Foto IDF woordvoerder
Dit artikel verscheen eerder in de Hebreeuwse website van de IDF en is geschreven door Ella Pelag.
Sergeant Stav en sergeant Tal behoorden tot de veiligheidstroepen die de terroristen identificeerden die bij het uitbreken van de oorlog Israëlisch grondgebied vanuit zee probeerden binnen te komen. We keerden met hen terug naar die momenten en hoorden over de samenwerking die leidde tot tientallen moorden en dwarsbomen: "We moeten een omschakeling in ons hoofd maken - omdat de levens van burgers in onze handen liggen."
Bij de controleposten van de zeearm zitten de bakshis (zeecontrole-eenheden), en ze hebben een duidelijk doel: aandacht besteden aan elke verandering in de sector en snel en efficiënt het schip identificeren dat op het eerste gezicht onschuldig lijkt, maar blijkt een vijandige factor te zijn die de veiligheid van het land in gevaar zou kunnen brengen.
“We houden de maritieme grens van Israël in de gaten,” leggen sergeant Tal en sergeant Stav uit, die de leiding hebben over een dienst in de Ashdod-arena, “en informeren de strijders over elke afwijking of dreiging. Onze missie is het voorkomen van infiltratie op het grondgebied van het land, door middel van correcte identificatie. in realtime en de richting van de krachten."
Foto IDF woordvoerder
En dat is precies wat er op 7 oktober gebeurde. Toen de Hamas-terroristen het grondgebied van het land begonnen binnen te dringen, negeerden ze ook pogingen om het land binnen te komen niet. “Om half zeven in de ochtend gingen de alarmen af, en daarmee ook ongewone gebeurtenissen op zee,” herinnert sergeant Stav zich. “We zagen door de detectiemiddelen een gewone vissersboot, ontworpen om ons te misleiden onder het mom van routine. Er begonnen ook rubberboten aan te komen en gingen verder naar het noorden. We realiseerden ons dat het een infiltratiepoging was naar het grondgebied van Israël - met als doel de bewoners schade toe te brengen.'
De vrouwelijke soldaten kennen het format als hun broekzak en daarom sprongen binnen een paar seconden de vrouwelijke krijgers en de marine strijders de arena in. ‘Samen met de anderen hebben we ons geconcentreerd op alles wat er gebeurde, en binnen honderd seconden gingen we van 0 naar 100,’ herinnert sergeant Tal zich. ‘Het is een race tegen de klok. Je moet een schakelaar in je hoofd omzetten en begrijpen dat je niet onder druk kunt komen te staan, omdat de levens van de burgers in onze handen liggen”.
De militaire voertuigen van bataljon 916 waren al in het gebied ingezet voordat het incident uitbrak. De terroristen. We bleven waarschuwen voor de hoeveelheid verandering die we zagen, ook al leek het klein.'
Na spannende minuten eindigde het eerste incident, waarbij de strijdkrachten dertig penetratiepogingen in de maritieme ruimte en aan de rand van Zikim Beach konden verijdelen.
‘Pas om 12.00 uur, toen we nog dienst hadden, kwam er iemand van buitenaf en zei dat er een oorlog was uitgebroken’, en keren ze terug naar dat moment, ‘plotseling viel het teken dat dat het geval was. Het overkomt ons, en dat als we tot nu toe zeer alert waren, we nu onze waakzaamheid nog meer moesten vergroten ".
Een dag later gingen de infiltratiepogingen door en gingen de veiligheidstroepen door met het aansturen van de instrumenten in samenwerking met de marinewapenjagers en luchtsteun. Ook deze keer schakelden de strijdkrachten tientallen terroristen uit en voorkwamen ze dat ze veel aanvallen konden uitvoeren.
Foto IDF woordvoerder
"Ondanks de moeilijke ochtend hielpen we elkaar kalm te blijven, te ontspannen en gefocust en scherp te blijven", besluit sergeant Stav. “Iedereen hier,” voegt zich bij sergeant Tal, “begrijpt de omvang van onze rol. We blijven elke dag van de week waakzaam, zodat we uiteindelijk onze missie zullen vervullen, en we zullen er alles aan doen om schade voor de burgers van Israël te voorkomen."
Comments