Screenshot YouTube
De regering-Biden en een kleine groep partners uit het Midden-Oosten haasten zich om een gedetailleerd, alomvattend plan voor vrede op de lange termijn tussen Israël en de Palestijnen af te ronden, inclusief een duidelijk tijdschema voor de oprichting van een Palestijnse staat, dat al in 2013 zou kunnen worden aangekondigd. komende weken, meldtb The Washington Post (WSP).
De urgentie van de inspanning houdt direct verband met een voorgestelde pauze in de gevechten en de vrijlating van gijzelaars die door Hamas in Gaza worden vastgehouden, waarover wordt onderhandeld door de Verenigde Staten, Qatar en Egypte.
Een aanvankelijk staakt-het-vuren, dat naar verwachting minimaal zes weken zal duren, zou tijd opleveren om het plan openbaar te maken, extra steun te werven en de eerste stappen te zetten in de richting van de uitvoering ervan, inclusief de vorming van een Palestijnse interim-regering, aldus Amerikaanse en Arabische functionarissen. Planners hopen dat er vóór het begin van de Ramadan, de maand van het islamitische vasten die op 10 maart begint, een gijzelingsovereenkomst kan worden bereikt, om te voorkomen dat dit de ontberingen en de snelkookpan-atmosfeer in Gaza zal verergeren.
“De sleutel is de gijzelingsovereenkomst”, zei een Amerikaanse functionaris onder verschillende Amerikaanse en Arabische diplomaten die het onderwerp bespraken op voorwaarde van anonimiteit om te voorkomen dat het plan ontspoorde voordat het voltooid was.
Maar zelfs nu de deelnemers aan de planning – waaronder Egypte, Jordanië, Qatar, Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Palestijnse vertegenwoordigers, naast de Verenigde Staten – proberen onderling overeenstemming te bereiken, bestaat er nieuwe vrees dat een dreigende Israëlische aanval op Rafah de Gaza-crisis in een stroomversnelling brengen en zowel de gijzelingsovereenkomst als de vredesinspanningen op de lange termijn begraven.
De olifant in de planningsruimte is Israël, en de vraag is of de regering zal berusten in veel van wat wordt besproken: de terugtrekking van vele, zo niet alle kolonistengemeenschappen op de Westelijke Jordaanoever; een Palestijnse hoofdstad in Oost-Jeruzalem; de wederopbouw van Gaza; en veiligheids- en bestuursregelingen voor een gecombineerde Westelijke Jordaanoever en Gaza. De hoop is dat Israël ook specifieke veiligheidsgaranties en normalisatie met Saoedi-Arabië en andere Arabische staten aangeboden krijgt, die moeilijk te weigeren zijn.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft geen enkele indicatie gegeven dat hij bereid is toe te geven aan de eisen van Hamas voor een gijzelingsovereenkomst, of aan zijn verzet tegen een Palestijnse staat.
“Iedereen die over een tweestatenoplossing praat – nou, vraag ik, wat bedoel je daarmee?” Dat zei Netanyahu zondag in de serie ‘This Week’ van ABC News. “Moeten de Palestijnen een leger hebben? Moeten ze hun kinderen blijven opvoeden in terrorisme en vernietiging? Natuurlijk, zeg ik, natuurlijk niet.”
“De belangrijkste macht die in de handen van Israël moet blijven,” zei hij, “is het overstijgen van de veiligheidscontrole in het gebied ten westen van de rivier de Jordaan”.
De kring van steun voor een vastomlijnd plan reikt verder dan de kleine groep mensen die er rechtstreeks aan werken. De Britse minister van Buitenlandse Zaken David Cameron heeft blijk gegeven van publieke belangstelling voor een spoedige erkenning van een Palestijnse staat.
De Europese Unie “doet haar best om te zien hoe we kunnen samenwerken om tot een groter plan te komen dat zich daadwerkelijk richt op het bereiken van een einde aan het conflict”, aldus Sven Koopmans, de speciale vertegenwoordiger van de EU voor het vredesproces in het Midden-Oosten. “Dat is een feitelijk vredesproces dat wil komen tot een onafhankelijke, volledig erkende Palestijnse staat en een veilige staat Israël, volledig geïntegreerd in de regio. Is dat haalbaar? Het is buitengewoon moeilijk, maar bij gebrek aan enig ander plan zijn we geïnteresseerd om dit voort te zetten.”
Nu de regering-Biden voor de komende verkiezingen staat, zei Koopmans, “kan het voor anderen nuttig zijn om de verantwoordelijkheid te delen om het conflict te helpen beëindigen.”
Amerikaanse functionarissen zeiden dat het menu van acties dat wordt overwogen een vroege erkenning door de VS van een Palestijnse staat omvat – zelfs nu elementen van politieke hervormingen, veiligheidsgaranties voor zowel Israël als de Palestijnen, normalisatie en wederopbouw worden geïmplementeerd.
“We willen het momentum van dit moment niet verliezen door dit in stukjes en beetjes te doen”, zei een Amerikaanse functionaris die over de gesprekken werd geïnformeerd. Er is een verlangen, zei de functionaris, om te weten “hoe dit er vanaf dag één uitziet.”
Maar tientallen jaren van mislukte pogingen om een tweestatenoplossing tot stand te brengen, hebben ertoe geleid dat sommigen de inzet van de VS in twijfel trekken, vooral in een verkiezingsjaar waarin de oorlog tussen Israël en Gaza en de steun voor Israël grote politieke kwesties zijn geworden.
Vertegenwoordigers van landen in de planningsgroep zeggen dat ze de moeilijkheden erkennen om aan beide kanten tot overeenstemming te komen en hebben de arbeid verdeeld, waarbij de Verenigde Staten onderhandelen met Israël en de Arabieren met de Palestijnen.
“Amerikanen denken dat ze hier kunnen komen en met ons kunnen spelen alsof ze Lego bouwen”, zegt Tawfiq Al-Tirawi, lid van het Centraal Comité van Fatah, de grootste factie in de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie, die op haar beurt de basis vormt van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie. De door de Westelijke Jordaanoever regerende Palestijnse Autoriteit. “Als we ons leiderschap willen vernieuwen,” zei hij, “is dat puur onze beslissing.”
Arabische functionarissen houden vol dat ze optimistisch zijn over het samenbrengen van Palestijnse groepen om een regering van technocraten te vestigen, in plaats van politici, die zich zou concentreren op het revitaliseren van de Palestijnse economie, het verbeteren van de zeggenschap over de veiligheid en de wederopbouw van Gaza, gevolgd door verkiezingen. Abbas heeft in principe ingestemd, zeiden verschillende Arabische functionarissen, en zou misschien zijn positie als staatshoofd kunnen behouden in een rol die vergelijkbaar is met die van de Israëlische president Isaac Herzog.
Comments