Hugo Houle wijst naar de hemel terwijl hij over de finishlijn rijdt. Foto via Israel Premier Tech team
Op de vraag hoe hij zijn overwinning in etappe 16 van de Tour de France zou omschrijven, antwoordde Hugo Houle eenvoudig met "ongelooflijk".
De Canadees kwam over de streep met zijn arm in de lucht wijzend naar de lucht en droeg de overwinning op aan Pierrik, zijn broer die tien jaar geleden werd gedood door een dronken chauffeur. Houle jaagt al tien jaar op deze overwinning.
“Ik kon het niet geloven toen ik over de streep kwam. Ik was gewoon zo blij. Dat was waar ik de afgelopen tien jaar van droomde. Deze is voor mijn broer ", zei Houle.
Een derde plaats op etappe 13 was al een indicatie van Houle's kracht tijdens de Tour de France van dit jaar en als het werkpaard dat hij is, heeft Houle zijn carrière doorgebracht met werken voor zijn teamgenoten, en bereikte het de grote ontsnapping van vandaag met als doel om voor teamgenoot Mike te rijden Bossen.
Na te zijn gedropt op de Port de Lers, jaagt Houle terug naar de kop van de race met nog 40 kilometer te gaan voordat hij aanvalt vanuit de gereduceerde groep aan de voet van de slotklim, de Mur de Péguère.
“Toen ik aanviel, was het eigenlijk om de tafel te dekken voor Mike Woods en toen ik zag dat ze me lieten gaan, sloeg Mike een gat, ik ging gewoon all-in. Ik ging vol gas. Je weet nooit hoe het afloopt in de ontsnapping. Soms heb je wat geluk nodig. Ik bedoel, ik was sterk en alles verliep soepel. Ik zei: 'Ok, ik ben erg moe, maar als ik de weg op ga, is het makkelijker voor Mike'. Niemand wilde zich binden en het gat was 40 seconden, toen 30 seconden. En toen was het gewoon een tijdrit tot het einde, alles of niets.”
Houle stond achter de tijdrit van zijn leven, het was gewoon Matteo Jorgenson die moest achtervolgen, maar de Amerikaan had Woods als gezelschap en gaf IPT het voordeel.
"Ik hield vol, maar ik had zoveel last van de steile klim", legde Houle uit. "Maar ik wist dat als ik met 30 of 40 seconden de top zou bereiken, ik het misschien zou kunnen. Het was krap, het was een lange tijd op 30 seconden, maar ik gaf nooit op. Ik won wat meer tijd in het technische gedeelte en toen ze me vertelden dat het gat één minuut was, wist ik dat ik het ging doen.”
Voor Houle is dit meer dan alleen de grootste overwinning uit zijn carrière. Het is een droom die uitkomt.
Foto via IPT team
“Ik had één droom: een etappe winnen voor mijn broer die stierf toen ik prof werd. Vandaag heb ik hem voor hem gewonnen. Ik heb tien jaar hard gewerkt en vandaag heb ik de overwinning voor hem behaald. Het is ongelooflijk, ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik ben gewoon zo blij."
"Met Woods die als derde over de streep kwam om het podium af te ronden en de laatste Canadees die een etappe won in de Tour (in 1988), Steve Bauer, achter Houle in de raceauto, was het een schitterende dag voor het Canadese wielrennen en IPT, zei Israel Premier Tech financier en partner Sylvan Adams.
“Ik ben zo trots op Hugo, Mike en het hele team. Wat een geweldige overwinning voor Hugo. Hij is een harde werker voor zijn teamgenoten, maar heeft in deze Tour laten zien wat een bijzondere renner hij werkelijk is. Hij won een paar dagen geleden bijna, dus hij zorgde ervoor dat hij vandaag won met zijn moedige rit. Dit is de eerste Canadese Tour-overwinning sinds Steve Bauer, die Hugo in de auto begeleidde. Ik hou van ons team", voegde Adams eraan toe.
De overwinning van Houle bezorgt de IPT zijn tweede overwinning in de Tour de France na de nadrukkelijke overwinning van Simon Clarke op etappe 5.
