VIDEO: Na 150 jaar onderzoek hebben archeologen in de Stad van David een van de monumentale vestingwerken blootgelegd die de koningen van Jeruzalem beschermden
- Joop Soesan
- 21 jul 2024
- 4 minuten om te lezen
Dr. Yiftah Shalev van de Israel Antiquities Authority voor een deel van de gracht. Foto Eliyahu Yanai, City of David
Bij de Stad van David in het Jerusalem Walls National Park hebben archeologen van de Israel Antiquities Authority en de Universiteit van Tel Aviv een enorme gracht ontdekt, minstens negen meter diep en minstens 30 meter breed.
Gedurende de afgelopen 150 jaar zijn er veel pogingen ondernomen om de gracht te identificeren, en nu is deze voor het eerst onthuld. De gracht diende waarschijnlijk om de bovenstad, waar de tempel en het paleis zich bevonden, van de benedenstad te scheiden en te beschermen.
De ontdekking zal begin juli worden gepresenteerd op de 'Jerusalem Studies Experience'-conferentie van de Stad van David.
Prof. Yuval Gadot van de Universiteit van Tel Aviv naast de noordkant van de gracht die Jeruzalem beschermde, en naast hem uitgehouwen rotskanalen. Credit: Eric Marmur, City of David.
Wie verdeelde Jeruzalem in tweeën? Een enorm fort ontdekt tijdens de opgravingen van de Givati-parkeerplaats bij de Stad van David in het Jerusalem Walls National Park lost een 150 jaar oud mysterie op. De gracht, ontstaan door uitgebreide steengroeven, vormde een enorm kanaal dat de Stad van David scheidde van de Tempelberg en het Ofel-gebied. Loodrechte kliffen aan weerszijden van de gracht maakten deze onbegaanbaar. Aanvankelijk was het doel van deze rotstekening onduidelijk, maar verdere opgravingen, en het koppelen ervan aan ontdekkingen uit het verleden, hielpen het te onthullen als de noordelijke vestinglijn van de benedenstad.
Sectie van de monumentale vestingwerken die de koningen van Jeruzalem beschermden. Credit: Eliyahu Yanai, City of David
Volgens de directeuren van de opgraving, prof. Yuval Gadot van de afdeling Archeologie en Oude Culturen uit het Nabije Oosten van de Universiteit van Tel Aviv en dr. Yiftah Shalev van de Israel Antiquities Authority, "is het niet bekend wanneer de gracht oorspronkelijk werd doorgesneden, maar er zijn aanwijzingen dat dit het geval is." werd gebruikt in de eeuwen dat Jeruzalem de hoofdstad was van het koninkrijk Juda, bijna 3000 jaar geleden, te beginnen met koning Josia. Gedurende die jaren scheidde de gracht het zuidelijke woongedeelte van de stad van de heersende Akropolis in het noorden stad waar het paleis en de tempel zich bevonden“.
De noordelijke vesting van Jeruzalem. Credit: Eric Marmur, City of David
De aanleg van de gracht was een grootschalige, monumentale operatie, bedoeld om de natuurlijke topografie te veranderen en aan te passen om de macht van de heersers van Jeruzalem te demonstreren aan degenen die de poorten binnenkomen. Volgens de onderzoekers benadrukt deze actie, die aanzienlijke technische vaardigheden en middelen vereiste, de kracht en capaciteiten van de toenmalige heersers van de stad.
De afgelopen 150 jaar zijn er talloze pogingen gedaan door onderzoekers en archeologen om de route van het noordelijke fort van Jeruzalem te traceren, maar deze is pas nu definitief onthuld tijdens de opgravingen van de Givati-parkeerplaats. Deze opgravingen vinden plaats in de Stad van David, beheerd door de Israel Antiquities Authority en de Universiteit van Tel Aviv, en gefinancierd door de City of David Foundation.
Volgens prof. Yuval Gadot, directeur opgravingen van de afdeling Archeologie en Oude Culturen uit het Nabije Oosten van de Universiteit van Tel Aviv, “hebben we na de dramatische ontdekking de eerdere opgravingsrapporten opnieuw onderzocht, geschreven door de Britse archeoloog Kathleen Kenyon, die opgravingen deed in de stad David in de jaren zestig, in een gebied iets ten oosten van het huidige Givati
Het werd ons duidelijk dat Kenyon opmerkte dat de natuurlijke rots naar het noorden helt, op een plek waar deze natuurlijk had moeten stijgen. Ze dacht dat het een natuurlijke vallei was, maar nu blijkt dat ze het vervolg van de gracht, die in het westen was uitgehouwen, had blootgelegd. Door de verbinding van de twee onoverdekte delen ontstaat een diepe en brede gracht die zich over minstens 70 meter uitstrekt, van west naar oost.’ Hij voegt eraan toe dat ‘dit een dramatische ontdekking is die een hernieuwde discussie opent over de termen uit de bijbelse literatuur die verwijzen naar de topografie van Jeruzalem, zoals de Ophel en de Millo".
Dr. Yiftah Shalev, directeur opgravingen namens de Israel Antiquities Authority, wijst erop dat “de datum waarop de gracht werd doorgesneden onbekend is. Dergelijke belangrijke bouwplannen en steengroeven in Jeruzalem dateren gewoonlijk uit de Midden-Bronstijd – ongeveer 3800 jaar geleden.” (het begin van het 2e millennium vGT). Als de gracht in deze periode werd doorgesneden, was het de bedoeling om de stad tegen het noorden te beschermen – het enige zwakke punt van de helling van de Stad van David. Hoe dan ook, we zijn ervan overtuigd dat dit het geval was gebruikt ten tijde van de Eerste Tempel en het koninkrijk Juda (negende eeuw vGT), waardoor het een duidelijke buffer creëerde tussen de woonstad in het zuiden en de bovenstad in het noorden".
Het oude Jeruzalem werd gebouwd op een smalle en steile bergkam, die zich uitstrekte over heuvels en valleien die het in verschillende delen verdeelden, waardoor het moeilijk was om van de ene eenheid naar de andere te gaan. Daarom is het niet verrassend dat veel van de koninklijke bouwbedrijven in Jeruzalem verband hielden met de noodzaak om de topografie opnieuw vorm te geven. In het eerste boek Koningen (11:27) wordt bijvoorbeeld een actie van dit type genoemd die koning Salomo uitvoerde: "Salomo bouwde de 'Millo' op en sloot de bres in de Stad van David, zijn vader."
Nu wordt het duidelijk dat de stad gedurende de hele ijzertijd (de dagen van de Eerste Tempel) – de periode waarin de boeken van de Bijbel werden samengesteld – in ten minste twee afzonderlijke delen was verdeeld. Deze scheiding bleef ook bestaan tijdens de Perzische en Hellenistische perioden.
Volgens Eli Escusido, directeur van de Israel Antiquities Authority: “De opgravingen in de Stad van David blijven verbazen; opnieuw worden er ontdekkingen onthuld die een nieuw en levendig licht werpen op de bijbelse literatuur. Deze gigantische opgraving, omringd door enorme uitgehouwen muren, is het onmogelijk om niet vervuld te zijn van verwondering en waardering voor die oude mensen die ongeveer 3800 jaar geleden letterlijk bergen en heuvels hebben verplaatst.'
De resultaten van de opgraving zullen worden gepresenteerd op de conferentie "Jerusalem Studies Experience" van de Stad van David, die begin augustus plaatsvindt.
コメント