Screenshot
Kort voordat premier Netanyahu zijn hernia operatie zou ondergaan, die trouwens succesvol is verlopen, gaf hij een tv-persconferentie waarin hij opsomde wat hij allemaal had besloten en afgekeurd, en die onderstaan integraal, vertaald, wordt weergegeven.
“Burgers van Israël, ik zou de actie van de IDF en de ISA in Shifa ziekenhuis willen prijzen. Vorige week opereerden onze strijdkrachten daar op voorbeeldige wijze. Shifa is voor Hamas een belangrijk commandocentrum voor terrorisme geworden. De verrassingsactie van onze strijdkrachten was nauwkeurig en chirurgisch. Ze hebben meer dan honderd terroristen geëlimineerd, inclusief hoge commandanten, en nog meer terroristen hebben zich overgegeven. Geen enkel ziekenhuis ter wereld ziet er zo uit; dit was een schuilplaats voor terroristen.
De belangrijke informatie die onze strijdkrachten tijdens de operatie hebben verkregen, zal hen helpen bij het lokaliseren van onze gijzelaars en bij het voorbereiden van de voortzetting van de gevechten. We zetten onze activiteiten voort in de Gazastrook, in Libanon en ook ver daarbuiten.
Tegelijkertijd heb ik het operationele plan van de IDF voor Rafah goedgekeurd. De IDF is voorbereid op de evacuatie van de burgerbevolking en op het verlenen van humanitaire hulp. Zowel operationeel als internationaal is dit de juiste keuze. Dit zal tijd vergen, maar het zal gebeuren. We zullen Rafah binnengaan en we zullen de Hamas-bataljons daar elimineren om één eenvoudige reden: er is geen overwinning zonder Rafah binnen te gaan en er is geen overwinning zonder de Hamas-bataljons daar uit te schakelen. Dit is een fundamenteel onderdeel van de doelstellingen van de oorlog, waartoe ook de terugkeer van al onze gijzelaars behoort.
Ik zou je willen vertellen dat het leed en de pijn van de families van de gijzelaars mijn hart verscheuren. Ik denk dat ze ons hele hart verscheuren. Het is moeilijk om je de angst voor te stellen van de families die zich zorgen maken over het lot van hun dierbaren, de beproevingen van het niet weten en van eindeloze zorgen. Hun geliefden zijn onze geliefden, de gijzelaars.
Amit Soussana en nog meer vrouwelijke gijzelaars hebben huiveringwekkende getuigenissen afgelegd van het harde seksuele misbruik dat hen werd aangedaan. Deze getuigenis is woedend, net als de stilte van mondiale vrouwenorganisaties, een stilte die naar de hemel schreeuwt.
Afgelopen donderdag en vandaag had ik opnieuw een ontmoeting met de families van de gijzelaars, samen met mijn vrouw Sara. Mijn vrouw stuurde een brief naar de moeder van de emir van Qatar, de sjeikha Moza. Ik wacht nog steeds op haar reactie.
We luisterden naar de families en omhelsden ze. Ik begrijp hun nood en wens om alles te doen om de gijzelaars terug te sturen en ik deel deze wens volledig.
Als premier van Israël doe ik alles, en zal ik alles doen, om onze dierbaren terug naar huis te brengen. Onze inspanningen om de gijzelaars terug te sturen gaan voortdurend door. Telkens wanneer nauwkeurige inlichtingeninformatie binnenkomt en de operationele omstandigheden dit toelaten, keur ik reddingsoperaties goed, die risico's met zich meebrengen voor de levens van onze heldhaftige strijders, die zich bij de missie aansluiten. Tot mijn vreugde zijn er ook successen geboekt.
Maar het grootste deel van onze actie is een combinatie van militaire druk en vastberaden onderhandelingen, die al heeft geleid tot de vrijlating door onze strijdkrachten en onze inspanningen van ongeveer de helft van de gijzelaars. Samen met het onderhandelingsteam en het kabinet werk ik de klok rond om al onze gijzelaars te bevrijden. Ik doe dit terwijl ik balanceer tussen de noodzakelijke druk op Hamas en de flexibiliteit die mogelijk is in de onderhandelingen.
Wie zegt dat ik niet alles doe om onze gijzelaars terug te sturen, vergist zich en misleidt anderen. Wie de waarheid kent en deze leugen nog steeds herhaalt, veroorzaakt onnodige pijn voor de families van de gijzelaars.
De waarheid is dat wanneer Israël flexibiliteit toont in de onderhandelingen, Hamas zijn standpunten verhardt. Hamas eist de annulering van de corridor en de onbewaakte terugkeer van Gazanen – inclusief Hamas-terroristen – naar de noordelijke Gazastrook. Deze eisen van Hamas hebben gevolgen voor de veiligheid die ik hier niet zal beschrijven. Met alle moeilijkheden die dit met zich meebrengt, moeten de onderhandelingen met nuchterheid en voorzichtige vastberadenheid worden gevoerd. Dit is de enige manier om onze gijzelaars – al onze gijzelaars – terug te sturen.
De bewering dat als we elke twee dagen steeds meer concessies doen, dit tot een deal zal leiden, is het tegenovergestelde van de waarheid. Een dergelijke aanpak in de onderhandelingen zal de vrijlating niet dichterbij brengen, maar juist verder weg duwen. De test van de resultaten ligt niet in het feit dat we zien dat we inspanningen leveren om tot een akkoord te komen, maar in het bereiken van vrijlating, in de daadwerkelijke terugkeer van onze gijzelaars naar huis.
Ik zou graag nog iets willen zeggen. Oproepen tot verkiezingen nu tijdens de oorlog, vlak voor de overwinning, zullen Israël minstens zes maanden verlammen; naar mijn schatting, gedurende acht maanden. Ze zullen de onderhandelingen over de vrijlating van onze gijzelaars verlammen en uiteindelijk leiden tot het beëindigen van de oorlog voordat de doelstellingen ervan zijn bereikt. De eerste die dit zal prijzen zal Hamas zijn, en dat zegt genoeg.
Ik herhaal: ik ben vastbesloten om al onze gijzelaars, vrouwen en mannen, burgers en soldaten, de levenden en de slachtoffers terug te sturen. Ik laat er niet één achter.
Met de hulp van God zullen we succesvol zijn. Samen zullen we vechten en samen zullen we winnen."
