Veel niet-beoordeelde reptielensoorten zijn in gevaar
Ter illustratie. Foto via Ben Gurion Universiteit
Dieren en planten worden geconfronteerd met verschillende mate van uitstervingsrisico op basis van hun kenmerken (bijvoorbeeld planten die zich langzaam voortplanten), de locaties waar ze verblijven en menselijke bedreigingen waarmee ze worden geconfronteerd.
Het risico van uitsterven wordt gewoonlijk samengevat als bedreigingscategorieën – die de afgelopen decennia voor veel soorten zijn afgeleid door de IUCN Rode Lijst van Bedreigde Soorten, waarbij gebruik is gemaakt van gegevens over het verspreidingsgebied van soorten en populatiegroottes en trends in deze kenmerken.
Reptielen omvatten wereldwijd bijna 11.800 soorten en zijn de meest soortenrijke landgewervelde groep. Na 18 jaar moeizaam werk van vele experts wereldwijd, werd vorige maand de eerste uitstervingsrisicobeoordeling van deze groep afgerond (de Global Reptile Assessment). Dit belangrijke streven zal het mogelijk maken om reptielen toe te voegen aan wereldwijde beleids- en beheerinitiatieven voor natuurbehoud, zoals een van de belangrijkste groepen beoordeeld.
Desalniettemin blijven er bij deze beoordeling nog steeds meer dan 3000 reptielensoorten over die ofwel niet zijn beoordeeld of waaraan een categorie met onvoldoende gegevens is toegewezen die hun prioriteit voor instandhouding verhindert. In een poging om deze leemte op te vullen, presenteert een nieuwe publicatie in het tijdschrift PLOS Biology , door een internationale groep onderzoekers, schattingen van het uitstervingsrisico voor die soorten die momenteel worden verwaarloosd door de Global Reptile Assessment, met behulp van nieuwe machine learning-modellering.
De onderzoekers ontdekten dat die niet-geëvalueerde en gegevens deficiënte soorten meer kans lopen te worden bedreigd dan beoordeelde soorten.
Dr. Gabriel Caetano van BGU, hoofdauteur van het artikel, legt uit: "De IUCN-procedure voor de beoordeling van dreigingen is zeer belangrijk, maar zeer langdurig, gegevensintensief, onderhevig aan vooroordelen bij menselijke beslissingen en is gebaseerd op persoonlijke vergaderingen van experts.
We kunnen echter informatie over reeds beoordeelde soorten gebruiken om de risico's voor de nog niet beoordeelde soorten beter te begrijpen. Soorten kunnen fysiologische, geografische en ecologische kenmerken delen (vaak via een gedeelde evolutionaire geschiedenis) waardoor ze meer bedreigd worden, en vergelijkbare bronnen van bedreiging ervaren wanneer ze zich op vergelijkbare locaties voordoen. In ons werk hebben we geprobeerd het IUCN-proces na te bootsen met behulp van voornamelijk remote sensing data en geavanceerde 'machine learning' methoden.
We gebruikten soorten die zijn beoordeeld om onze modellen te leren wat een soort bedreigd maakt en vervolgens de bedreigingscategorieën van niet-beoordeelde soorten te voorspellen.
Hij voegde eraan toe: "onze nieuwe methoden zijn belangrijk voor het onder de aandacht brengen van bedreigde reptielensoorten en kunnen op andere groepen worden gebruikt als een eerste kortere weg voor het categoriseren van bedreigingen."
Prof. Shai Meiri van de Universiteit van Tel-Aviv voegde toe: "Belangrijk is dat de extra reptielsoorten die door onze modellen als bedreigd worden geïdentificeerd, niet willekeurig over de wereld of de reptielachtige evolutionaire boom worden verspreid. Onze toegevoegde informatie benadrukt dat er meer reptielensoorten in gevaar zijn - vooral in Australië, Madagaskar en het Amazonebekken - die allemaal een grote diversiteit aan reptielen hebben en het doelwit moeten zijn van extra beschermingsinspanningen.
Bovendien worden soortenrijke groepen, zoals gekko's en elapids (cobra's, mamba's, koraalslangen en andere), waarschijnlijk meer bedreigd dan de Global Reptile Assessment momenteel benadrukt, deze groepen zouden ook de focus moeten krijgen van meer aandacht voor natuurbehoud."
Dr. Uri Roll, ook van BGU, merkte op: "Ons werk kan erg belangrijk zijn bij het helpen van de wereldwijde inspanningen om prioriteit te geven aan het behoud van bedreigde soorten, bijvoorbeeld door gebruik te maken van het rode lijstmechanisme van de IUCN. Onze wereld wordt geconfronteerd met een biodiversiteitscrisis en ernstige door de mens veroorzaakte veranderingen in ecosystemen en soorten, maar de middelen die worden toegewezen voor instandhouding zijn zeer beperkt.
Daarom is het van cruciaal belang dat we deze beperkte middelen gebruiken waar ze de grootste voordelen kunnen opleveren. Geavanceerde tools - zoals die we hier hebben gebruikt, samen met het verzamelen van gegevens, kunnen de tijd en kosten die nodig zijn om het uitstervingsrisico te beoordelen aanzienlijk verminderen, en zo de weg vrijmaken voor beter geïnformeerde besluitvorming over instandhouding".