onvoorstelbaar. Omer is een van de mooiste vruchten van dit land. Moge zijn ziel gewikkeld zijn in de bundel van het leven."

Ook de gemeente Ma'ale Adumim bracht een eerbetoon: "Omer, een van de beste zonen van Ma'ale Adumim, studeerde aan de Amit Eitan-school, hield van het land, was een groot gever voor anderen, zette zich al op jonge leeftijd in als vrijwilliger en gaf zijn leven voor de mensen en het land. Namens alle inwoners van Ma'ale Adumim omarmen we de familie en zullen we hen bij elke stap en elke behoefte bijstaan."