Foto IDF woordvoerder
Dit artikel stond eerder op de Hebreeuwse pagina van de IDF en is geschreven door Avital Pashhor.
Een vuursnelheid in de dubbele cijfers per minuut, een snelheid van zo'n 100 km/u en wielen in plaats van een rups. Het artilleriekorps begon al vóór de oorlog met de implementatie van het 'blade', maar al aan het begin van de oorlog kwam het in gebruik genomen als een dreun. Na al ongeveer 100 'speerraketten' te hebben afgevuurd, begrijpen mijn jagers en de jagers van compagnie C van bataljon 334 dat ze geschiedenis schrijven. Nadat ik heb gehoord over de mogelijkheden van de nieuwe draagraket, is het tijd om het in actie te laten zien.
De innovaties en upgrades die de IDF sinds de oorlog hebben ingevoerd, zijn natuurlijk ook niet aan de artillerie ontsnapt. Helemaal aan het begin heeft het leger de 'Lehav'-lanceerinrichting ingehuldigd - wat de regels van het spel verandert.
Foto IDF woordvoerder
Het nieuwe instrument kwam terecht in het arsenaal van het 334e bataljon, dat tot nu toe gebruik maakte van de 'Manatch' (MLRS), en brengt capaciteiten met zich mee die voorheen niet in het korps aanwezig waren: sneller en met een aanzienlijk hogere vuursnelheid. Al in één oogopslag zie je de belangrijkste verandering: de bekende rups is vervangen door wielen.
"Ze zorgen ervoor dat het voertuig met een snelheid van maximaal 100 km/u kan rijden, zelfs op de weg, dus er is geen transport nodig", legt commandant van raketten en radars in het artilleriekorps, luitenant-kolonel Ran Kotek, uit. die verantwoordelijk was voor de implementatie van de 'Lahab' in het leger "Dit maakt kopiëren tussen sectoren mogelijk - het bataljon kan zelfstandig en snel bewegen naar waar het nodig is."
De ‘mentache’. Door de rups is het gereedschap lastig te verplaatsen. Foto IDF woordvoerder
"Mijn compagnie begon het proces van het assimileren van de draagraket een paar maanden eerder dan de rest van het bataljon, daarom wisten we hoe we moesten schieten", zegt majoor Adi, MP3 van het 334e bataljon. Met het uitbreken van de oorlog besefte het leger dat het was beter om nu te profiteren van de mogelijkheden van de nieuwe tool, en daarom al. Op 8 oktober gingen het hoofdkantoor en zijn bedrijf naar het zuiden. "We hadden nog geen officiële schietvergunning, we waren gewoon bezig als een razende te leren en met voorbereiden."
Slechts twee dagen later vuurden ze voor de eerste keer de nieuwe 'Lahab' af en lanceerden ze de 'Spear' geleide raket om gerichte doelen te vernietigen. De dag ervoor, op 9 oktober, werd een nieuwe mijlpaal geregistreerd in het bataljon: de eerste speerschieten sinds de Tweede Libanon, maar deze werd afgevuurd op Manthatch. De volgende dag lanceerde de 'Blade', zoals gezegd, dezelfde raket.
"De treffer was precies, iedereen was erg opgewonden", herinnert majoor Adi zich. "Dit was het openingsschot van onze strijd, van daaruit gingen we anderhalve maand lang door met meerdere aanvallen op terroristische doelen in Gaza - met behulp van 'Lahab'. De mogelijkheden van de draagraket zorgen voor een vrijwel volledige bewegingsvrijheid, dus waar we ook nodig waren, kwamen we snel aan."
Mocht je het je afvragen: de 'Lahab' is, in tegenstelling tot zijn oudere broer de 'Mentatch', een blauw-witte ontwikkeling, gebaseerd op de basis van de 'PULS'-draagraket van Elbit Systems. Het werd geopend in 2020 en al dat jaar werd het opgenomen in de IDF en geïntegreerd in de training van het artilleriekorps.
De draagraket zorgt voor een aanzienlijke krachtverdubbeling omdat hij compatibel is met een verscheidenheid aan precisieraketten, trajectcorrectors en meer. De lans is eigenlijk het kleinste van de geschikte wapens, heeft een impactbereik van ongeveer 35 km en kan er tientallen tegelijk afvuren. Dit is een kracht die niet in woorden kan worden uitgelegd”, benadrukt luitenant-kolonel Kotek. 'Lehav' is ook in staat om meer geavanceerde raketten te lanceren met een bereik van ongeveer 300 km, zij het met een lagere vuursnelheid dan het lanceren van speerraketten.
Foto IDF woordvoerder
En de resultaten zijn zichtbaar in het veld. "Het was moeilijk te missen hoe effectief ons schieten was", beschrijft majoor Adi, "we schoten ongeveer honderd langeafstandsraketten af. We hebben de doelwitten van Hamas en de terroristen geraakt, en later hebben we de manoeuvreerkrachten verdedigd."
Tegenwoordig worden de mannen en vrouwen van Company C ingezet aan de grenzen van het noorden van het land. Ze zijn bewapend met een speer en een 'Ream Eitan' - een raket met clustermunitie die in staat is een gebied te ontruimen. in een ruime straal, klaar voor elke activiteit die nodig kan zijn.
‘Iedereen hier in het bedrijf begreep dat ze geschiedenis schreven,’ vertelt majoor Adi, ‘lansschieten is niet iets wat je elke dag meemaakt. De strijders weten dat ze aan iets belangrijks deelnemen en dat er later nog meer missies volgen. Ze hebben deze dingen als eerste meegemaakt in het bataljon en zijn gemotiveerd voor elk scenario."
Comments