Screenshot YouTube
Dit artikel verscheen eerder in de Hebreeuwse website van de IDF en is geschreven door Avital Pashchor en Hila Gad.
Voor de eerste keer in zijn geschiedenis opereert een luchttoevoereenheid in het luchtruim boven de Gazastrook en laat alles uit de lucht vallen wat de strijders in Gaza ontberen. We spraken met bevoorradingscommandanten van de Hits, Squadron 103 en Eenheid 757 over alle stappen in wat alleen kan worden omschreven als een moderne realisatie van Hamans wonder: "Voedsel, brandstof, munitie en uitrusting - alles wat de strijdkrachten op de grond nodig hebben, we zullen er voor zorgen.
Als je bent onderwezen in de verhalen uit de Bijbel en hebt gehoord over manna, het voedsel dat de Israëlieten in de woestijn kregen, of als je naar de ‘regen van falafel’ hebt gekeken, word je waarschijnlijk vergezeld door een onschuldige kinderdroom: heerlijk eten dat uit de woestijn valt. de hemel en regelt de situatie in tijden van nood.
Voor het eerst sinds de Tweede Libanonoorlog bewijst de IDF dat er geen wonder nodig is en dat dit geen cartoon is. In de Marom Brigade is voor dit doel een speciale eenheid actief, onder de naam - "Luchttoevoer".
"In één zin: wij zijn gespecialiseerd in het droppen van uitrusting voor het manoeuvreren van strijdkrachten op het slagveld", legt de commandant van de Hits-bevoorradingseenheid, luitenant-kolonel E. uit, "de eenheid komt in actie in situaties waarin mobiele logistiek op wielen niet mogelijk is. dat wil zeggen, met behulp van voertuigen."
Van voedsel, via medische apparatuur, munitie en zelfs tot hummers (ja, je leest het goed, vier wielen, een stuur, een motor – vier ton), met de medewerking van de grondwapens en de luchtmacht weet de eenheid hoe om bijna alles te laten vallen. "Wat de strijdkrachten op de grond nodig hebben, zullen wij waarmaken."
De vraag naar apparatuur vanuit het veld neemt toe. De strijders informeren de divisie over hun behoeften, en de officieren van de vluchtorganisatie – de vertegenwoordigers van de eenheid – vertalen dit naar een antwoord dat gegeven kan worden. "Na een goedkeuringsproces pakt ons reservebataljon alle koffers zorgvuldig in", legt de commandant uit, "een hoeveelheid die kan oplopen tot 300 ton per dag."
Parachute-dropping is geen eenvoudige zaak, zeker in oorlogstijd, en als het gaat om de gereedschappen die de strijdkrachten in het veld nodig hebben, zijn uitrusting, een parachute en een vliegtuig niet voldoende om de missie te volbrengen. "Er zijn een aantal belangrijke dingen", aldus luitenant-kolonel E., "de verpakkingsmethode, zodat er geen schade aan het pakket ontstaat, het in het vliegtuig krijgen, de volgorde van opslag en het precies verlaten van de kofferbak, zodat de parachutes opengaan en de locatie van de troepen bereiken."
Foto IDF woordvoerder
“Dit is een van de belangrijkste taken van het squadron”, zegt de commandant van het 103 squadron, luitenant-kolonel S., “hoewel de uitvoering zeer uitdagend is, maar om degenen op de grond te helpen, betekent het ter plaatse zijn. hart van het evenement en dat is verbazingwekkend."
"Bij bepaalde missies kan het gewicht van het geleverde materieel zo'n 20 ton bereiken", zegt de commandant van de laadeenheid (757), luitenant-kolonel Such. De leden van het luchtteam ontvangen alle relevante gegevens over het gewicht van de pakketten, en samen met de 'Afsania-koeriers' - skydiving-instructeurs, regelen ze dienovereenkomstig in het vliegtuig.
Na al het regelen, de logistiek en de talloze kleine details gebeurt het. Het vliegtuig bevindt zich op zeer lage hoogte in de lucht, de piloot opent de achterdeuren en de leden van het cockpitpersoneel laten de vracht los. "Op het droppunt gebeurt alle magie: een verbinding tussen lucht en grond. Er heerst volledige stilte - iedereen is in topconcentratie. Alles moet precies tot op de millimeter nauwkeurig zijn, zodat de kracht eronder de lading op de juiste plaats en op de juiste plek ontvangt. tijd", beschrijft luitenant-kolonel M.
Foto IDF woordvoerder
In een laatste wanhopige poging voor het succes van de missie wordt op de pakketten een GPS-systeem geïnstalleerd dat weet hoe de parachute naar het punt moet worden geleid dat van tevoren wordt gevoed. Dit maakt het mogelijk om de lading op een precieze manier aan de grondtroepen af te leveren, waardoor het risico voor het vliegtuig wordt verminderd.
“In Khan Yunis was er geen mogelijkheid om materieel op een logistieke manier te vervoeren, dus lieten we munitie, voedsel, dieselbrandstof en water voor de jagers uit de lucht vallen”, herinnert luitenant-kolonel S. zich. “Het is een grote voldoening om op een vlucht als deze zitten, en te weten dat er aan het einde een strijdmacht is die voedsel en munitie heeft ontvangen om door te vechten. Toen ik landde, had ik niet eens tijd om bij het squadron te komen, en al vanaf OG 98 belde ik om ons te bedanken. Het is het meest opwindend. Dankzij de diepe verbinding tussen het squadron, de luchttoevoer en de grondarm is dit geweldige Er gebeurt iets - en geeft een gevoel dat niet in woorden kan worden beschreven."
