Foto IDF-woordvoerder
Het rekruteringsproces van korporaal Nathaniel Casey was helemaal niet eenvoudig: toen hij het eerste bevel ontving, werd hij onmiddellijk vrijgesteld van dienst vanwege politiezaken. Maar hij had een droom - om een strijder te worden in een elite-eenheid, en hij ging niet opgeven.
Na veel moeite slaagde hij erin dienst te nemen en werd hij toegelaten tot de Nahal patrouille. Zijn commandant, kapitein Nir Polak, ontdekte het pad vol moeilijkheden dat hij doormaakte, in een van hun eerste gesprekken aan het begin van zijn training. Tegelijkertijd werd kapitein Polk zich bewust van een andere moeilijkheid: korporaal Casey moest de hele reis zonder zijn vader afleggen.
Hij en zijn gezin emigreerden ongeveer vier jaar geleden vanuit Ethiopië naar Israël, en twee jaar later vlogen zijn ouders terug om hun familie te bezoeken. Terwijl zijn moeder erin slaagde terug te keren naar Israël, raakte zijn vader verstrikt in de burgeroorlog in de regio Tigrai. Sindsdien heeft de familie Kasei niets meer van hem gehoord. "Ze wisten niet wat er met hem was gebeurd", zegt kapitein Polk, "het was niet eens mogelijk om te zeggen of hij leefde of dood was."
Foto IDF-woordvoerder
Korporaal Casey herinnert zich pijnlijk deze periode van onzekerheid: "Ik hoorde dat de oorlog begon en ik dacht dat hij zou bellen. Ik hoopte dat het vandaag zou gebeuren, over een week of over een maand maar hij nam geen contact op en zo gingen er twee jaar voorbij."
Toen kapitein Polk van de ingewikkelde situatie hoorde, wist hij één ding: hij zou er alles aan doen om de vader van korporaal Casey herenigd te krijgen met zijn familie. Ik verzekerde hem vastberaden dat ik alles zou proberen', zei hij, 'ik wilde dat zijn vader hem de baret zou geven aan het einde van deze training.'
En zo begonnen twee lange en uitdagende reizen voor hen. De reis van korporaal Casey, die door een opleiding tot strijder ging en zich door geen enkele moeilijkheid liet tegenhouden; en de reis van kapitein Polk, die tijdens zijn training moeite deed om een manier te vinden en de terugkeer van zijn vader naar Israël te bevorderen.
Ongeveer een week voor het einde van de training gebeurde er iets dat het hele plaatje veranderde. Korporaal Casey keerde terug uit het leger naar huis en hoorde zijn moeder in het Amhaars aan de telefoon praten. Toen ze hem de hoorn overhandigde, ontdekte hij tot zijn verbazing dat zijn vader aan de andere kant van de lijn zat. Na twee jaar niet gesproken te hebben, het moment waarop hij had gewacht was eindelijk aangebroken.
"Nathaniel vertelde me wat er dat weekend was gebeurd en ik wist dat dit het moment van de waarheid was", zegt kapitein Polk. "We weten waar zijn vader is en we moeten deze kans grijpen - want het is nu of nooit." Hij kwam naar de commissie waar ze alle vereiste verzoeken goedkeurden, en samen met de TA-officier deden ze dat. Het verzoek werd goedgekeurd, en een dag later zat de vader van korporaal Casey al op de vlucht naar Israël.
Dit waren twee complexe en uitdagende jaren, die eindigden met een enorme knuffel in Israël. "Het was zo opwindend om het te zien aldus de kapitein, en nog meer - als vader", zegt kapitein Polk met opwinding en sprankelende ogen, ik wist dat het het juiste was om te doen: om een familie weer te herenigen."
Een week later ging korporaal Casey op zijn baretreis, en aan het eind kwam nog een verrassing: In een emotionele afsluiting, en precies zoals de kapitein hem had beloofd, betrad zijn vader het ceremonieplein en overhandigde hem de baret van kapitein Polk.
