Foto Screenshot YouTube
Een gezamenlijke studie uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Tel Aviv en de Open Universiteit van Israël, onthulde dat het blootstellen van mannelijke krekels aan kunstlicht 's nachts (ALAN) hun activiteitscycli kan schaden.
Volgens de onderzoekers is nachtelijk getjilp de manier waarop het mannetje vrouwtjes roept om met hem te komen paren, en de verstoring ervan kan reproductieprocessen verstoren en zelfs de hele soort in gevaar brengen. Eerdere studies wereldwijd hebben aangetoond dat lichtvervuiling schadelijk is voor veel dier- en plantensoorten. De onderzoekers pleiten ervoor om ALAN zoveel mogelijk te verminderen om co-existentie in de nachtelijke omgeving mogelijk te maken.
De studie werd geleid door Prof. Amir Ayali en Keren Levy van de School of Zoology en het Steinhardt Museum of Natural History aan de Universiteit van Tel Aviv en Prof. Anat Barnea van de afdeling Natuur- en Levenswetenschappen aan de Open Universiteit. Yoav Wegrzyn van het laboratorium van prof. Ayali en Ronny Efronny namen ook deel aan het onderzoek. Het artikel is gepubliceerd in Proceedings of the Royal Society B en wordt ook genoemd in Nature.
Keren Levy legt uit: Het onderscheid tussen dag en nacht, licht en duisternis, is een belangrijk fundament van het leven op aarde. Maar mensen, als wezens van de dag die bang zijn voor het donker, verstoren deze natuurlijke orde: ze produceren kunstlicht dat de duisternis verdrijft en hen in staat stelt hun activiteiten 's nachts voort te zetten.
Tegenwoordig leeft meer dan 80% van de wereldbevolking onder lichtvervuiling, en de totale omvang van ALAN stijgt elk jaar met 5%. ALAN heeft een negatieve invloed op het milieu en beïnvloedt natuurlijk gedrag dat zich in de loop van miljoenen jaren van evolutie heeft ontwikkeld. ALAN beïnvloedt de lengte en kwaliteit van de slaap van veel dieren, leidt tot hoge sterfte en verandert de activiteitscycli van veel wezens. Zo raken mestkevers, die navigeren met behulp van de Melkweg, de weg kwijt als de lichtvervuiling toeneemt; zeeschildpadden zoeken het helderste oppervlak in zicht - vermoedelijk de zee, en bereiken in plaats daarvan de nabijgelegen promenade; om maar twee van de vele voorbeelden te noemen."
In de huidige studie onderzochten de onderzoekers de impact van lichtvervuiling op de veldkrekel, een nachtelijk insect waarvan het getjilp te horen is tijdens de nachten van de late zomer - wanneer mannetjes vrouwtjes roepen om met hen te paren. Prof. Ayali: "In de natuur vertonen krekels een zeer regelmatige cyclus van activiteit. Tjilpgedrag, roepend om vrouwtjes, komt voor bij zonsondergang en 's nachts, eindigend in de ochtend. We hebben veldkrekels blootgesteld aan verschillende niveaus van levenslange ALAN en observeerden de impact ervan op twee fundamentele gedragingen: getjilp en voortbeweging."
De onderzoekers volgden tientallen krekels die levenslang (van ei tot volwassen stadium) werden blootgesteld aan vier soorten lichtomstandigheden. Ze ontdekten dat krekels die werden blootgesteld aan 12 uur licht gevolgd door 12 uur duisternis, cyclische activiteit ritmes van 24 uur vertoonden: ze begonnen te tjilpen wanneer de lichten uitgingen en stopten toen de lichten weer aangingen. Krekels die in de donkere periodes gedeeltelijk verlicht waren, verloren hun natuurlijke ritme en hun synchronisatie met hun omgeving: 80% volgde een individuele innerlijke cyclus en 5% verloor alle ritme. Krekels die 24/7 aan constant licht werden blootgesteld ontwikkelden hun eigen cycli (71%) of verloren alle ritme (29%). De bevindingen gaven aan dat toename van ALAN in het laboratorium verlies van ritmiek veroorzaakt op zowel individueel als populatieniveau.
Keren Levy: "Ons onderzoek toont aan dat krekels waarvan de licht-donkercyclus verstoord is, zich gedragen als tieners op vakantie: actief of slapend volgens hun eigen innerlijke klok of zonder enig ritme. In feite heeft de door de mens veroorzaakte lichtvervuiling invloed op de veldkrekel en roept verlies van synchronisatie op binnen het individu, op populatieniveau en tussen de populatie en de omgeving. Onze bevindingen over door ALAN geïnduceerde veranderingen in zangpatronen kunnen mogelijk de vrouwelijke aantrekkingskracht en reproductie bij deze soort schaden.
Onze resultaten zijn in overeenstemming met veel andere studies die de ernstige gevolgen van lage niveaus van ALAN op de natuur aantonen. We vragen u daarom om ons milieu en onze omgeving te helpen beschermen door de lichten uit te doen in uw achtertuinen, op het terras, op parkeerplaatsen en waar mogelijk brengen we de nacht en de Melkweg terug in ons leven en maken nachtelijke co-existentie met de wezens om ons heen mogelijk.
