Screenshot YouTube
"De geachte president Herzog en mevrouw Herzog,
Ik zal uw voorbeeld volgen en onze meest gewaardeerde gasten begroeten. In de eerste plaats de overlevenden van de Holocaust, die ons allemaal enorm inspireren, ook tijdens deze moeilijke oorlog. U bent het levende bewijs van de wederopstanding van het Joodse volk na de vernietiging van onze gemeenschappen. Jullie zijn echte helden.
Majoor Moshe Yedidyah Leiter, een bewonderde officier van de Shaldag-eenheid, trok ten strijde in de Gazastrook met de erfenis van de Holocaust op zijn schouders. Dit zijn niet alleen maar poëtische woorden; het is de realiteit. Tijdens zijn militaire dienst, toen zijn vader, Yechiel, hem vroeg: 'Hoe draag je zo'n zware last?' Moshe zei altijd: 'Het is de last van generaties. Een verantwoordelijkheidslast die betekenis geeft aan mijn dienst bij het Israëlische leger.'
Moshe Leiter is vernoemd naar zijn overgrootvader. Hij werd geboren in Galicië, verhuisde naar Wenen, vluchtte van Wenen naar Zwitserland, van Zwitserland naar Frankrijk en kwam terecht in New York. Veel van zijn familieleden werden genadeloos afgeslacht in de vernietigingskampen. Samen met zijn vrouw en kinderen slaagde hij erin Oostenrijk te ontvluchten in de week van de Anschluss, de annexatie van Oostenrijk bij nazi-Duitsland in 1938. Moshe en zijn familie vergaten nooit het geluid van de laarzen van de nazi-soldaten in de straten van Wenen.
Majoor Moshe Leiter, de achterkleinzoon van Moshe Leiter, leidde zijn soldaten in de oorlog in Gaza, wetende dat hij ook voor zijn overgrootvader vocht, en voor de zes miljoen Joden, onze broeders en zusters. Moshe, een van onze beste strijders en commandanten, vader van zes kinderen, viel tijdens zijn reservedienst in Beit Hanoun.
Tijdens de Shiva zei zijn vader Yechiel: 'Als de staat Israël niet was gesticht na de Holocaust, zou het beeld dat in ons gegraveerd zou zijn de foto zijn van de kleine jongen in het getto van Warschau met zijn handen omhoog in de lucht. tegen de geweren van de nazi-soldaten. Maar de staat Israël bestaat en legt wapens in de handen van onze zonen. Dat hebben we gedaan zodat we ons konden verdedigen tegen degenen die onze vernietiging nastreven.'
Morgen zal Yechiel Leiter, de rouwende vader, de Mars der Levenden in Auschwitz-Birkenau bijwonen. De boodschap die hij van daaruit zal sturen, Nooit meer, is ook onze boodschap hier vandaag, vanuit de heuvels van Jeruzalem.
Ik wil dit verduidelijken: Nooit meer is nu!
Omdat tachtig jaar na de Holocaust, na de onuitsprekelijke genocide op zes miljoen Joden, een derde van ons volk, de krachten van het kwaad opnieuw tegen ons in opstand kwamen, gedreven door puur kwaad. Ze hebben afgeslacht, mishandeld, verkracht, ontvoerd.
Ik zeg dit duidelijk: de gruwelijke terroristische aanslag van 7 oktober was geen Holocaust. Niet omdat het hen aan genocide ontbrak, maar omdat zij niet in staat waren deze uit te voeren. De bedoeling is hetzelfde; de nazi’s handelden om het Joodse volk volledig te vernietigen. De Hamas-moordenaars krijgen de opdracht precies hetzelfde te doen. Ze vermoorden baby's, kinderen, vrouwen, mannen, jongeren en ouderen. Dat doen ze zonder met hun ogen te knipperen. Ze hebben onze broeders en zusters ontvoerd, en de helft van hen wordt nog steeds ondergronds, in het donker, gegijzeld.
We zijn vastbesloten om ze allemaal – allemaal – uit dit donkere inferno te bevrijden, zowel degenen die nog leven als de doden. We zijn verplicht om ze naar huis te brengen, naar hun families, en een einde te maken aan deze aanhoudende nachtmerrie. Onze harten zijn bij hen.
Wij zullen de monsters van Hamas bevechten en voorgoed vernietigen. Ik zeg 'monsters', niet alleen vanwege de verschrikkingen die ze hebben begaan, maar ook vanwege het feit dat ze er trots op zijn. Ze zonden hun moorden live uit.
In een crèche in Gaza, die door Hamas als terreurbasis werd gebruikt, vonden onze soldaten een exemplaar van Hitlers lasterlijke boek Mein Kampf, vertaald in het Arabisch. In een ander huis vonden ze een meisjestablet met een foto van Adolf Hitler als achtergrond.
Een rechte lijn, zo sinister als maar kan, verbindt de moordenaars van weleer met de moordenaars van vandaag. Maar precies hier ligt het verschil tussen de Holocaust en de wederopstanding. Maar anders dan tijdens de Holocaust, toen we hulpeloos stonden tegenover onze vijanden, beschikken we vandaag de dag over onze eigen defensieve macht.
Na het bloedbad van 7 oktober zijn we een oorlog tegen onze aanvallers begonnen. Een oorlog die, met de hulp van God, zal eindigen in onze absolute overwinning.
Onze vijanden hebben een grote fout gemaakt. Ze dachten dat we zwak waren, verdeeld, verstoken van wortels en doorzettingsvermogen. Ze hadden het mis.
Op het moment van de waarheid stonden we samen, schouder aan schouder, vol veerkracht, vastberadenheid en kracht.
Mijn vrienden, het volk van Israël, onze test is om samen te blijven staan, helemaal naar de overwinning in de cruciale dagen die voor ons liggen. Dit is de enige manier om ons bestaan en onze toekomst veilig te stellen.
We vechten op twee fronten: het eerste is het fanatieke regime in Iran en zijn terreurorganisaties, die handelen met de duidelijke bedoeling om ons te vernietigen; de tweede, de antisemitische vulkaanuitbarsting die brandende lava van leugens tegen ons spuugt, over de hele wereld.
Ik zeg dit eenvoudig: het onderdrukte antisemitisme in het Westen, dat sinds de Holocaust onder de oppervlakte borrelde, steekt nu zijn lelijke kop op.
Vorige generaties verspreidden leugens over hoe Joden bronnen vergiftigden, het bloed van kinderen gebruikten om matza te maken en ziekten verspreidden. Tegenwoordig verspreiden ze nieuwe leugens, namelijk dat we genocide plegen en hongersnood veroorzaken in Gaza. Dit kan niet verder van de waarheid zijn.
Over welke genocide hebben ze het? Wij doen er alles aan om schade aan burgers te voorkomen. Wij nemen voorzorgsmaatregelen die geen enkel leger in de geschiedenis ooit heeft genomen.
Welke hongersnood? Vanaf het begin van deze oorlog lieten we talloze vrachtwagens gevuld met voedsel en medicijnen de Gazastrook binnen, om precies dat te voorkomen. Om een humanitaire crisis te voorkomen.
Net als in het verleden worden deze valse beschuldigingen niet tegen ons geuit vanwege de dingen die we doen, maar vanwege het simpele feit dat we bestaan. Helaas geloven veel mensen deze flagrante leugens, en ze geloven ze om één reden en slechts één reden: omdat we Joden zijn.
Wat een moreel bankroet.
De leugen is waarheid geworden, de waarheid is in leugens veranderd. Zoals de profeet Jesaja zei: 'Wee hun die het kwade goed noemen en het goede kwaad; die duisternis in licht veranderen, en licht in duisternis.'
Deze waanzin heeft de meest prestigieuze campussen van het Westen bereikt. Joodse studenten, aanhangers van Israël, worden geconfronteerd met bedreigingen, laster en intimidatie. Ze zijn bang om gezien te worden met Joodse symbolen: hun keppeltjes, gebedssjaals, Davidssterren. Joodse professoren en academici worden in elkaar geslagen en vernederd. Gehersenspoelde pestkoppen dringen klaslokalen binnen en breken de ramen.
Dit doet denken aan wat er in de jaren dertig op Duitse universiteiten gebeurde. Ja, ze hebben ook ramen gebroken. Alleen deze keer gebeurt het in Amerika in 2024.
Onze broeders en zusters in de diaspora, wij staan naast u tegen de haat hier, en tegen de haat daar.
Niet minder schandalig is wat er zou kunnen gebeuren in het Internationaal Strafhof in Den Haag.
Deze rechtbank, die werd opgericht als reactie op de Holocaust en andere verschrikkingen, om ervoor te zorgen dat Never Again, overweegt arrestatiebevelen uit te vaardigen tegen de leiders en commandanten van Israël.
Als een dergelijke stap wordt gezet, zal het de bedoeling zijn om onze handen te binden en ons fundamentele recht op zelfverdediging te ondermijnen.
Hoe absurd!
Hoe worden gerechtigheid en geschiedenis verdraaid!
Deze stap zou een onuitwisbare smet op het idee van rechtvaardigheid en internationaal recht zetten.
De poging om onze handen vast te binden komt van verschillende partijen in de internationale gemeenschap.
Van hieruit, vanuit Jeruzalem, aan de vooravond van de Holocaust Memorial Day, stuur ik luid en duidelijk een boodschap: 'Je zult onze handen niet binden.'
Als Israël gedwongen wordt alleen te staan, zullen wij alleen staan en zullen we onze vijanden blijven verslaan totdat we de overwinning behalen. Zelfs als we alleen moeten staan, zullen we doorgaan met het bestrijden van het menselijke kwaad.
Als premier van Israël, het land van een trotse natie die al millennia bestaat, beloof ik dat geen enkele druk en geen enkele resolutie van enig internationaal forum ons ervan zal weerhouden onszelf te verdedigen tegen degenen die ons willen vernietigen.
Majoor Moshe Leiter en al onze gesneuvelde soldaten stierven voor dat doel.
Daar was de dood niet voor niets.
Vanaf hier, in Yad Vashem in Jeruzalem, zal ik de hele wereld toespreken met een paar korte zinnen in het Engels:
Tachtig jaar geleden, tijdens de Holocaust, was het Joodse volk totaal weerloos tegen degenen die onze vernietiging zochten.
Geen enkel land kwam ons te hulp.
Vandaag worden we opnieuw geconfronteerd met vijanden die op onze vernietiging uit zijn.
Ik zeg tegen de leiders van de wereld: geen enkele druk, geen enkele beslissing van welk internationaal forum dan ook, zal Israël ervan weerhouden zichzelf te verdedigen.
Als premier van Israël – de enige echte Joodse staat – beloof ik hier vandaag vanuit Jeruzalem op deze Holocaustherdenkingsdag:
Als Israël gedwongen wordt om alleen te staan, zal Israël ook alleen staan. Maar we weten dat we niet alleen zijn, want talloze fatsoenlijke mensen over de hele wereld steunen onze rechtvaardige zaak. En ik zeg je: we zullen onze genocidale vijanden verslaan.
Nooit meer is nu!
Geachte gasten,
Tijdens de Holocaust hadden we geen stem, we hadden geen bescherming. Onze kreten werden niet gehoord, onze kwelling werd genegeerd.
We zullen niet terugkeren naar die donkere dagen.
De staat Israël zal niet buigen voor de moordenaars en aanstichters van antisemitisme.
Onze stem zal gehoord worden.
We zullen ons land beschermen en de eeuwige toekomst van ons volk vestigen."
