Valse kennis als macht: de constructie van definities van apartheid die de Joodse staat bedreigt

Screenshot YouTube

Begin 2021 publiceerden Human Rights Watch (HRW) en B'Tselem rapporten waarin wordt beweerd dat Israël verantwoordelijk is voor, en Israëlische functionarissen schuldig maken aan het plegen van, de misdaad tegen de menselijkheid van de apartheid. NGO Monitor heeft naar aanleiding daarvan een rapport samengesteld waarin deze beschuldigingen worden weerlegd.

Deze publicaties gingen gepaard met een uitgebreide PR-campagne. Tegelijkertijd waren NGO's invloedrijk bij de oprichting van twee VN-organen waar de claim van apartheid een prominente rol zal spelen, en dezelfde groepen lobbyen krachtig bij het Internationaal Strafhof om beschuldigingen van apartheid op te nemen in zijn onderzoek naar Israël.

De definitie van apartheid die door HRW, B'Tselem en andere NGO's wordt gebruikt, is echter niet wettelijk onderbouwd. In plaats daarvan promoten deze groepen kunstmatige en gefabriceerde definities die zijn ontworpen om de lopende campagnes uit te breiden die erop gericht zijn Israël te delegitimeren en te demoniseren.

Afgezien van de pejoratieve, informele betekenis ("apartheidsstaat", "apartheid door vaccins"), wordt apartheid in sommige verdragen ook gecriminaliseerd als een misdaad tegen de menselijkheid en/of een oorlogsmisdaad, waardoor individuele strafrechtelijke verantwoordelijkheid wordt vastgesteld. Bovendien is het staten verboden om apartheid uit te oefenen in andere verdragen en volgens internationaal gewoonterecht.

Apartheid is een ernstige beschuldiging, zowel voor de beschuldigden als voor het land dat ze vertegenwoordigen. Een veroordeling gaat gepaard met lange gevangenisstraffen, terwijl de beschuldiging alleen kan leiden tot zware straffen, waaronder sancties en internationaal isolement. Het is niet een claim die terloops moet worden gemaakt, en de misdaad zelf moet nauwkeurig worden gedefinieerd. De definitie van apartheid is echter niet getest in het internationaal recht, aangezien nog geen rechtbanken de misdaad hebben onderzocht en er weinig gedetailleerde analyse beschikbaar is. Als gevolg hiervan hebben centrale actoren in de delegitimiserings campagne deze kloof uitgebuit om nauwe en destructieve politieke agenda's te bevorderen.

Dit rapport presenteert een correctie. Ten eerste analyseert het het beleid en de praktijken van apartheid zoals die historisch in Zuid-Afrika werden nagestreefd. Ten tweede onderzoekt het de aard en evolutie van de apartheidsbeschuldiging tegen Israëlische functionarissen. Ten derde adresseert het het juridische vacuüm en biedt het een volledige analyse op basis van het internationaal recht van de definitie van apartheid als een misdaad tegen de menselijkheid.

Begin 2022 zal NGO Monitor een begeleidend rapport uitbrengen, waarin wordt beoordeeld of apartheid, zoals hier gedefinieerd, van toepassing is op Israël en de gebieden onder zijn bestuur.

Definitie van apartheid in internationaal recht:

• Er is geen algemeen aanvaarde wettelijke definitie van apartheid. Er lijkt echter een consensus te bestaan ​​dat de Zuid-Afrikaanse realiteit tussen 1948 en 1994 ons inzicht verschaft in wat apartheid inhoudt.

• Het valt te betwijfelen of de misdaad tegen de menselijkheid van apartheid als zodanig bestaat onder het internationaal gewoonterecht, dat verschilt van de definitie van verdragsmisdrijven in het Statuut van Rome van het Internationaal Strafhof (ICC) en het Apartheidsverdrag.

• Het Statuut van Rome (1998), dat misdaden definieert die onder de jurisdictie van het ICC vallen, behandelt apartheid als een misdaad tegen de menselijkheid. Apartheid wordt in artikel 7, lid 2, onder h), gedefinieerd als een misdaad tegen de menselijkheid wanneer er sprake is van onmenselijke daden die vergelijkbaar zijn met andere opgesomde misdaden tegen de menselijkheid (bijv. moord, uitroeiing, marteling, verkrachting en gedwongen overbrenging) gepleegd in het kader van een geïnstitutionaliseerd regime van systematische onderdrukking en overheersing door een raciale groep over een andere raciale groep of groepen, gepleegd met de bedoeling dat regime te handhaven en als onderdeel van een wijdverbreide of systematische aanval gericht tegen een burgerbevolking, met kennis van de aanval.

• Zoals gedetailleerd in dit rapport, moet elk element van de misdaad ("onmenselijke daden", "geïnstitutionaliseerd regime", "onderdrukking", "overheersing", "raciale groep", enz.) zorgvuldig worden gedefinieerd. De versie van apartheid die door HRW en andere NGO's is gemaakt, komt niet overeen met de misdaad die in het Statuut van Rome wordt genoemd.

• Andere internationale instrumenten die apartheid criminaliseren of verbieden, worden ofwel niet algemeen aanvaard, of bieden geen enkele definitie. Het Apartheidsverdrag van 1973, opgesteld in het kader van de Koude Oorlog, werd niet door westerse staten toegetreden. Het Internationaal Verdrag voor de uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie (ICERD) uit 1965, dat Israël en bijna alle andere staten hebben aanvaard, verbiedt apartheid, maar geeft er geen definitie van. Bovendien is de ICERD gericht op staatsaansprakelijkheid in plaats van op individuele strafrechtelijke aansprakelijkheid.

• Onwettige discriminatie is volgens het internationaal recht verboden en apartheid is een verzwarende vorm van rassendiscriminatie. De internationale mensenrechtenwetgeving staat echter een gedifferentieerde behandeling toe op basis van burgerschap of wanneer er een redelijke basis is om dit te ondersteunen.

• Een bezettingssituatie leidt niet per definitie tot onderdrukking of apartheid. Het internationaal humanitair recht – het wettelijk kader dat van toepassing is op een oorlogvoerend beroep – verbiedt discriminatie uitsluitend op basis van ras, religie en politieke overtuiging zonder redelijke grond voor het onderscheid. Het staat de bezettende macht echter toe andere wetten toe te passen op haar eigen burgers dan op de lokale bevolking.

De definitie van apartheid verdraaien om uniek van toepassing te zijn op Israël:

• Beginnend met anti-zionistische Sovjetpropaganda in de jaren vijftig, is het apartheidslabel ten onrechte toegepast op de staat Israël. Het doel van de laster is om het recht van joden op soevereine gelijkheid in hun historische thuisland te karakteriseren als een schending van de internationale rechtsorde. Het overkoepelende politieke doel is om de natiestaat van het Joodse volk uit te wissen en onder te brengen in één enkele staat Palestina.

• Tijdens de Koude Oorlog brachten de Sovjet-Unie en niet-gebonden staten het apartheidsverhaal naar voren in VN-kaders en andere internationale fora, vaak gebaseerd op antisemitische stijlfiguren. De UNGA-resolutie uit 1975 waarin het zionisme als een vorm van racisme werd bestempeld, ging vergezeld van het apartheidslabel.

• Op de VN-conferentie in Durban in 2001 omarmden NGO's deze decennia-oude delegitimatie campagne door een nieuwe en unieke definitie van apartheid te promoten die exclusief voor Israël was gereserveerd. In de slotverklaring van het beruchte NGO-forum van de conferentie werd inderdaad verwezen naar "Israëls merk van apartheid" en Israëls "nieuwe vorm van apartheid". Zoals beschreven in de verklaring, was de nieuwe definitie gericht op het omarmen van een “beleid van volledige en totale isolatie van Israël”.

• Zoals aangetoond in het rapport, verwerpen voorstanders van de apartheidstrope een onderhandeld tweestatencompromis tussen Israëli's en Palestijnen, omdat ze beweren dat elke overeenkomst die een Joodse staat behoudt, het internationaal recht zou schenden.

• In 2021 hebben HRW en B'Tselem deze discriminerende retoriek nieuw leven ingeblazen door stijlfiguren op te roepen van een apartheidsregime van de "rivier naar de zee" en van "Joodse suprematie".

Klik hier voor het volledige rapport.