Foto GPO
“Mijn mede-Israëli’s, mijn zusters en broeders, ik wend me vandaag tot jullie terwijl we midden in een felle oorlog zitten die ons is verklaard door een wrede vijand. Ik wend me tot jullie terwijl de Israëlische strijdkrachten op een breed front vechten, op een tijd waarin velen van ons onder vuur liggen en geconfronteerd worden met onzekerheid, waarbij ons leven voor ons ligt, en terwijl de nood-, medische en reddingsdiensten grote inspanningen leveren om levens te redden, en verschillende bronnen eraan werken om ons – in een betrouwbare en nauwkeurige manier - de situatie in het veld en van de slachtoffers.
Deze momenten zijn ondraaglijk. Iedereen treurt en treurt over “de pracht van de jeugd, de charme van moed, de heiligheid van de wil en de toewijding van opoffering die in de zware veldslagen tot een einde kwam” (Memorial Prayer). We hebben allemaal gezien hoe onze vijanden aanvallen met onmenselijke wreedheid: ouderen, vrouwen, gezinnen, baby's, van welke achtergrond dan ook, van welk geloof dan ook, in kibboetsen, moshavims, in steden en dorpen.
Dieren, ja, monsterlijke dieren, die geen onderscheid maken tussen bloed, die baby's en oude vrouwen afslachten en ontvoeren, die op een feestje onschuldige jonge mensen vermoorden, jonge mensen wier enige zonde was dat ze Israëli's waren die gelukkig wilden zijn , die het wilde vieren.
Dit zijn uw vijanden, Israël – en wij zullen ze overwinnen, met de kracht van het Israëlische leger en onze veiligheidsdiensten, en met de kracht van onze geest. Er wordt gezegd: “Dit is de keuze van ons leven: voorbereid en bewapend zijn, sterk en vastberaden, opdat het zwaard niet uit onze vuist wordt geslagen en ons leven wordt gekapt.”
Deze gruwelijke daad, die midden op de sabbat op een joodse heilige dag begon, waarbij de grens werd overgestoken om de aanval uit te voeren, is een onvergeeflijke zonde. Een zonde die niet alleen werd geleid door een moordzuchtige terroristische organisatie, maar door een kwade as waarvan de basis in Iran ligt en wiens kwaadaardige cellen herhaaldelijk werken om ons, onze geest, onze soevereiniteit en wie we zijn als volk en als land te ondermijnen . Mijn broeders en zusters: we zijn in een oorlog om ons huis verwikkeld, en we zullen winnen!
Ons land vecht sinds het begin van zijn ontstaan voor zijn voortbestaan, voor het recht om een vrij volk te zijn in ons land. En ondanks alle ontberingen en vijanden ontdekken we keer op keer onze veerkracht en onze onbreekbare geest, we overwinnen, we vinden grootheid van ziel, we stijgen op uit de afgrond van verdriet en verdriet, en stormen vooruit. Wij overmeesteren de vijand en verslaan hem volkomen. We maken duidelijk dat we hier voor altijd zijn – op ons land, in ons land. Wij zegevieren en bouwen steeds hoger op wat vernietigd werd.
De gebeurtenissen van de afgelopen dagen maken deel uit van een veelzijdige en omvangrijke oorlog. Zo’n oorlog eindigt niet in een oogwenk. Zo’n oorlog heeft ook psychologische kenmerken, die ik u graag wil benadrukken. Onze vijanden leveren nu grote psychologische inspanningen, door middel van cyberaanvallen en het verspreiden van valse films en rapporten, om angst en ongerustheid in onze harten te zaaien. Ze proberen ons te verzwakken. Ze hebben het mis. Er is een feit dat elk debat te boven gaat: ook deze keer zal de staat Israël winnen. We hebben geen andere optie.
Beste en geliefde burgers van Israël, ik weet hoe moeilijk het is. Ik weet hoeveel pijn het doet. Maar de Israëlische geest heeft altijd gewonnen en zal deze keer ook winnen. Een paar uur geleden bezocht ik de gewonden en hun families. Ik zag daar de Israëlische vrijgevigheid van geest. Ik zag – en geloof me als ik dit zeg – dat onze vijanden zich ernstig vergisten toen ze de kracht van de Israëlische geest onderschatten. Omdat je zelfs te midden van zulke ondraaglijke pijn de Israëlische kracht ten volle kunt zien. Dankzij de inzet en verantwoordelijkheid. Dankzij de geest van vrijwilligerswerk en het levendige gevoel van wederzijdse garantie dat we in de hele Israëlische samenleving zien. Dankzij de steun van Joodse gemeenschappen en onze vrienden over de hele wereld. Dankzij het verborgen Israëlische licht dat spontaan naar voren kwam en bewees wat een geweldig en mooi ding we hebben. Dankzij de veiligheids-, nood- en reddingstroepen, zowel reguliere als reserve. Dank aan de geweldige burgers en strijders uit de hele Israëlische samenleving, die allemaal kwamen opdagen, al hun meningsverschillen opzij zetten, en in onvoorstelbare heldendaden met ware wreedheid ‘grenzeloos en onophoudelijk’ opstonden om ons huis te verdedigen.
Ik vraag van ons allemaal: laten we deze geest van heldendom en deze saamhorigheid behouden. Het is ons krachtigste wapen. Handel verantwoord. Vermijd het verspreiden van ongefundeerde video's en geruchten die de vijand dienen. Volg nauwgezet de instructies van het Thuisfront Commando. Onthoud: de weg naar de overwinning gaat alleen met vastberadenheid, alleen met geloof in de gerechtigheid van ons pad, alleen samen, als één met één hart. Maak je geen illusies, er staan ons moeilijke dagen te wachten. Dit is het moment om ons te verenigen tegen de vijand – verenig je en handel vastberaden. Dit is de orde van het uur, en het is een uur van nood. Voor het volk, voor de Knesset, voor de noodregering.
Namens het hele land betuig ik mijn medeleven aan de nabestaanden. Ik bied kracht aan de strijdkrachten in het veld en hun bezorgde families; Ik bid voor het snelle en volledige herstel van de gewonden - naar lichaam en ziel. Ik bied kracht en stuur een warme omhelzing aan al diegenen wier dierbaren nu in onzekerheid verkeren en onbeschrijfelijk lijden doormaken. We zijn allemaal bij hen en we zullen met alle macht blijven werken om de twijfels op te lossen en hun dierbaren thuis te brengen.
Ik zal eindigen met een gebed voor veiligheid en vrede – voor ons en voor heel Israël: “Versterk de handen van de verdedigers van ons heilige land, en laat onze God hen verlossing en overwinning schenken, en hen vrede schenken”.
