Screenshot
Donderdagavond heeft premier Netanyahu een tv.-toespraak gehouden, waarvan onderstaand de volledige tekst.
"Beste burgers van Israël,
Aan het begin van mijn opmerkingen zou ik mijn condoleances willen betuigen aan de families van degenen die zijn vermoord bij de weerzinwekkende terroristische aanslag bij Eli, moge God hen wreken. Sinds het begin van de oorlog hebben we bijna 400 terroristen in Judea en Samaria geëlimineerd. De strijd is nog steeds aan de gang; het heeft van ons hoge kosten geëist.
Sinds 7 oktober voeren we twee campagnes: een militaire campagne en een diplomatieke campagne. De militaire campagne is bedoeld om Hamas te vernietigen, al onze gijzelaars terug te sturen en ervoor te zorgen dat Gaza nooit meer een bedreiging voor Israël vormt. De diplomatieke campagne is bedoeld om de militaire campagne de tijd en middelen te geven om deze doelen te bereiken – totdat de totale overwinning is behaald.
Vijf maanden lang hebben mijn collega's en ik dagelijks samengewerkt met wereldleiders en in de mondiale media om vrijheid van handelen voor de IDF en de veiligheidstroepen mogelijk te maken. Deze vrijheid van handelen is ongekend in de geschiedenis van de staat.
Als premier van Israël ben ik vastbesloten onze existentiële belangen veilig te stellen, ondanks de groeiende en toenemende druk die op ons wordt uitgeoefend. Dit is hoe mijn voorgangers op beslissende momenten handelden: ondanks internationale tegenstand riep David Ben-Gurion de onafhankelijkheid van Israël uit. Levi Eshkol begon aan de Zesdaagse Oorlog en Menachem Begin gaf opdracht tot de aanval op de Iraakse kernreactor. Dit is wat ik ook jarenlang heb gedaan als premier, ondanks grote druk: in de voortdurende strijd tegen het Iraanse kernprogramma, door de pogingen om ons te dwingen een Palestijnse terroristische staat te accepteren stop te zetten, en door het aantal nederzettingen te verdubbelen. in Judea en Samaria, ondanks de druk om ons volledig te wurgen.
En vandaag wijs ik, samen met mijn collega's, de internationale druk af om de oorlog te beëindigen voordat we al zijn doelstellingen hebben bereikt. Zoals ik al zei: ook al wordt deze druk steeds groter, onze inspanningen werpen vruchten af in de belangrijkste diplomatieke arena, en dat is natuurlijk de VS. Deze week werd een Harvard CAPS-Harris-poll gepubliceerd; het stelde vast dat 82% van het Amerikaanse publiek Israël steunt. Dat wil zeggen dat ruim vier van de vijf Amerikaanse burgers ons steunen en niet Hamas. Deze brede steun geeft ons verdubbelde energie om de campagne voort te zetten tot aan de totale overwinning.
We ondernemen krachtige actie tegen onze vijanden op alle fronten: in het noorden vallen we Hezbollah aan, elimineren de hoge commandanten van het land en Iran in onze regio en verhinderen hen hun moordzuchtige plannen uit te voeren.
In het zuiden gaan we door met het uitschakelen van de bataljons van Hamas in Khan Yunis en zij bereiden zich ook voor op de voortzetting ervan. En laat het u duidelijk zijn: er komt een vervolg. De overwinning op Hamas vereist de eliminatie van alle resterende Hamas-bataljons, zowel in het centrum van de Gazastrook als in Rafah. We zullen dit doen terwijl we de burgerbevolking uit de gevechtsgebieden evacueren. We zullen dit doen met zorg voor de humanitaire behoeften en we zullen dit doen met respect voor het internationaal recht – want zo werken we.
Tegelijkertijd doen we een niet aflatende poging om al onze gijzelaars terug te sturen. Burgers van Israël, dit is een heilig doel; wij zijn er de klok rond mee bezig. Ik eis dat ik vooraf de namen weet van alle gijzelaars die in het overzicht zullen worden opgenomen. Ik heb nog geen antwoord gekregen op de twee vragen en het is nog te vroeg om, ondanks onze bereidheid, te zeggen of we in de komende dagen tot een schets voor een extra release zullen komen. We doen grote inspanningen om daarin te slagen, maar één ding is u duidelijk: we zullen niet capituleren als we geconfronteerd worden met de misleidende eisen van Hamas. We zullen dit niet doen, want als we capituleren, zullen we hier eenvoudigweg niet zijn. Maar dankzij de combinatie van militaire druk en harde onderhandelingen zijn we er tot nu toe in geslaagd 112 van onze gijzelaars levend terug te brengen. We zijn vastbesloten ze allemaal terug te sturen. Met of zonder schets, we zullen vechten tot de totale overwinning.
Burgers van Israël, wij bereiken de doelstellingen van de oorlog dankzij de heldenmoed van onze strijders en de eenheid onder ons. Onlangs kwam deze eenheid tot uiting in een ongekende stemming in de Knesset – 99 parlementsleden stemden in met mijn initiatief om tegen het internationale dictaat te stemmen om ons de oprichting van een Palestijnse staat op te dringen. De laatste keer dat er 99 Knessetleden bij elkaar waren was dertig jaar geleden, over het vredesakkoord met Jordanië. Als we samen staan, zijn we heel sterk. Sinds het begin van de oorlog hebben we verbazingwekkende eenheid getoond op het slagveld en in de Israëlische samenleving, een eenheid die zowel onze vijanden als vrienden versteld heeft doen staan.
Iedereen die hier komt, zegt mij, of het nu in de taxi is, op straat, of in onze ontmoetingen met verschillende sectoren: 'We treffen hier een verbazingwekkende eenheid aan.' Ze zien onze soldaten en zeggen: 'We ontmoeten hier een wonderbaarlijke eenheid.' Dit zeggen buitenlandse bezoekers.
We moeten doorgaan met deze eenheid om de totale overwinning te behalen. In deze geest ben ik ervan overtuigd dat we de macht hebben om zelfs de kwestie van het delen van de lasten en het in dienst nemen te overwinnen. Ten eerste moeten we de last van de reserveplicht verlichten en de compensatie voor dienstplichtigen en reservisten verhogen. Ik ben het niet eens met het voornemen om de reserveplicht over de hele linie te verdubbelen; om het drie- of viervoudig te verhogen. De IDF kan indien nodig doorgaan met het uitvaardigen van noodoproepbevelen, afhankelijk van de behoefte.
Ten tweede bereid ik een wet voor om degenen die het leger verlaten dramatisch te compenseren door grote kortingen te geven op land in Galilea, de Negev en nationale preferentiegebieden. Ik zal u een voorbeeld geven: een ontslagen soldaat die geen appartement bezit, krijgt 90% korting op het land, en een ontslagen gevechtssoldaat zonder appartement krijgt een korting van 95%, bijna gratis. Onze heldhaftige strijders hebben dit verdiend. Ze verdedigden ons huis en krijgen nu land waarop ze huizen kunnen bouwen.
Ten derde, met betrekking tot dienstneming. Ik waardeer ten zeerste de Thorastudie van onze ultraorthodoxe broeders. Ik erken en waardeer ook dat zij zich aansluiten bij de civiele nood- en reddingsorganisaties die heilig werk doen. In aanvulling hierop moet ik echter zeggen: men kan het gevoel bij het publiek over de kloof in het delen van de veiligheidslast niet negeren. Ik zal je nog iets anders vertellen: het ultraorthodoxe publiek erkent deze behoefte ook. Zij is bereid de situatie te veranderen. Daarom zullen we doelen stellen voor het rekruteren van ultraorthodoxe mannen voor de IDF en de burgerdienst. We zullen ook bepalen hoe we de implementatie van deze doelen kunnen garanderen. Het is mogelijk deze regeling te verwezenlijken zonder de natie te verdelen en zonder tegen wie dan ook op te zetten.
Ik ben er zeker van dat het mogelijk is om voor deze regeling een meerderheid in de Knesset te krijgen, maar één ding is mij duidelijk: het is onmogelijk om absolute overeenstemming te bereiken. Weet jij waar absolute overeenstemming bestaat? In Noord-Korea. In een democratie is er de instemming van de meerderheid. Wie absolute overeenstemming eist, zal geen enkele overeenkomst bereiken. Het is voldoende dat iemand in de coalitie geïnteresseerd is om naar verkiezingen te gaan, dan worden wij meegesleept in verkiezingen. Het is voldoende dat als er een element is met extremistische eisen op het gebied van de rekrutering – op welke manier dan ook – we ook naar verkiezingen zullen worden meegesleurd.
En wat is nu de betekenis van algemene verkiezingen? Algemene verkiezingen betekenen het stoppen van de oorlog, dat wil zeggen de nederlaag van Israël. Algemene verkiezingen betekenen dat het land zes, misschien wel acht maanden verlamd raakt. Zes maanden waarin het land, de regering en de Knesset verlamd en verscheurd zullen zijn. In een dergelijke situatie zullen de handen van de regering gebonden zijn. Het zal niet in staat zijn beslissingen te nemen – niet over de gijzelaars, niet over Rafah, niet over Hezbollah, nergens over.
En niet alleen zal de regering verlamd en verscheurd worden – onze soldaten zullen ook verscheurd worden. Het gaat hier niet om gemeenteraadsverkiezingen, waarbij een soldaat uit Hebron samen met een soldaat uit Ramat Hasjaron in een APC zit. Bij deze verkiezingen was er geen ruzie onder hen; ieder keek naar zijn eigen zaken. Maar bij algemene verkiezingen zullen er niet alleen ruzies zijn, maar ook emoties, kampen en verzet. Dit zal een dodelijk vuur zijn binnen onze nationale APC. Dit mag ons niet overkomen tijdens een oorlog, terwijl we zo dicht bij de overwinning zijn.
Burgers van Israël, ik herhaal u dat algemene verkiezingen tijdens de oorlog een nederlaag voor Israël zouden betekenen. Dit is precies de droom van Sinwar, Nasrallah en Iran. Ze wachten er gewoon op. Ik weet waar ik het over heb. Ik zal u nog iets vertellen: alle leden van het kabinet weten waar ik het over heb.
Daarom, burgers van Israël, is dit de tijd voor eenheid. Dit is het moment voor afspraken onder ons. Samen met u zeg ik vanavond tegen de leiders van de wereld, tegen zowel onze vrienden als onze tegenstanders: vergis ons niet. We zijn vastbesloten om tot het einde te vechten, tot de totale overwinning.
We zullen ons altijd herinneren dat dit allemaal bereikt is dankzij onze soldaten. Dit alles wordt bereikt dankzij de helden van het volk. Ik groet hen omdat ze moedig zijn, omdat ze voorwaarts stormen te midden van zelfopoffering, en ik omhels de families van de gevallenen, in hun ondraaglijke pijn.
Aan het begin van de week gingen mijn vrouw Sara en ik naar Shavei Shomron en bezochten de familie van St.-Sgt. Neria Baleta, van de Givati Brigade Verkenningseenheid, die heldhaftig sneuvelde in de strijd in de Gazastrook. Neria is de zoon van rabbijn Rahamim en Bat-Sheva, die vanuit Ethiopië alijah naar Samaria maakten. Neria's grootvader werd op weg naar Zion in Soedan vermoord, en zijn kleinzoon was een dappere strijder die voor Zion viel. We huilden samen met de rabbijn, de vader Rahamim en de moeder Bat-Sheva, terwijl ze met emotie spraken over hun heldhaftige zoon, die van zijn volk en zijn land hield.
Voor Neria, voor alle gevallenen, voor de veiligheid van onze toekomst zullen we blijven vechten tot de totale overwinning.
Samen zullen we vechten en met de hulp van God zullen we samen winnen."
